Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Secundus Regum - 2

Secundus Regum

2 ¹Factum est autem cum levare vellet Dominus Eliam per turbinem in caelum, ibant Elias et Eliseus de Galgalis; ²dixitque Elias ad Eliseum: «Sede hic, quia Dominus misit me usque Bethel». Cui ait Eliseus: «Vivit Dominus, et vivit anima tua, quia non derelinquam te». Cumque descendissent Bethel, ³egressi sunt filii prophetarum, qui erant in Bethel, ad Eliseum et dixerunt ei: «Numquid nosti quia hodie Dominus tollat dominum tuum desuper capite tuo?». Qui respondit: «Et ego novi, silete». ⁴Dixit autem ei Elias: «Elisee, sede hic, quia Dominus misit me in Iericho». Et ille ait: «Vivit Dominus, et vivit anima tua, quia non derelinquam te». Cumque venissent Ierichum, ⁵accesserunt filii prophetarum, qui erant in Iericho, ad Eliseum et dixerunt ei: «Numquid nosti quia hodie Dominus tollet dominum tuum desuper capite tuo?». Et ait: «Et ego novi, silete». ⁶Dixit autem ei Elias: «Sede hic, quia Dominus misit me ad Iordanem». Qui ait: «Vivit Dominus, et vivit anima tua, quia non derelinquam te». Ierunt igitur ambo pariter, ⁷et quinquaginta viri de filiis prophetarum secuti sunt, qui et steterunt e contra longe. Illi autem ambo stabant super Iordanem. ⁸Tulitque Elias pallium suum et involvit illud et percussit aquas, quae divisae sunt in utramque partem, et transierunt ambo per siccum.
⁹Cumque transissent, Elias dixit ad Eliseum: «Postula, quod vis, ut faciam tibi, antequam tollar a te». Dixitque Eliseus: «Obsecro, ut fiant duae partes spiritus tui in me». ¹⁰Qui respondit: «Rem difficilem postulasti. Attamen si videris me, quando tollor a te, erit tibi, quod petisti; si autem non videris, non erit». ¹¹Cumque pergerent et incedentes sermocinarentur, ecce currus igneus et equi ignei diviserunt utrumque; et ascendit Elias per turbinem in caelum.
¹²Eliseus autem videbat et clamabat: «Pater mi, pater mi, currus Israel et auriga eius!». Et non vidit eum amplius; apprehenditque vestimenta sua et scidit illa in duas partes. ¹³Et levavit pallium Eliae, quod ceciderat ei, reversusque stetit super ripam Iordanis. 14Et pallio Eliae, quod ceciderat ei, percussit aquas et dixit: «Ubi est Deus Eliae etiam nunc?». Percussitque aquas, et divisae sunt huc atque illuc, et transiit Eliseus.
¹⁵Videntes autem filii prophetarum, qui erant in Iericho de contra, dixerunt: «Requievit spiritus Eliae super Eliseum». Et venientes in occursum eius adoraverunt eum proni in terram ¹⁶dixeruntque illi: «Ecce cum servis tuis sunt quinquaginta viri fortes, qui possunt ire et quaerere dominum tuum, ne forte tulerit eum spiritus Domini et proiecerit in uno montium aut in una vallium». Qui ait: «Nolite mittere!». ¹⁷Coegeruntque eum, donec acquiesceret et diceret: «Mittite». Et miserunt quinquaginta viros. Qui cum quaesissent tribus diebus, non invenerunt ¹⁸et reversi sunt ad eum. At ille habitabat in Iericho dixitque eis: «Numquid non dixi vobis: Nolite ire?”.
¹⁹Dixerunt quoque viri civitatis ad Eliseum: «Ecce habitatio civitatis huius optima est, sicut tu ipse, domine, perspicis; sed aquae pessimae sunt, et terra faciens abortium». ²⁰At ille ait: «Afferte mihi vas novum et mittite in illud sal». Qui cum attulissent, ²¹egressus ad fontem aquarum misit in eum sal et ait: «Haec dicit Dominus: Sanavi aquas has, et non erit ultra in eis mors neque abortium». ²²Sanatae sunt ergo aquae usque ad diem hanc iuxta verbum Elisei, quod locutus est.
²³Ascendit autem inde Bethel. Cumque ascenderet per viam, pueri parvi egressi sunt de civitate et illudebant ei dicentes: «Ascende, calve; ascende, calve!». ²⁴Qui cum respexisset, vidit eos et maledixit eis in nomine Domini; egressique sunt duo ursi de saltu et laceraverunt ex eis quadraginta duos pueros. ²⁵Abiit autem inde in montem Carmeli et inde reversus est Samariam.