Capitoli

AT greco - Antico Testamento - Libri Sapienziali - Giobbe - 14

Giobbe

AT greco Torna al libro

Nova Vulgata

AT greco 14 ^14,1βροτὸς γὰρ γεννητὸς γυναικὸς ὀλιγόβιος καὶ πλήρης ὀργῆς

Nova Vulgata
^Iob^14,1Homo natus de muliere, 
brevi vivens tempore, commotione satiatur.

AT greco ^14,2ἢ ὥσπερ ἄνθος ἀνθῆσαν ἐξέπεσεν ἀπέδρα δὲ ὥσπερ σκιὰ καὶ οὐ μὴ στῇ

Nova Vulgata
^Iob^14,2Qui quasi flos egreditur et arescit
et fugit velut umbra et non permanet.

AT greco ^14,3οὐχὶ καὶ τούτου λόγον ἐποιήσω καὶ τοῦτον ἐποίησας εἰσελθεῖν ἐν κρίματι ἐνώπιόν σου

Nova Vulgata
^Iob^14,3Et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos 
et adducere eum tecum in iudicium?

AT greco ^14,4τίς γὰρ καθαρὸς ἔσται ἀπὸ ῥύπου ἀλλ’ οὐθείς

Nova Vulgata
^Iob^14,4Quis potest facere mundum de immundo? 
Ne unus quidem!

AT greco ^14,5ἐὰν καὶ μία ἡμέρα ὁ βίος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς γῆς ἀριθμητοὶ δὲ μῆνες αὐτοῦ παρὰ σοί εἰς χρόνον ἔθου καὶ οὐ μὴ ὑπερβῇ

Nova Vulgata
^Iob^14,5Si statuti dies hominis sunt, 
et numerus mensium eius apud te est, 
et constituti sunt termini eius, quos non praeteribit,

AT greco ^14,6ἀπόστα ἀπ’ αὐτοῦ ἵνα ἡσυχάσῃ καὶ εὐδοκήσῃ τὸν βίον ὥσπερ ὁ μισθωτός

Nova Vulgata
^Iob^14,6averte oculos tuos ab eo, ut quiescat,
donec solvat, sicut mercennarius, dies suos.

AT greco ^14,7ἔστιν γὰρ δένδρῳ ἐλπίς ἐὰν γὰρ ἐκκοπῇ ἔτι ἐπανθήσει καὶ ὁ ῥάδαμνος αὐτοῦ οὐ μὴ ἐκλίπῃ

Nova Vulgata
^Iob^14,7Nam lignum habet spem; 
si praecisum fuerit, rursum virescet, 
et rami eius non deficient.

AT greco ^14,8ἐὰν γὰρ γηράσῃ ἐν γῇ ἡ ῥίζα αὐτοῦ ἐν δὲ πέτρᾳ τελευτήσῃ τὸ στέλεχος αὐτοῦ

Nova Vulgata
^Iob^14,8Si senuerit in terra radix eius, 
et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,

AT greco ^14,9ἀπὸ ὀσμῆς ὕδατος ἀνθήσει ποιήσει δὲ θερισμὸν ὥσπερ νεόφυτον

Nova Vulgata
^Iob^14,9ad odorem aquae germinabit 
et faciet comam quasi novellae.

AT greco ^14,10ἀνὴρ δὲ τελευτήσας ᾤχετο πεσὼν δὲ βροτὸς οὐκέτι ἔστιν

Nova Vulgata
^Iob^14,10Homo vero cum mortuus fuerit et debilitatur, 
exspirat homo et, ubi, quaeso, est?

AT greco ^14,11χρόνῳ γὰρ σπανίζεται θάλασσα ποταμὸς δὲ ἐρημωθεὶς ἐξηράνθη

Nova Vulgata
^Iob^14,11Recedent aquae de mari,
et fluvius vacuefactus arescet;

AT greco ^14,12ἄνθρωπος δὲ κοιμηθεὶς οὐ μὴ ἀναστῇ ἕως ἂν ὁ οὐρανὸς οὐ μὴ συρραφῇ καὶ οὐκ ἐξυπνισθήσονται ἐξ ὕπνου αὐτῶν

Nova Vulgata
^Iob^14,12sic homo, cum dormierit, non resurget: 
donec atteratur caelum, non evigilabit, 
nec consurget de somno suo.

AT greco ^14,13εἰ γὰρ ὄφελον ἐν ᾅδῃ με ἐφύλαξας ἔκρυψας δέ με ἕως ἂν παύσηταί σου ἡ ὀργὴ καὶ τάξῃ μοι χρόνον ἐν ᾧ μνείαν μου ποιήσῃ

Nova Vulgata
^Iob^14,13Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno seponas me 
et abscondas me, donec pertranseat furor tuus, 
et constituas mihi tempus, in quo recorderis mei?

AT greco ^14,14ἐὰν γὰρ ἀποθάνῃ ἄνθρωπος ζήσεται συντελέσας ἡμέρας τοῦ βίου αὐτοῦ ὑπομενῶ ἕως ἂν πάλιν γένωμαι

Nova Vulgata
^Iob^14,14Putasne mortuus homo rursum vivat? 
Cunctis diebus, quibus nunc milito, 
exspectarem, donec veniat immutatio mea.

AT greco ^14,15εἶτα καλέσεις ἐγὼ δέ σοι ὑπακούσομαι τὰ δὲ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ ἀποποιοῦ

Nova Vulgata
^Iob^14,15Vocares me, et ego responderem tibi; 
opus manuum tuarum requireres.

AT greco ^14,16ἠρίθμησας δέ μου τὰ ἐπιτηδεύματα καὶ οὐ μὴ παρέλθῃ σε οὐδὲν τῶν ἁμαρτιῶν μου

Nova Vulgata
^Iob^14,16Tu quidem nunc gressus meos dinumerares, 
sed parceres peccatis meis.

AT greco ^14,17ἐσφράγισας δέ μου τὰς ἀνομίας ἐν βαλλαντίῳ ἐπεσημήνω δέ εἴ τι ἄκων παρέβην

Nova Vulgata
^Iob^14,17Signares quasi in sacculo delicta mea, 
sed dealbares iniquitatem meam.

AT greco ^14,18καὶ πλὴν ὄρος πῖπτον διαπεσεῖται καὶ πέτρα παλαιωθήσεται ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς

Nova Vulgata
^Iob^14,18Mons cadens decidit, 
et saxum transfertur de loco suo;

AT greco ^14,19λίθους ἐλέαναν ὕδατα καὶ κατέκλυσεν ὕδατα ὕπτια τοῦ χώματος τῆς γῆς καὶ ὑπομονὴν ἀνθρώπου ἀπώλεσας

Nova Vulgata
^Iob^14,19lapides excavant aquae, 
et alluvione terra inundatur: 
et spem hominis perdes.

AT greco ^14,20ὦσας αὐτὸν εἰς τέλος καὶ ᾤχετο ἐπέστησας αὐτῷ τὸ πρόσωπον καὶ ἐξαπέστειλας

Nova Vulgata
^Iob^14,20Praevales adversus eum, et in perpetuum transiet; 
immutas faciem eius et emittis eum.

AT greco ^14,21πολλῶν δὲ γενομένων τῶν υἱῶν αὐτοῦ οὐκ οἶδεν ἐὰν δὲ ὀλίγοι γένωνται οὐκ ἐπίσταται

Nova Vulgata
^Iob^14,21Sive nobiles fuerint filii eius, non novit; 
sive ignobiles, non intellegit.

AT greco ^14,22ἀλλ’ ἢ αἱ σάρκες αὐτοῦ ἤλγησαν ἡ δὲ ψυχὴ αὐτοῦ ἐπένθησεν

Nova Vulgata
^Iob^14,22Attamen caro eius, dum vivet, dolet, 
et anima illius super semetipso luget».

Capitolo 13

Capitolo 15