Capitoli

AT greco - Antico Testamento - Libri Sapienziali - Giobbe - 31

Giobbe

AT greco Torna al libro

Nova Vulgata

AT greco 31 ^31,1διαθήκην ἐθέμην τοῖς ὀφθαλμοῖς μου καὶ οὐ συνήσω ἐπὶ παρθένον

Nova Vulgata
^Iob^31,1Pepigi foedus cum oculis meis 
ut ne cogitarem quidem de virgine.

AT greco ^31,2καὶ τί ἐμέρισεν ὁ θεὸς ἀπάνωθεν καὶ κληρονομία ἱκανοῦ ἐξ ὑψίστων

Nova Vulgata
^Iob^31,2Quae enim pars mea apud Deum desuper, 
et quae hereditas apud Omnipotentem in excelsis?

AT greco ^31,3οὐχὶ ἀπώλεια τῷ ἀδίκῳ καὶ ἀπαλλοτρίωσις τοῖς ποιοῦσιν ἀνομίαν

Nova Vulgata
^Iob^31,3Numquid non perditio est iniquo, 
et alienatio operantibus iniustitiam?

AT greco ^31,4οὐχὶ αὐτὸς ὄψεται ὁδόν μου καὶ πάντα τὰ διαβήματά μου ἐξαριθμήσεται

Nova Vulgata
^Iob^31,4Nonne ipse considerat vias meas 
et cunctos gressus meos dinumerat?

AT greco ^31,5εἰ δὲ ἤμην πεπορευμένος μετὰ γελοιαστῶν εἰ δὲ καὶ ἐσπούδασεν ὁ πούς μου εἰς δόλον

Nova Vulgata
^Iob^31,5Si ambulavi in vanitate, 
et festinavit in dolo pes meus,

AT greco ^31,6ἱσταίη με ἄρα ἐν ζυγῷ δικαίῳ οἶδεν δὲ ὁ κύριος τὴν ἀκακίαν μου

Nova Vulgata
^Iob^31,6appendat me in statera iusta 
et sciat Deus integritatem meam.

AT greco ^31,7εἰ ἐξέκλινεν ὁ πούς μου ἐκ τῆς ὁδοῦ εἰ δὲ καὶ τῷ ὀφθαλμῷ ἐπηκολούθησεν ἡ καρδία μου εἰ δὲ καὶ ταῖς χερσίν μου ἡψάμην δώρων

Nova Vulgata
^Iob^31,7Si declinavit gressus meus de via, 
et si secutum est oculos meos cor meum, 
et si manibus meis adhaesit macula,

AT greco ^31,8σπείραιμι ἄρα καὶ ἄλλοι φάγοισαν ἄρριζος δὲ γενοίμην ἐπὶ γῆς

Nova Vulgata
^Iob^31,8seram, et alius comedat, 
et progenies mea eradicetur.

AT greco ^31,9εἰ ἐξηκολούθησεν ἡ καρδία μου γυναικὶ ἀνδρὸς ἑτέρου εἰ καὶ ἐγκάθετος ἐγενόμην ἐπὶ θύραις αὐτῆς

Nova Vulgata
^Iob^31,9Si deceptum est cor meum super muliere, 
et si ad ostium amici mei insidiatus sum,

AT greco ^31,10ἀρέσαι ἄρα καὶ ἡ γυνή μου ἑτέρῳ τὰ δὲ νήπιά μου ταπεινωθείη

Nova Vulgata
^Iob^31,10molat pro alio uxor mea, 
et super illam incurventur alii.

AT greco ^31,11θυμὸς γὰρ ὀργῆς ἀκατάσχετος τὸ μιᾶναι ἀνδρὸς γυναῖκα

Nova Vulgata
^Iob^31,11Hoc enim nefas est 
et iniquitas iudicialis;

AT greco ^31,12πῦρ γάρ ἐστιν καιόμενον ἐπὶ πάντων τῶν μερῶν οὗ δ’ ἂν ἐπέλθῃ ἐκ ῥιζῶν ἀπώλεσεν

Nova Vulgata
^Iob^31,12ignis est usque ad perditionem devorans 
et omnia eradicans genimina.

AT greco ^31,13εἰ δὲ καὶ ἐφαύλισα κρίμα θεράποντός μου ἢ θεραπαίνης κρινομένων αὐτῶν πρός με

Nova Vulgata
^Iob^31,13Si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancilla mea, 
cum disceptarent adversum me,

AT greco ^31,14τί γὰρ ποιήσω ἐὰν ἔτασίν μου ποιήσηται ὁ κύριος ἐὰν δὲ καὶ ἐπισκοπήν τίνα ἀπόκρισιν ποιήσομαι

Nova Vulgata
^Iob^31,14quid enim faciam, cum surrexerit ad iudicandum Deus; 
et, cum quaesierit, quid respondebo illi?

AT greco ^31,15πότερον οὐχ ὡς καὶ ἐγὼ ἐγενόμην ἐν γαστρί καὶ ἐκεῖνοι γεγόνασιν γεγόναμεν δὲ ἐν τῇ αὐτῇ κοιλίᾳ

Nova Vulgata
^Iob^31,15Numquid non in ventre fecit me, 
qui et illum operatus est, 
et formavit me in visceribus unus?

AT greco ^31,16ἀδύνατοι δὲ χρείαν ἥν ποτ’ εἶχον οὐκ ἀπέτυχον χήρας δὲ τὸν ὀφθαλμὸν οὐκ ἐξέτηξα

Nova Vulgata
^Iob^31,16Si negavi, quod volebant, pauperibus 
et oculos viduae languescere feci;

AT greco ^31,17εἰ δὲ καὶ τὸν ψωμόν μου ἔφαγον μόνος καὶ οὐχὶ ὀρφανῷ μετέδωκα

Nova Vulgata
^Iob^31,17si comedi buccellam meam solus, 
et non comedit pupillus ex ea,

AT greco ^31,18ὅτι ἐκ νεότητός μου ἐξέτρεφον ὡς πατὴρ καὶ ἐκ γαστρὸς μητρός μου ὡδήγησα

Nova Vulgata
^Iob^31,18quia ab infantia mea educavi eum ut pater 
et de ventre matris meae direxi eam;

AT greco ^31,19εἰ δὲ καὶ ὑπερεῖδον γυμνὸν ἀπολλύμενον καὶ οὐκ ἠμφίασα

Nova Vulgata
^Iob^31,19si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, 
et absque operimento pauperem;

AT greco ^31,20ἀδύνατοι δὲ εἰ μὴ εὐλόγησάν με ἀπὸ δὲ κουρᾶς ἀμνῶν μου ἐθερμάνθησαν οἱ ὦμοι αὐτῶν

Nova Vulgata
^Iob^31,20si non benedixerunt mihi latera eius, 
et de velleribus ovium mearum calefactus est;

AT greco ^31,21εἰ ἐπῆρα ὀρφανῷ χεῖρα πεποιθὼς ὅτι πολλή μοι βοήθεια περίεστιν

Nova Vulgata
^Iob^31,21si levavi super pupillum manum meam, 
cum viderem in porta adiutorium mihi,

AT greco ^31,22ἀποσταίη ἄρα ὁ ὦμός μου ἀπὸ τῆς κλειδός ὁ δὲ βραχίων μου ἀπὸ τοῦ ἀγκῶνός μου συντριβείη

Nova Vulgata
^Iob^31,22umerus meus a iunctura sua cadat, 
et brachium meum cum ossibus lacertorum confringatur,

AT greco ^31,23φόβος γὰρ κυρίου συνέσχεν με καὶ ἀπὸ τοῦ λήμματος αὐτοῦ οὐχ ὑποίσω

Nova Vulgata
^Iob^31,23quia timor super me calamitas a Deo, 
et contra maiestatem eius nihil valerem!

AT greco ^31,24εἰ ἔταξα χρυσίον ἰσχύν μου εἰ δὲ καὶ λίθῳ πολυτελεῖ ἐπεποίθησα

Nova Vulgata
^Iob^31,24Si putavi aurum securitas mea 
et obryzo dixi: Fiducia mea!;

AT greco ^31,25εἰ δὲ καὶ εὐφράνθην πολλοῦ πλούτου μοι γενομένου εἰ δὲ καὶ ἐπ’ ἀναριθμήτοις ἐθέμην χεῖρά μου

Nova Vulgata
^Iob^31,25si laetatus sum super multis divitiis meis, 
et quia plurima repperit manus mea;

AT greco ^31,26ἦ οὐχ ὁρῶ μὲν ἥλιον τὸν ἐπιφαύσκοντα ἐκλείποντα σελήνην δὲ φθίνουσαν οὐ γὰρ ἐπ’ αὐτοῖς ἐστιν

Nova Vulgata
^Iob^31,26si vidi solem, cum fulgeret, 
et lunam incedentem clare,

AT greco ^31,27καὶ εἰ ἠπατήθη λάθρᾳ ἡ καρδία μου εἰ δὲ καὶ χεῖρά μου ἐπιθεὶς ἐπὶ στόματί μου ἐφίλησα

Nova Vulgata
^Iob^31,27et decepit me in abscondito cor meum,
et osculatus sum manum meam ore meo,

AT greco ^31,28καὶ τοῦτό μοι ἄρα ἀνομία ἡ μεγίστη λογισθείη ὅτι ἐψευσάμην ἐναντίον κυρίου τοῦ ὑψίστου

Nova Vulgata
^Iob^31,28quae est iniquitas iudicialis, 
eo quod negassem Deum desuper;

AT greco ^31,29εἰ δὲ καὶ ἐπιχαρὴς ἐγενόμην πτώματι ἐχθρῶν μου καὶ εἶπεν ἡ καρδία μου εὖγε

Nova Vulgata
^Iob^31,29si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat,
et exsultavi quod invenisset eum malum,

AT greco ^31,30ἀκούσαι ἄρα τὸ οὖς μου τὴν κατάραν μου θρυληθείην δὲ ἄρα ὑπὸ λαοῦ μου κακούμενος

Nova Vulgata
^Iob^31,30cum non dederim ad peccandum guttur meum, 
ut expeterem maledicens animam eius;

AT greco ^31,31εἰ δὲ καὶ πολλάκις εἶπον αἱ θεράπαιναί μου τίς ἂν δῴη ἡμῖν τῶν σαρκῶν αὐτοῦ πλησθῆναι λίαν μου χρηστοῦ ὄντος

Nova Vulgata
^Iob^31,31si non dixerunt viri tabernaculi mei:
“Quis det, qui de carnibus eius non saturatus sit?”;

AT greco ^31,32ἔξω δὲ οὐκ ηὐλίζετο ξένος ἡ δὲ θύρα μου παντὶ ἐλθόντι ἀνέῳκτο

Nova Vulgata
^Iob^31,32foris non mansit peregrinus, 
ostium meum viatori patuit;

AT greco ^31,33εἰ δὲ καὶ ἁμαρτὼν ἀκουσίως ἔκρυψα τὴν ἁμαρτίαν μου

Nova Vulgata
^Iob^31,33si abscondi quasi homo peccatum meum 
et celavi in sinu meo iniquitatem meam;

AT greco ^31,34οὐ γὰρ διετράπην πολυοχλίαν πλήθους τοῦ μὴ ἐξαγορεῦσαι ἐνώπιον αὐτῶν εἰ δὲ καὶ εἴασα ἀδύνατον ἐξελθεῖν θύραν μου κόλπῳ κενῷ

Nova Vulgata
^Iob^31,34si expavi ad multitudinem nimiam, 
et despectio propinquorum terruit me, 
et magis tacui nec egressus sum ostium.

AT greco ^31,35τίς δῴη ἀκούοντά μου χεῖρα δὲ κυρίου εἰ μὴ ἐδεδοίκειν συγγραφὴν δέ ἣν εἶχον κατά τινος

Nova Vulgata
^Iob^31,35Quis mihi tribuat auditorem? 
Ecce signum meum! Omnipotens respondeat mihi! 
Ecce liber, quem scripsit vir litis meae,

AT greco ^31,36ἐπ’ ὤμοις ἂν περιθέμενος στέφανον ἀνεγίνωσκον

Nova Vulgata
^Iob^31,36ut in umero meo portem illum 
et alligem illum quasi coronam mihi.

AT greco ^31,37καὶ εἰ μὴ ῥήξας αὐτὴν ἀπέδωκα οὐθὲν λαβὼν παρὰ χρεοφειλέτου

Nova Vulgata
^Iob^31,37Numerum graduum meorum pronuntiabo illi 
et quasi principem adibo eum.

AT greco ^31,38εἰ ἐπ’ ἐμοί ποτε ἡ γῆ ἐστέναξεν εἰ δὲ καὶ οἱ αὔλακες αὐτῆς ἔκλαυσαν ὁμοθυμαδόν

Nova Vulgata
^Iob^31,38Si adversum me terra mea clamat, 
et cum ipsa sulci eius deflent;

AT greco ^31,39εἰ δὲ καὶ τὴν ἰσχὺν αὐτῆς ἔφαγον μόνος ἄνευ τιμῆς εἰ δὲ καὶ ψυχὴν κυρίου τῆς γῆς ἐκβαλὼν ἐλύπησα

Nova Vulgata
^Iob^31,39si fructus eius comedi absque pecunia 
et animam agricolarum eius afflixi,

AT greco ^31,40ἀντὶ πυροῦ ἄρα ἐξέλθοι μοι κνίδη ἀντὶ δὲ κριθῆς βάτος καὶ ἐπαύσατο Ιωβ ῥήμασιν

Nova Vulgata
^Iob^31,40pro frumento oriatur mihi tribulus, 
et pro hordeo herba foetida!». 
Finita sunt verba Iob.

Capitolo 30

Capitolo 32