Capitoli

Introduzione

AT greco - Antico Testamento - Libri Sapienziali - Siracide - 22

Siracide

AT greco Torna al libro

Nova Vulgata

AT greco 22 ^22,1λίθῳ ἠρδαλωμένῳ συνεβλήθη ὀκνηρός καὶ πᾶς ἐκσυριεῖ ἐπὶ τῇ ἀτιμίᾳ αὐτοῦ

Nova Vulgata ^EccliLapidi luteo comparatus est piger, 
et omnes sibilabunt super aspernationem illius; 

La: 7-8

AT greco ^22,2βολβίτῳ κοπρίων συνεβλήθη ὀκνηρός πᾶς ὁ ἀναιρούμενος αὐτὸν ἐκτινάξει χεῖρα

Nova Vulgata
^Eccli^22,2fimo boum comparatus est piger: 
et omnis, qui tetigerit eum, excutiet manus. 

AT greco ^22,3αἰσχύνη πατρὸς ἐν γεννήσει ἀπαιδεύτου θυγάτηρ δὲ ἐπ’ ἐλαττώσει γίνεται

Nova Vulgata
^Eccli^22,3Confusio patris est de filio indisciplinato, 
filia autem in deminorationem generatur. 

AT greco ^22,4θυγάτηρ φρονίμη κληρονομήσει ἄνδρα αὐτῆς καὶ ἡ καταισχύνουσα εἰς λύπην γεννήσαντος

Nova Vulgata
^Eccli^22,4Filia prudens hereditas viro suo, 
nam, quae confundit, in contumeliam fit genitoris. 

AT greco ^22,5πατέρα καὶ ἄνδρα καταισχύνει ἡ θρασεῖα καὶ ὑπὸ ἀμφοτέρων ἀτιμασθήσεται

Nova Vulgata
^Eccli^22,5Patrem et virum confundit filia audax, 
ab utrisque autem inhonorabitur. 

AT greco ^22,6μουσικὰ ἐν πένθει ἄκαιρος διήγησις μάστιγες δὲ καὶ παιδεία ἐν παντὶ καιρῷ σοφίας

Nova Vulgata
^Eccli^22,6Musica in luctu importuna narratio; 
disciplina et doctrina in omni tempore sapientia. 

AT greco ^22,7

Nova Vulgata
^Eccli^22,7Qui docet fatuum, quasi qui conglutinat testam;

AT greco ^22,8

Nova Vulgata
^Eccli^22,8qui narrat verbum non audienti, 
quasi qui excitat dormientem de gravi somno. 

AT greco ^22,9συγκολλῶν ὄστρακον ὁ διδάσκων μωρόν ἐξεγείρων καθεύδοντα ἐκ βαθέος ὕπνου

Nova Vulgata
^Eccli^22,9Cum dormiente loquitur, qui enarrat stulto sapientiam, 
et in fine narrationis dicit: «Quis est hic?». 

AT greco ^22,10διηγούμενος νυστάζοντι ὁ διηγούμενος μωρῷ καὶ ἐπὶ συντελείᾳ ἐρεῖ τί ἐστιν

Nova Vulgata
^Eccli^22,10Supra mortuum plora, defecit enim lux, 
et supra fatuum plora, defecit enim sensus. 

AT greco ^22,11ἐπὶ νεκρῷ κλαῦσον ἐξέλιπεν γὰρ φῶς καὶ ἐπὶ μωρῷ κλαῦσον ἐξέλιπεν γὰρ σύνεσιν ἥδιον κλαῦσον ἐπὶ νεκρῷ ὅτι ἀνεπαύσατο τοῦ δὲ μωροῦ ὑπὲρ θάνατον ἡ ζωὴ πονηρά

Nova Vulgata
^Eccli^22,11Modicum plora supra mortuum, quoniam requievit;

AT greco ^22,12πένθος νεκροῦ ἑπτὰ ἡμέραι μωροῦ δὲ καὶ ἀσεβοῦς πᾶσαι αἱ ἡμέραι τῆς ζωῆς αὐτοῦ

Nova Vulgata
^Eccli^22,12nequissima enim vita fatui super mortem.

AT greco ^22,13μετὰ ἄφρονος μὴ πληθύνῃς λόγον καὶ πρὸς ἀσύνετον μὴ πορεύου φύλαξαι ἀπ’ αὐτοῦ ἵνα μὴ κόπον ἔχῃς καὶ οὐ μὴ μολυνθῇς ἐν τῷ ἐντιναγμῷ αὐτοῦ ἔκκλινον ἀπ’ αὐτοῦ καὶ εὑρήσεις ἀνάπαυσιν καὶ οὐ μὴ ἀκηδιάσῃς ἐν τῇ ἀπονοίᾳ αὐτοῦ

Nova Vulgata
^Eccli^22,13Luctus mortui septem dies, 
fatui autem et impii omnes dies vitae illorum.

AT greco ^22,14ὑπὲρ μόλιβον τί βαρυνθήσεται καὶ τί αὐτῷ ὄνομα ἀλλ’ ἢ μωρός

Nova Vulgata
^Eccli^22,14Cum stulto ne multum loquaris 
et cum insensato ne abieris. 

AT greco ^22,15ἄμμον καὶ ἅλα καὶ βῶλον σιδήρου εὔκοπον ὑπενεγκεῖν ἢ ἄνθρωπον ἀσύνετον

Nova Vulgata
^Eccli^22,15Serva te ab illo, ut non molestiam habeas, 
et non coinquinaberis impactione illius. 

AT greco ^22,16ἱμάντωσις ξυλίνη ἐνδεδεμένη εἰς οἰκοδομὴν ἐν συσσεισμῷ οὐ διαλυθήσεται οὕτως καρδία ἐστηριγμένη ἐπὶ διανοήματος βουλῆς ἐν καιρῷ οὐ δειλιάσει

Nova Vulgata
^Eccli^22,16Deflecte ab illo et invenies requiem 
et non acediaberis in stultitia illius. 

AT greco ^22,17καρδία ἡδρασμένη ἐπὶ διανοίας συνέσεως ὡς κόσμος ψαμμωτὸς τοίχου ξυστοῦ

Nova Vulgata
^Eccli^22,17Super plumbum quid gravius? 
Et quod illi aliud nomen quam fatuus? 

AT greco ^22,18χάρακες ἐπὶ μετεώρου κείμενοι κατέναντι ἀνέμου οὐ μὴ ὑπομείνωσιν οὕτως καρδία δειλὴ ἐπὶ διανοήματος μωροῦ κατέναντι παντὸς φόβου οὐ μὴ ὑπομείνῃ

Nova Vulgata
^Eccli^22,18Arenam et salem et massam ferri facilius est ferre 
quam hominem imprudentem et fatuum et impium. 

AT greco ^22,19ὁ νύσσων ὀφθαλμὸν κατάξει δάκρυα καὶ νύσσων καρδίαν ἐκφαίνει αἴσθησιν

Nova Vulgata
^Eccli^22,19Loramentum ligneum colligatum in fundamento aedificii 
non dissolvetur; 
sic et cor confirmatum in cogitatione consilii, 
nullus timor illud commovebit. 

AT greco ^22,20βάλλων λίθον ἐπὶ πετεινὰ ἀποσοβεῖ αὐτά καὶ ὁ ὀνειδίζων φίλον διαλύσει φιλίαν

Nova Vulgata
^Eccli^22,20Cor firmatum in cogitatu intellegentiae 
sicut ornatus in pariete polito. 

AT greco ^22,21ἐπὶ φίλον ἐὰν σπάσῃς ῥομφαίαν μὴ ἀφελπίσῃς ἔστιν γὰρ ἐπάνοδος

Nova Vulgata
^Eccli^22,21Sicut pali in excelsis et caementa sine impensa posita 
contra faciem venti non permanebunt, 

AT greco ^22,22ἐπὶ φίλον ἐὰν ἀνοίξῃς στόμα μὴ εὐλαβηθῇς ἔστιν γὰρ διαλλαγή πλὴν ὀνειδισμοῦ καὶ ὑπερηφανίας καὶ μυστηρίου ἀποκαλύψεως καὶ πληγῆς δολίας ἐν τούτοις ἀποφεύξεται πᾶς φίλος

Nova Vulgata
^Eccli^22,22sic et cor timidum in cogitatione stulti 
contra impetum timoris non resistet. (²³) 

AT greco ^22,23πίστιν κτῆσαι ἐν πτωχείᾳ μετὰ τοῦ πλησίον ἵνα ἐν τοῖς ἀγαθοῖς αὐτοῦ ὁμοῦ πλησθῇς ἐν καιρῷ θλίψεως διάμενε αὐτῷ ἵνα ἐν τῇ κληρονομίᾳ αὐτοῦ συγκληρονομήσῃς

AT greco ^22,24πρὸ πυρὸς ἀτμὶς καμίνου καὶ καπνός οὕτως πρὸ αἱμάτων λοιδορίαι

Nova Vulgata
^Eccli^22,24Pungens oculum deducit lacrimas, 
et, qui pungit cor, pellit amicitiam. 

AT greco ^22,25φίλον σκεπάσαι οὐκ αἰσχυνθήσομαι καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οὐ μὴ κρυβῶ

Nova Vulgata
^Eccli^22,25Mittens lapidem in volatilia fugat illa; 
sic et qui conviciatur amico, dissolvit amicitiam. 

AT greco ^22,26καὶ εἰ κακά μοι συμβήσεται δι’ αὐτόν πᾶς ὁ ἀκούων φυλάξεται ἀπ’ αὐτοῦ

Nova Vulgata
^Eccli^22,26Ad amicum etsi produxeris gladium, 
non desperes: est enim regressus; 
ad amicum

AT greco ^22,27τίς δώσει ἐπὶ στόμα μου φυλακὴν καὶ ἐπὶ τῶν χειλέων μου σφραγῖδα πανοῦργον ἵνα μὴ πέσω ἀπ’ αὐτῆς καὶ ἡ γλῶσσά μου ἀπολέσῃ με

Nova Vulgata ^Eccli^22,27si aperueris os triste, 
non timeas: est enim concordatio, 
excepto convicio et improperio et superbia 
et mysterii revelatione et plaga dolosa; 
in his omnis effugiet amicus.

Capitolo 21

Capitolo 23