Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI2008

CEI 2008

BibbiaEDU-logo

CEI 2008 - Antico Testamento - Libri Profetici - Isaia - 24

Isaia

CEI 2008 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 2008 24 Ecco che il Signore devasta la terra,
la squarcia e ne sconvolge la superficie
e ne disperde gli abitanti.
24,1 GIUDIZIO CONTRO LA CITTÀ DEL NULLA E RESTAURAZIONE D’ISRAELE (24-27)
-27 Comunemente datati nell’epoca post-esilica, questi capitoli hanno un tono e un linguaggio vicini a quelli dei testi apocalittici: il dominio di Dio sulla storia e sul cosmo è riaffermato in prospettiva universale, con lo sguardo verso il futuro della salvezza definitiva, quando il Signore stabilirà il suo regno per sempre, rinnovando tutta la creazione.
 Giudizio del Signore sulla città del nulla e su tutta la terra  
Nova Vulgata Is24,1Ecce Dominus dissipat terram et frangit eam
et conturbat faciem eius
et dispergit habitatores eius.
CEI 2008 24,2Avverrà lo stesso al popolo come al sacerdote,
allo schiavo come al suo padrone,
alla schiava come alla sua padrona,
al compratore come al venditore,
a chi riceve come a chi dà in prestito,
al creditore come al debitore.
Nova Vulgata
Is24,2Et erit sicut populus sic sacerdos,
et sicut servus sic dominus eius,
sicut ancilla sic domina eius,
sicut emens sic ille qui vendit,
sicut fenerator sic is qui mutuum accipit,
sicut qui repetit sic qui debet.
CEI 2008 24,3Sarà tutta devastata la terra,
sarà tutta saccheggiata,
perché il Signore ha pronunciato questa parola.
Nova Vulgata
Is24,3Dissipatione dissipabitur terra
et direptione praedabitur:
Dominus enim locutus est verbum hoc.
CEI 2008 24,4È in lutto, languisce la terra;
è squallido, languisce il mondo,
sono desolati il cielo e gli abitanti della terra.
Nova Vulgata
IsLuget, languet terra,
marcescit, languet orbis,
marcescit altitudo simul cum terra.
4 Altitudo simul cum – Lege (cfr. vv. 18 et 21) mārôm im; TM «altitudo populi (terrae)»
CEI 2008 La terra è stata profanata dai suoi abitanti,
perché hanno trasgredito le leggi,
hanno disobbedito al decreto,
hanno infranto l'alleanza eterna.
24,5 l’alleanza eterna: si allude probabilmente all’alleanza stipulata da Dio con Noè (vedi Gen 9,9-17).
Nova Vulgata
Is24,5Et terra infecta est sub habitatoribus suis,
quia transgressi sunt leges,
violaverunt mandatum,
dissipaverunt foedus sempiternum.
CEI 2008 24,6Per questo la maledizione divora la terra,
i suoi abitanti ne scontano la pena;
per questo si consumano gli abitanti della terra
e sono rimasti solo pochi uomini.
Nova Vulgata
Is24,6Propter hoc maledictio voravit terram,
et poenas exsolverunt habitatores eius;
ideoque imminuti sunt cultores eius,
et relicti sunt homines pauci.
CEI 2008 24,7Lugubre è il mosto, la vigna languisce,
gemono tutti i cuori festanti.
Nova Vulgata
Is24,7Luget mustum,
emarcuit vitis,
ingemiscunt omnes, qui laetabantur corde.
CEI 2008 24,8È cessata la gioia dei tamburelli,
è finito il chiasso dei gaudenti,
è cessata la gioia della cetra.
Nova Vulgata
Is24,8Cessavit gaudium tympanorum,
quievit sonitus laetantium,
cessavit gaudium citharae;
CEI 2008 24,9Non si beve più il vino tra i canti,
la bevanda inebriante è amara per chi la beve.
Nova Vulgata
Is24,9cum cantico non bibent vinum,
amara erit potio bibentibus illam.
CEI 2008 È distrutta la città del nulla,
è chiuso l'ingresso di ogni casa.
24,10 città del nulla: simbolo delle forze del male.
Nova Vulgata
Is24,10Attrita est civitas inanitatis,
clausa est omnis domus, ut nemo introeat;
CEI 2008 24,11Per le strade si lamentano, perché non c'è vino;
ogni gioia è scomparsa,
se ne è andata la letizia dalla terra.
Nova Vulgata
Is24,11clamor est super vino in plateis,
occidit omnis laetitia,
translatum est gaudium terrae.
CEI 2008 24,12Nella città è rimasta la desolazione;
la porta è stata abbattuta a pezzi.
Nova Vulgata
Is24,12Relicta est in urbe solitudo,
et in ruinam confracta est porta;
CEI 2008 24,13Perché così accadrà nel centro della terra,
in mezzo ai popoli,
come quando si bacchiano le olive,
come quando si racimola, finita la vendemmia.
Nova Vulgata
Is24,13quia haec erunt in medio terrae,
in medio populorum,
quomodo si olivae excutiantur,
et finita vindemia colligantur racemi.
CEI 2008 24,14Quelli alzeranno la voce,
canteranno alla maestà del Signore.
Acclameranno gioiosamente dal mare:
Nova Vulgata
Is24,14Hi levabunt vocem suam,
laudabunt maiestatem Domini,
hinnient de mari.
CEI 2008 24,15"Voi in oriente, glorificate il Signore,
nelle isole del mare, il nome del Signore, Dio d'Israele".
Nova Vulgata
Is24,15Propter hoc in regionibus lucis glorificate Dominum,
in insulis maris nomen Domini, Dei Israel
CEI 2008 24,16Dagli angoli estremi della terra abbiamo udito il canto:
"Gloria al giusto".
Ma io dico: "Guai a me!
Guai a me! Ohimè!".
I perfidi agiscono perfidamente,
i perfidi operano con perfidia.
Nova Vulgata
Is24,16A finibus terrae laudes audivimus:
«Gloria iusto».
Et dixi: «Secretum meum mihi,
secretum meum mihi.
Vae mihi!».
Praevaricantes praevaricati sunt
et praevaricatione praevaricantium praevaricati sunt.
CEI 2008 24,17Terrore, fossa e laccio
ti sovrastano, o abitante della terra.
Nova Vulgata
Is24,17Formido et fovea et laqueus super te,
habitator terrae.
CEI 2008 24,18Avverrà che chi fugge al grido di terrore
cadrà nella fossa,
chi risale dalla fossa
sarà preso nel laccio,
poiché cateratte dall'alto si aprono
e si scuotono le fondamenta della terra.
Nova Vulgata
Is24,18Et erit: qui fugerit a voce formidinis,
cadet in foveam;
et, qui ascenderit de fovea,
tenebitur laqueo,
quia cataractae de excelsis apertae sunt,
et concussa sunt fundamenta terrae.
CEI 2008 24,19A pezzi andrà la terra,
in frantumi si ridurrà la terra,
rovinosamente crollerà la terra.
Nova Vulgata
Is24,19Confractione confracta est terra,
contritione contrita est terra,
commotione commota est terra,
CEI 2008 24,20La terra barcollerà come un ubriaco,
vacillerà come una tenda;
peserà su di essa la sua iniquità,
cadrà e non si rialzerà.
Nova Vulgata
Is24,20agitatione agitabitur terra sicut ebrius
et fluctuabit quasi tabernaculum;
et gravis erit super eam iniquitas eius,
et corruet et non adiciet ut resurgat.
CEI 2008 Avverrà che in quel giorno il Signore punirà
in alto l'esercito di lassù
e in terra i re della terra.
24,21 l’esercito di lassù: gli astri.
Nova Vulgata
Is24,21Et erit in die illa:
visitabit Dominus super militiam caeli in excelso
et super reges terrae super terram;
CEI 2008 24,22Saranno senza scampo incarcerati,
come un prigioniero in una prigione sotterranea,
saranno rinchiusi in un carcere
e dopo lungo tempo saranno puniti.
Nova Vulgata
Is24,22et congregabuntur et vincientur in lacu
et claudentur in carcere;
et post multos dies visitabuntur.
CEI 2008 24,23Arrossirà la luna,
impallidirà il sole,
perché il Signore degli eserciti regna
sul monte Sion e a Gerusalemme,
e davanti ai suoi anziani risplende la sua gloria.


Nova Vulgata
IsEt erubescet luna, et confundetur sol,
quia regnavit Dominus exercituum
in monte Sion et in Ierusalem
et in conspectu senum suorum glorificabitur.
23 Glorificabitur – Lege cum Gr, Syr et Vg jikkābēd; TM «gloria»