Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Primus Regum - 22

Primus Regum

22 ¹Transierunt igitur tres anni absque bello inter Syriam et Israel. ²In anno autem tertio descendit Iosaphat rex ludae ad regem Israel, ³dixitque rex Israel ad servos suos: «Ignoratis quod nostra sit Ramoth Galaad et neglegimus tollere eam de manu regis Syriae?». ⁴Et ait ad Iosaphat: «Veniesne mecum ad proeliandum in Ramoth Galaad?».
⁵Dixitque Iosaphat ad regem Israel: «Sicut ego sum, ita et tu; populus meus et populus tuus unum sunt, et equites mei et equites tui». Dixitque Iosaphat ad regem Israel: «Quaere, oro te, hodie sermonem Domini». ⁶Congregavit ergo rex Israel prophetas quadringentos circiter viros et ait ad eos: «Ire debeo in Ramoth Galaad ad bellandum, an quiescere?». Qui responderunt: «Ascende, et dabit Dominus in manu regis». ⁷Dixit autem Iosaphat: «Non est hic et alius propheta Domini, ut interrogemus per eum?». ⁸Et ait rex Israel ad Iosaphat: «Remansit vir unus, per quem possimus interrogare Dominum; sed ego odi eum, quia non prophetat mihi bonum sed malum: Michaeas filius Iemla». Cui Iosaphat ait: «Ne loquaris ita, rex». ⁹Vocavit ergo rex Israel eunuchum quendam et dixit ei: «Festina adducere Michaeam filium Iemla».
¹⁰Rex autem Israel et Iosaphat rex Iudae sedebat unusquisque in solio suo vestiti cultu regio in area iuxta ostium portae Samariae; et universi prophetae prophetabant in conspectu eorum. ¹¹Fecit quoque sibi Sedecias filius Chanaana cornua ferrea et ait: «Haec dicit Dominus: His ventilabis Syriam, donec deleas eam». ¹²Omnesque prophetae similiter prophetabant dicentes: «Ascende in Ramoth Galaad et vade prospere, et tradet Dominus in manu regis».
13Nuntius vero, qui ierat ut vocaret Michaeam, locutus est ad eum dicens: «Ecce sermones prophetarum ore uno regi bona praedicant; sit ergo sermo tuus similis eorum, et loquere bona». ¹⁴Cui Michaeas ait: «Vivit Dominus quia, quodcumque dixerit mihi Dominus, hoc loquar!».
¹⁵Venit itaque ad regem, et ait illi rex: «Michaea, ire debemus in Ramoth Galaad ad proeliandum, an cessare?». Cui ille respondit: «Ascende et vade prospere, et tradet Dominus in manu regis». ¹⁶Dixit autem rex ad eum: «Iterum atque iterum adiuro te, ut non loquaris mihi, nisi quod verum est in nomine Domini». 17Et ille ait:

«Vidi cunctum Israel

dispersum in montibus

quasi oves non habentes pastorem.
    Et ait Dominus: “Non habent isti dominum; revertatur unusquisque in domum suam in pace”».

¹⁸Dixit ergo rex Israel ad Iosaphat: «Numquid non dixi tibi quia non prophetat mihi bonum sed semper malum?».
¹⁹Ille vero addens ait: «Propterea audi sermonem Domini: Vidi Dominum sedentem super solium suum et omnem exercitum caeli assistentem ei a dextris et a sinistris. ²⁰Et ait Dominus: “Quis decipiet Achab, ut ascendat et cadat in Ramoth Galaad?”. Et dixit unus verba huiuscemodi et alius aliter. ²¹Egressus est autem spiritus et stetit coram Domino et ait: “Ego decipiam illum”. Cui locutus est Dominus: “In quo?”. ²²Et ille ait: “Egrediar et ero spiritus mendax in ore omnium prophetarum eius”. Et dixit Dominus: “Decipies et praevalebis; egredere et fac ita”. ²³Nunc igitur ecce dedit Dominus spiritum mendacii in ore omnium prophetarum tuorum, qui hic sunt, et Dominus locutus est contra te malum».
24Accessit autem Sedecias filius Chanaana et percussit Michaeam in maxillam et dixit: «Quomodo transivit spiritus Domini a me, ut loqueretur tibi?». ²⁵Et ait Michaeas: «Visurus es in die illa, quando ingredieris cubiculum intra cubiculum, ut abscondaris». 26Et ait rex Israel: «Tolle Michaeam, et maneat apud Amon principem civitatis et apud Ioas filium regis, ²⁷et dic eis: “Haec dicit rex: Mittite virum istum in carcerem et sustentate eum pane tribulationis et aqua angustiae, donec revertar in pace”». 28Dixitque Michaeas: «Si reversus fueris in pace, non est locutus Dominus in me». Et ait: «Audite, populi omnes!».

²⁹Ascendit itaque rex Israel et Iosaphat rex Iudae in Ramoth Galaad. ³⁰Dixitque rex Israel ad Iosaphat: «Mutato aspectu ineundum est proelium; tu autem induere vestibus tuis». Porro rex Israel mutavit aspectum et ingressus est bellum. ³¹Rex autem Syriae praeceperat principibus curruum triginta duobus dicens: «Non pugnabitis contra minorem et maiorem quempiam, nisi contra regem Israel solum». ³²Cum ergo vidissent principes curruum Iosaphat, suspicati sunt quod ipse esset rex Israel et impetu facto pugnabant contra eum. Et exclamavit Iosaphat; ³³intellexeruntque principes curruum quod non esset rex Israel et cessaverunt ab eo.
³⁴Vir autem quidam tetendit arcum in incertum sagittam dirigens et percussit regem Israel inter iuncturas et loricam. At ille dixit aurigae suo: «Verte manum tuam et eice me de exercitu, quia graviter vulneratus sum». ³⁵Aggravatum est ergo proelium in die illa; et rex Israel stabat in curru suo contra Syros et mortuus est vespere: fluebat autem sanguis plagae in sinum currus. ³⁶Et clamor insonuit in universo exercitu ad solis occasum: «Unusquisque revertatur in civitatem et in terram suam!».

³⁷Mortuus est igitur rex et perlatus est Samariam; sepelieruntque regem in Samaria. ³⁸Et laverunt currum eius in piscina Samariae; et linxerunt canes sanguinem eius, et scorta laverunt se iuxta verbum Domini, quod locutus fuerat.

³⁹Reliqua vero gestorum Achab et universa, quae fecit, et domus eburnea, quam aedificavit, cunctaeque urbes, quas exstruxit, nonne haec scripta sunt in libro annalium regum Israel? ⁴⁰Dormivit ergo Achab cum patribus suis; et regnavit Ochozias filius eius pro eo.
⁴¹Iosaphat vero filius Asa regnare coeperat super Iudam anno quarto Achab regis Israel; ⁴²triginta quinque annorum erat, cum regnare coepisset, et viginti quinque annos regnavit in Ierusalem. Nomen matris eius Azuba filia Selachi. ⁴³Et ambulavit in omni via Asa patris sui et non declinavit ex ea; fecitque, quod rectum erat in conspectu Domini. ⁴⁴Verumtamen excelsa non abstulit; adhuc enim populus sacrificabat et adolebat in excelsis. ⁴⁵Pacemque fecit Iosaphat cum rege Israel.

⁴⁶Reliqua autem gestorum Iosaphat et opera eius, quae fortiter gessit, et proelia, nonne haec scripta sunt in libro annalium regum Iudae?

⁴⁷Sed et reliquias prostibulorum, qui remanserant in diebus Asa patris eius, abstulit de terra. ⁴⁸Nec erat tunc rex in Edom sed praefectus regius. 49Rex vero Iosaphat fecerat naves Tharsis, quae navigarent in Ophir propter aurum; et ire non potuerunt, quia confractae sunt in Asiongaber. ⁵⁰Tunc ait Ochozias filius Achab ad Iosaphat: «Vadant servi mei cum servis tuis in navibus». Et noluit Iosaphat.

⁵¹Dormivitque Iosaphat cum patribus suis et sepultus est cum eis in civitate David patris sui; regnavitque Ioram filius eius pro eo.
⁵²Ochozias autem filius Achab regnare coeperat super Israel in Samaria anno septimo decimo Iosaphat regis Iudae regnavitque super Israel duobus annis. ⁵³Et fecit malum in conspectu Domini et ambulavit in via patris sui et matris suae et in via Ieroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israel; ⁵⁴servivit quoque Baal et adoravit eum et irritavit Dominum, Deum Israel, iuxta omnia, quae fecerat pater eius.