Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Danielis - 13
Danielis
Nova Vulgata Torna al libro
CEI 2008
Nova Vulgata
13,2et accepit uxorem nomine Susannam, filiam Helciae, pulchram nimis et timentem Dominum;
CEI 2008
Dn13,2il quale aveva sposato una donna chiamata Susanna, figlia di Chelkia, di rara bellezza e timorata di Dio.
Nova Vulgata
13,3parentes enim illius, cum essent iusti, erudierunt filiam suam secundum legem Moysis.
CEI 2008
Dn13,3I suoi genitori, che erano giusti, avevano educato la figlia secondo la legge di Mosè.
Nova Vulgata
13,4Erat autem Ioachim dives valde, et erat ei pomerium vicinum domui suae; et ad ipsum confluebant Iudaei, eo quod esset honorabilior omnium.
CEI 2008
Dn13,4Ioakìm era molto ricco e possedeva un giardino vicino a casa, ed essendo stimato più di ogni altro, i Giudei andavano da lui.
Nova Vulgata
13,5Et constituti sunt de populo duo senes iudices in anno illo, de quibus locutus est Dominus quia egressa est iniquitas de Babylone a senibus iudicibus, qui videbantur regere populum.
CEI 2008
DnIn quell'anno erano stati eletti giudici del popolo due anziani; erano di quelli di cui il Signore ha detto: "L'iniquità è uscita da Babilonia per opera di anziani e di giudici, che solo in apparenza sono guide del popolo".
13,5
L’iniquità è uscita: forse allude a Ger 29,21-23.
CEI 2008
Dn13,6Questi frequentavano la casa di Ioakìm, e tutti quelli che avevano qualche lite da risolvere si recavano da loro.
Nova Vulgata
13,7Cum autem populus revertisset per meridiem, ingrediebatur Susanna et deambulabat in pomerio viri sui.
CEI 2008
Dn13,7Quando il popolo, verso il mezzogiorno, se ne andava, Susanna era solita recarsi a passeggiare nel giardino del marito.
Nova Vulgata
13,8Et videbant eam duo senes cotidie ingredientem et deambulantem et facti sunt in concupiscentia eius
CEI 2008
Dn13,8I due anziani, che ogni giorno la vedevano andare a passeggiare, furono presi da un'ardente passione per lei:
Nova Vulgata
13,9et everterunt sensum suum et declinaverunt oculos suos, ut non viderent caelum neque recordarentur iudiciorum iustorum.
CEI 2008
Dn13,10Erano colpiti tutti e due dalla passione per lei, ma l'uno nascondeva all'altro la sua pena,
CEI 2008
Dn13,13Un giorno uno disse all'altro: "Andiamo pure a casa: è l'ora di desinare". E usciti se ne andarono.
Nova Vulgata
13,14Cumque revertissent, venerunt in unum et, sciscitantes ab invicem causam, confessi sunt concupiscentiam suam; et tunc in commune statuerunt tempus, quando eam possent invenire solam.
CEI 2008
Dn13,14Ma ritornati indietro, si ritrovarono di nuovo insieme e, domandandosi a vicenda il motivo, confessarono la propria passione. Allora studiarono il momento opportuno di poterla sorprendere da sola.
Nova Vulgata
13,15Factum est autem, cum observarent diem aptum, ingressa est aliquando sicut heri et nudiustertius cum duabus solis puellis voluitque lavari in pomerio, aestus quippe erat.
13,15Factum est autem, cum observarent diem aptum, ingressa est aliquando sicut heri et nudiustertius cum duabus solis puellis voluitque lavari in pomerio, aestus quippe erat.
CEI 2008
Dn13,15Mentre aspettavano l'occasione favorevole, Susanna entrò, come al solito, con due sole ancelle, nel giardino per fare il bagno, poiché faceva caldo.
Nova Vulgata
13,17Dixit ergo puellis: «Afferte mihi oleum et smegmata et ostia pomerii claudite, ut laver».
CEI 2008
Dn13,17Susanna disse alle ancelle: "Portatemi l'unguento e i profumi, poi chiudete la porta, perché voglio fare il bagno".
Nova Vulgata
13,18Et fecerunt, sicut praeceperat; clauseruntque ostia pomerii et egressae sunt per posticium, ut afferrent, quae iusserat; nesciebantque senes intus esse absconditos.
CEI 2008
Dn13,18Esse fecero come aveva ordinato: chiusero le porte del giardino e uscirono dalle porte laterali per portare ciò che Susanna chiedeva, senza accorgersi degli anziani, poiché si erano nascosti.
Nova Vulgata
13,19Cum autem egressae essent puellae, surrexerunt duo senes et accurrerunt ad eam et dixerunt:
Nova Vulgata
13,20«Ecce ostia pomerii clausa sunt, et nemo nos videt, et in concupiscentia tui sumus; quam ob rem assentire nobis et commiscere nobiscum.
CEI 2008
Dn13,20e le dissero: "Ecco, le porte del giardino sono chiuse, nessuno ci vede e noi bruciamo di passione per te; acconsenti e concediti a noi.
Nova Vulgata
13,21Quod si nolueris, dicemus testimonium contra te, quod fuerit tecum iuvenis et ob hanc causam emiseris puellas a te».
CEI 2008
Dn13,21In caso contrario ti accuseremo; diremo che un giovane era con te e perciò hai fatto uscire le ancelle".
Nova Vulgata
13,22Ingemuit Susanna et ait: «Angustiae sunt mihi undique: si enim hoc egero, mors mihi est; si autem non egero, non effugiam manus vestras;
CEI 2008
DnSusanna, piangendo, esclamò: "Sono in difficoltà da ogni parte. Se cedo, è la morte per me; se rifiuto, non potrò scampare dalle vostre mani.
13,22
La morte era la pena per l’adulterio. Secondo la legge (Dt 22,23-27) la fanciulla va considerata innocente quando chiede aiuto gridando.
Nova Vulgata
13,23sed melius mihi est absque opere incidere in manus vestras quam peccare in conspectu Domini».
CEI 2008
Dn13,23Meglio però per me cadere innocente nelle vostre mani che peccare davanti al Signore!".
Nova Vulgata
13,26Cum ergo audissent clamorem in pomerio famuli domus, irruerunt per posticam, ut viderent quidnam esset ei.
13,26Cum ergo audissent clamorem in pomerio famuli domus, irruerunt per posticam, ut viderent quidnam esset ei.
CEI 2008
Dn13,26I servi di casa, all'udire tale rumore in giardino, si precipitarono dalla porta laterale per vedere che cosa le stava accadendo.
Nova Vulgata
13,27Postquam autem senes locuti sunt sermones suos, erubuerunt servi vehementer, quia numquam dictus fuerat sermo huiuscemodi de Susanna. Et factum est die crastina,
CEI 2008
Dn13,27Quando gli anziani ebbero fatto il loro racconto, i servi si sentirono molto confusi, perché mai era stata detta una simile cosa di Susanna.
Nova Vulgata
13,28cum venisset populus ad virum eius Ioachim, venerunt et duo presbyteri pleni iniqua cogitatione adversum Susannam, ut interficerent eam;
CEI 2008
Dn13,28Il giorno dopo, quando il popolo si radunò nella casa di Ioakìm, suo marito, andarono là anche i due anziani, pieni di perverse intenzioni, per condannare a morte Susanna.
Nova Vulgata
13,29et dixerunt coram populo: «Mittite ad Susannam, filiam Helciae, quae est uxor Ioachim»; et miserunt.
CEI 2008
Dn13,29Rivolti al popolo dissero: "Si faccia venire Susanna, figlia di Chelkia, moglie di Ioakìm". Mandarono a chiamarla
Nova Vulgata
13,32At iniqui illi iusserunt, ut discooperiretur — erat enim cooperta — ut satiarentur decore eius.
CEI 2008
Dn13,32aveva il velo e quei perversi ordinarono che le fosse tolto, per godere almeno così della sua bellezza.
Nova Vulgata
13,34Consurgentes autem duo presbyteri in medio populi, posuerunt manus super caput eius;
Nova Vulgata
13,36Et dixerunt presbyteri: «Cum deambularemus in pomerio soli, ingressa est haec cum duabus puellis et clausit ostia pomerii et dimisit puellas;
CEI 2008
Dn13,36Gli anziani dissero: "Mentre noi stavamo passeggiando soli nel giardino, è venuta con due ancelle, ha chiuso le porte del giardino e poi ha licenziato le ancelle.
Nova Vulgata
13,38Porro nos cum essemus in angulo pomerii, videntes iniquitatem cucurrimus ad eos et vidimus eos commisceri.
CEI 2008
Dn13,38Noi, che eravamo in un angolo del giardino, vedendo quella iniquità ci siamo precipitati su di loro.
Nova Vulgata
13,39Et illum quidem non quivimus comprehendere, quia fortior nobis erat et, apertis ostiis, exilivit.
CEI 2008
Dn13,39Li abbiamo sorpresi insieme, ma non abbiamo potuto prendere il giovane perché, più forte di noi, ha aperto la porta ed è fuggito.
Nova Vulgata
13,40Hanc autem cum apprehendissemus, interrogavimus, quisnam esset adulescens, et noluit indicare nobis. Huius rei testes sumus».
Nova Vulgata
13,41Credidit eis multitudo quasi senibus populi et iudicibus, et condemnaverunt eam ad mortem.
CEI 2008
Dn13,41ma lei non ce l'ha voluto dire. Di questo noi siamo testimoni". La moltitudine prestò loro fede, poiché erano anziani e giudici del popolo, e la condannò a morte.
Nova Vulgata
13,42Exclamavit autem voce magna Susanna et dixit: «Deus aeterne, qui absconditorum es cognitor, qui nosti omnia antequam fiant,
13,42Exclamavit autem voce magna Susanna et dixit: «Deus aeterne, qui absconditorum es cognitor, qui nosti omnia antequam fiant,
CEI 2008
Dn13,42Allora Susanna ad alta voce esclamò: "Dio eterno, che conosci i segreti, che conosci le cose prima che accadano,
Nova Vulgata
13,43tu scis quoniam falsum contra me tulerunt testimonium; et ecce morior, cum nihil horum fecerim, quae isti malitiose composuerunt adversum me».
CEI 2008
Dn13,43tu lo sai che hanno deposto il falso contro di me! Io muoio innocente di quanto essi iniquamente hanno tramato contro di me".
Nova Vulgata
13,45Cumque duceretur ad mortem, suscitavit Deus spiritum sanctum pueri iunioris, cuius nomen Daniel;
CEI 2008
Dn13,45Mentre Susanna era condotta a morte, il Signore suscitò il santo spirito di un giovanetto, chiamato Daniele,
Nova Vulgata
13,47Et conversus omnis populus ad eum dixit: «Quis est iste sermo, quem tu locutus es?».
CEI 2008
Dn13,47Tutti si voltarono verso di lui dicendo: "Che cosa vuoi dire con queste tue parole?".
Nova Vulgata
13,48Qui cum staret in medio eorum, ait: «Sic fatui, filii Israel? Non iudicantes neque, quod verum est, cognoscentes, condemnastis filiam Israel!
CEI 2008
Dn13,48Allora Daniele, stando in mezzo a loro, disse: "Siete così stolti, o figli d'Israele? Avete condannato a morte una figlia d'Israele senza indagare né appurare la verità!
Nova Vulgata
13,50Reversus est ergo omnis populus cum festinatione, et dixerunt ei senes: «Veni et sede in medio nostrum et indica nobis, quia tibi dedit Deus honorem senectutis».
CEI 2008
Dn13,50Il popolo tornò subito indietro e gli anziani dissero a Daniele: "Vieni, siedi in mezzo a noi e facci da maestro, poiché Dio ti ha concesso le prerogative dell'anzianità".
Nova Vulgata
13,52Cum ergo divisi essent alter ab altero, vocavit unum de eis et dixit ad eum: «Inveterate dierum malorum, nunc venerunt peccata tua, quae operabaris prius,
CEI 2008
Dn13,52Separàti che furono, Daniele disse al primo: "O uomo invecchiato nel male! Ecco, i tuoi peccati commessi in passato vengono alla luce,
Nova Vulgata
13,53iudicans iudicia iniusta, innocentes opprimens et dimittens noxios, dicente Domino: “Innocentem et iustum non interficies”.
CEI 2008
Dn13,53quando davi sentenze ingiuste, opprimendo gli innocenti e assolvendo i malvagi, mentre il Signore ha detto: Non ucciderai il giusto e l'innocente.
Nova Vulgata
13,54Nunc ergo, si vidisti eam, dic sub qua arbore videris eos loquentes sibi». Qui ait: «Sub schino».
CEI 2008
DnOra, dunque, se tu hai visto costei, di': sotto quale albero tu li hai visti stare insieme?". Rispose: "Sotto un lentisco".
13,54-59
Nel testo greco c’è un gioco di parole tra i nomi degli alberi e la condanna pronunciata da Daniele: il lentisco è in greco schinos, parola che presenta un’assonanza con il verbo schizein “dividere nel mezzo”; similmente il termine greco per leccio, prinos, richiama il verbo prizein o priein che significa “spaccare nel mezzo”.
Nova Vulgata
13,55Dixit autem Daniel: «Recte mentitus es in caput tuum; ecce enim angelus Dei, accepta sententia a Deo, scindet te medium».
CEI 2008
Dn13,55Disse Daniele: "In verità, la tua menzogna ti ricadrà sulla testa. Già l'angelo di Dio ha ricevuto da Dio la sentenza e ti squarcerà in due".
Nova Vulgata
13,56Et amoto eo, iussit adduci alium et dixit ei: «Semen Chanaan et non Iudae, species decepit te, et concupiscentia subvertit cor tuum.
CEI 2008
Dn13,56Allontanato questi, fece venire l'altro e gli disse: "Stirpe di Canaan e non di Giuda, la bellezza ti ha sedotto, la passione ti ha pervertito il cuore!
Nova Vulgata
13,57Sic faciebatis filiabus Israel, et illae timentes loquebantur vobis, sed non filia Iudae sustinuit iniquitatem vestram.
CEI 2008
Dn13,57Così facevate con le donne d'Israele ed esse per paura si univano a voi. Ma una figlia di Giuda non ha potuto sopportare la vostra iniquità.
Nova Vulgata
13,58Nunc ergo dic mihi sub qua arbore comprehenderis eos colloquentes sibi».
Qui ait: «Sub prino».
CEI 2008
Dn13,58Dimmi dunque, sotto quale albero li hai sorpresi insieme?". Rispose: "Sotto un leccio".
Nova Vulgata
13,59Dixit autem ei Daniel: «Recte mentitus es et tu in caput tuum; manet enim angelus Dei, gladium habens, ut secet te medium et interficiat vos».
CEI 2008
Dn13,59Disse Daniele: "In verità anche la tua menzogna ti ricadrà sulla testa. Ecco, l'angelo di Dio ti aspetta con la spada in mano, per tagliarti in due e così farti morire".
Nova Vulgata
13,60Exclamavit itaque omnis coetus voce magna et benedixerunt Deo, qui salvat sperantes in se.
CEI 2008
Dn13,60Allora tutta l'assemblea proruppe in grida di gioia e benedisse Dio, che salva coloro che sperano in lui.
Nova Vulgata
13,61Et consurrexerunt adversum duos presbyteros — convicerat enim eos Daniel ex ore suo falsum dixisse testimonium — feceruntque eis, sicut male egerant adversum proximum,
CEI 2008
Dn13,61Poi, insorgendo contro i due anziani, ai quali Daniele aveva fatto confessare con la loro bocca di avere deposto il falso, fece loro subire la medesima pena che avevano tramato contro il prossimo
Nova Vulgata
13,62ut facerent secundum legem Moysis; et interfecerunt eos, et salvatus est sanguis innoxius in die illa.
CEI 2008
Dne, applicando la legge di Mosè, li fece morire. In quel giorno fu salvato il sangue innocente.
13,62
applicando la legge di Mosè: si riferisce a Dt 19,16-20.
Nova Vulgata
13,63Helcias autem et uxor eius laudaverunt Deum pro filia sua Susanna, cum Ioachim marito eius et cognatis omnibus, quia non esset inventa in ea res turpis.
CEI 2008
Dn13,63Chelkia e sua moglie resero grazie a Dio per la figlia Susanna, insieme con il marito Ioakìm e tutti i suoi parenti, per non aver trovato in lei nulla di vergognoso.