Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Primus Regum - 18

Primus Regum

18 ¹Post dies multos factum est verbum Domini ad Eliam in anno tertio dicens: «Vade et ostende te Achab, ut dem pluviam super faciem terrae». ²Ivit ergo Elias, ut ostenderet se Achab.

    Erat autem fames vehemens in Samaria. ³Vocavitque Achab Abdiam dispensatorem domus suae. Abdias autem timebat Dominum valde; 4nam, cum interficeret Iezabel prophetas Domini, tulit ille centum prophetas et abscondit eos quinquagenos et quinquagenos in speluncis et pavit eos pane et aqua. ⁵Dixit ergo Achab ad Abdiam: «Vade in terra ad universos fontes aquarum et in cunctas valles, si forte invenire possimus herbam, ut salvemus equos et mulos et nullum de iumentis interficere debeamus». ⁶Diviseruntque sibi regiones, ut circuirent eas: Achab ibat per viam unam, et Abdias per viam alteram seorsum.

⁷Cumque esset Abdias in via, Elias occurrit ei; qui cum cognovisset eum, cecidit super faciem suam et ait: «Num tu es, domine mi, Elias?». ⁸Cui ille respondit: «Ego. Vade, dic domino tuo: “Adest Elias”». ⁹Et ille: «Quid peccavi, inquit, quoniam trades me servum tuum in manu Achab, ut interficiat me? ¹⁰Vivit Dominus Deus tuus, non est gens aut regnum, quo non miserit dominus meus te requirens et, respondentibus cunctis: “Non est hic”, adiuravit regna singula et gentes, eo quod minime reperireris. ¹¹Et nunc dicis mihi: “Vade et dic domino tuo: Adest Elias”. ¹²Cumque recessero a te, spiritus Domini asportabit te in locum, quem ego ignoro; et ingressus nuntiabo Achab, et non inveniet te et interficiet me. Servus autem tuus timet Dominum ab infantia sua. ¹³Numquid non indicatum est domino meo quid fecerim, cum interficeret Iezabel prophetas Domini: quod absconderim de prophetis Domini centum viros, quinquagenos et quinquagenos in speluncis et paverim eos pane et aqua? ¹⁴Et nunc tu dicis: “Vade et dic domino tuo: Adest Elias”, ut interficiat me». ¹⁵Dixit Elias: «Vivit Dominus exercituum ante cuius vultum sto: hodie apparebo ei».
¹⁶Abiit ergo Abdias in occursum Achab et indicavit ei.

    Venitque Achab in occursum Eliae ¹⁷et, cum vidisset eum, ait: «Tune es, qui conturbas Israel?». ¹⁸Et ille ait: «Non turbavi Israel, sed tu et domus patris tui, qui dereliquistis mandata Domini, et secutus es Baalim. ¹⁹Verumtamen nunc mitte et congrega ad me universum Israel in monte Carmeli et prophetas Baal quadringentos quinquaginta prophetasque Aserae quadringentos, qui comedunt de mensa Iezabel».
²⁰Misit Achab ad omnes filios Israel et congregavit prophetas in monte Carmeli. ²¹Accedens autem Elias ad omnem populum ait: «Usquequo claudicatis in duas partes? Si Dominus est Deus, sequimini eum; si autem Baal, sequimini illum». Et non respondit ei populus verbum. ²²Et ait rursus Elias ad populum: «Ego remansi propheta Domini solus; prophetae autem Baal quadringenti et quinquaginta viri sunt. ²³Dentur nobis duo boves, et illi eligant sibi bovem unum et in frusta caedentes ponant super ligna; ignem autem non supponant. Et ego faciam bovem alterum et imponam super ligna; ignemque non supponam. ²⁴Invocate nomen dei vestri, et ego invocabo nomen Domini; et Deus, qui exaudierit per ignem, ipse est Deus!». Respondens omnis populus ait: «Optima propositio».
²⁵Dixit ergo Elias prophetis Baal: «Eligite vobis bovem unum et facite primi, quia vos plures estis; et invocate nomen dei vestri ignemque non supponatis». ²⁶Qui cum tulissent bovem, quem dederat eis, fecerunt et invocabant nomen Baal de mane usque ad meridiem dicentes: «Baal, exaudi nos!». Et non erat vox, nec qui responderet. Saliebantque in circuitu altaris, quod fecerant. ²⁷Cumque esset iam meridies, illudebat eis Elias dicens: «Clamate voce maiore; deus enim est et forsitan occupatus est aut secessit aut in itinere aut certe dormit, ut excitetur». ²⁸Clamabant ergo voce magna et incidebant se iuxta ritum suum cultris et lanceolis, donec perfunderentur sanguine.
²⁹Postquam autem transiit meridies, et, illis prophetantibus, venerat tempus, quo sacrificium offerri solet, nec audiebatur vox, neque aliquis respondebat nec attendebat orantes, ³⁰dixit Elias omni populo: «Venite ad me». Et, accedente ad se populo, curavit altare Domini, quod destructum fuerat; ³¹et tulit duodecim lapides iuxta numerum tribuum filiorum Iacob, ad quem factus est sermo Domini dicens: «Israel erit nomen tuum». ³²Et aedificavit lapidibus altare in nomine Domini fecitque aquaeductum quasi pro duobus satis in circuitu altaris ³³et composuit ligna divisitque per membra bovem et posuit super ligna ³⁴et ait: «Implete quattuor hydrias aqua et fundite super holocaustum et super ligna». Rursumque dixit: «Etiam secundo hoc facite». Qui cum fecissent et secundo, ait: «Etiam tertio idipsum facite». Feceruntque et tertio, ³⁵et currebant aquae circum altare, et fossa aquaeductus repleta est.

³⁶Cumque iam tempus esset, ut offerretur sacrificium, accedens Elias propheta ait: «Domine, Deus Abraham, Isaac et Israel, hodie ostende quia tu es Deus in Israel, et ego servus tuus et iuxta praeceptum tuum feci omnia haec. ³⁷Exaudi me, Domine, exaudi me, ut discat populus iste quia tu, Domine, es Deus et tu convertisti cor eorum iterum!».

³⁸Cecidit autem ignis Domini et voravit holocaustum et ligna et lapides, pulverem quoque et aquam, quae erat in aquaeductu lambens. ³⁹Quod cum vidisset omnis populus, cecidit in faciem suam et ait: «Dominus ipse est Deus, Dominus ipse est Deus!». ⁴⁰Dixitque Elias ad eos: «Apprehendite prophetas Baal, et ne unus quidem effugiat ex eis!». Quos cum comprehendissent, duxit eos Elias ad torrentem Cison et interfecit eos ibi.

⁴¹Et ait Elias ad Achab: «Ascende, comede et bibe, quia sonus multae pluviae est». ⁴²Ascendit Achab, ut comederet et biberet. Elias autem ascendit in verticem Carmeli et pronus in terram posuit faciem inter genua sua ⁴³et dixit ad puerum suum: «Ascende et prospice contra mare». Qui, cum ascen disset et contemplatus esset, ait: «Non est quidquam». Et rursum ait illi: «Revertere septem vicibus». ⁴⁴In septima autem vice dixit: «Ecce nubecula parva quasi manus hominis ascendit de mari». Et ait: «Ascende et dic Achab: Iunge et descende, ne occupet te pluvia!». ⁴⁵Et factum est interea: ecce caeli contenebrati sunt, et nubes et ventus, et facta est pluvia grandis. Ascendens itaque Achab abiit in Iezrahel. 46Et manus Domini facta est super Eliam; accinctisque lumbis, currebat ante Achab, donec veniret in Iezrahel.