Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Deuteronomii - 33

Deuteronomii

Nova Vulgata Torna al libro

AT ebraico

Nova Vulgata 33 33,1Haec est benedictio, qua benedixit Moyses homo Dei filiis Israel ante mortem suam.
AT ebraico Dt33,1 וְזֹ֣את הַבְּרָכָ֗ה אֲשֶׁ֨ר בֵּרַ֥ךְ מֹשֶׁ֛ה אִ֥ישׁ הָאֱלֹהִ֖ים אֶת־בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל לִפְנֵ֖י מוֹתֽוֹ׃
Nova Vulgata Et ait:
«Dominus de Sinai venit

et de Seir ortus est eis;

apparuit de monte Pharan

et venit in Meribathcades

de meridie eius in Asedoth.
2 Meribathcades - Lege meribat qādēš (cfr. 32,51); TM «de myriadibus sanctitatis»
Asedoth - Lege ’ašdot (cfr. Vg: Ios 12,3 «Asedothphasga» = «ascensus Phasga», ubi morantur Israelitae, cfr Dt 3,17; 34,1); TM ’ēšdāt (= Vg «ignea lex»?)
AT ebraico Dt33,2 וַיֹּאמַ֗ר יְהוָ֞ה מִסִּינַ֥י בָּא֙ וְזָרַ֤ח מִשֵּׂעִיר֙ לָ֔מוֹ הוֹפִ֙יעַ֙ מֵהַ֣ר פָּארָ֔ן וְאָתָ֖ה מֵרִבְבֹ֣ת קֹ֑דֶשׁ מִֽימִינ֕וֹ אשדת אֵ֥שׁ דָּ֖ת לָֽמוֹ׃
Nova Vulgata
33,3Vere diligit populos;

omnes sancti eius in manu illius sunt;

et, qui appropinquant pedibus tuis,

accipient de doctrina tua.
AT ebraico Dt33,3 אַ֚ף חֹבֵ֣ב עַמִּ֔ים כָּל־קְדֹשָׁ֖יו בְּיָדֶ֑ךָ וְהֵם֙ תֻּכּ֣וּ לְרַגְלֶ֔ךָ יִשָּׂ֖א מִדַּבְּרֹתֶֽיךָ׃
Nova Vulgata
33,4Legem praecepit nobis Moyses,

hereditatem multitudinis Iacob.
AT ebraico Dt33,4 תּוֹרָ֥ה צִוָּה־לָ֖נוּ מֹשֶׁ֑ה מוֹרָשָׁ֖ה קְהִלַּ֥ת יַעֲקֹֽב׃
Nova Vulgata
33,5Et factus est apud dilectum rex,

congregatis principibus populi

cum tribubus Israel».
AT ebraico Dt33,5 וַיְהִ֥י בִישֻׁר֖וּן מֶ֑לֶךְ בְּהִתְאַסֵּף֙ רָ֣אשֵׁי עָ֔ם יַ֖חַד שִׁבְטֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃
Nova Vulgata
33,6«Vivat Ruben et non moriatur,

et sit parvus in numero».
AT ebraico Dt33,6 יְחִ֥י רְאוּבֵ֖ן וְאַל־יָמֹ֑ת וִיהִ֥י מְתָ֖יו מִסְפָּֽר׃ ס          
Nova Vulgata
33,7Haec est Iudae benedictio:

«Audi, Domine, vocem Iudae

et ad populum suum introduc eum.

Manus eius pugnabunt pro eo,

et adiutor illius contra adversarios eius eris».
AT ebraico Dt33,7 וְזֹ֣את לִֽיהוּדָה֮ וַיֹּאמַר֒ שְׁמַ֤ע יְהוָה֙ ק֣וֹל יְהוּדָ֔ה וְאֶל־עַמּ֖וֹ תְּבִיאֶ֑נּוּ יָדָיו֙ רָ֣ב ל֔וֹ וְעֵ֥זֶר מִצָּרָ֖יו תִּהְיֶֽה׃ ס          
Nova Vulgata
33,8De Levi quoque ait:

«Tummim et Urim tui

viro sancto tuo,

quem probasti in Massa

et cum quo litigasti ad aquas Meriba.
AT ebraico Dt33,8 וּלְלֵוִ֣י אָמַ֔ר תֻּמֶּ֥יךָ וְאוּרֶ֖יךָ לְאִ֣ישׁ חֲסִידֶ֑ךָ אֲשֶׁ֤ר נִסִּיתוֹ֙ בְּמַסָּ֔ה תְּרִיבֵ֖הוּ עַל־מֵ֥י מְרִיבָֽה׃
Nova Vulgata
33,9Qui dixit de patre suo et matre sua:

“Nescio vos”;

et fratres suos ignoravit

et filios suos nescivit.

Quia custodierunt eloquium tuum

et pactum tuum servaverunt.
AT ebraico Dt33,9 הָאֹמֵ֞ר לְאָבִ֤יו וּלְאִמּוֹ֙ לֹ֣א רְאִיתִ֔יו וְאֶת־אֶחָיו֙ לֹ֣א הִכִּ֔יר וְאֶת־בנו בָּנָ֖יו לֹ֣א יָדָ֑ע כִּ֤י שָֽׁמְרוּ֙ אִמְרָתֶ֔ךָ וּבְרִֽיתְךָ֖ יִנְצֹֽרוּ׃
Nova Vulgata
33,10Docebunt iudicia tua Iacob

et legem tuam Israel;

ponent thymiama in naribus tuis

et holocaustum super altare tuum.
AT ebraico Dt33,10 יוֹר֤וּ מִשְׁפָּטֶ֙יךָ֙ לְיַעֲקֹ֔ב וְתוֹרָתְךָ֖ לְיִשְׂרָאֵ֑ל יָשִׂ֤ימוּ קְטוֹרָה֙ בְּאַפֶּ֔ךָ וְכָלִ֖יל עַֽל־מִזְבְּחֶֽךָ׃
Nova Vulgata
33,11Benedic, Domine, fortitudini eius

et opera manuum illius suscipe.

Percute lumbos inimicorum eius;

et, qui oderunt eum, non consurgant».
AT ebraico Dt33,11 בָּרֵ֤ךְ יְהוָה֙ חֵיל֔וֹ וּפֹ֥עַל יָדָ֖יו תִּרְצֶ֑ה מְחַ֨ץ מָתְנַ֧יִם קָמָ֛יו וּמְשַׂנְאָ֖יו מִן־יְקוּמֽוּן׃ ס          
Nova Vulgata
De Beniamin ait:

«Amantissimus Domini
habitabit confidenter in eo;

Altissimus proteget eum tota die

et inter umeros illius requiescet».
12 Altissimus - Lege eljôn (cfr. Gr «Deus»); TM «super eum»
AT ebraico Dt33,12 לְבִנְיָמִ֣ן אָמַ֔ר יְדִ֣יד יְהֹוָ֔ה יִשְׁכֹּ֥ן לָבֶ֖טַח עָלָ֑יו חֹפֵ֤ף עָלָיו֙ כָּל־הַיּ֔וֹם וּבֵ֥ין כְּתֵיפָ֖יו שָׁכֵֽן׃ ס          
Nova Vulgata
33,13De Ioseph quoque ait:

«Benedicta a Domino terra eius:

donis caeli, rore

atque abysso subiacente,
AT ebraico Dt33,13 וּלְיוֹסֵ֣ף אָמַ֔ר מְבֹרֶ֥כֶת יְהֹוָ֖ה אַרְצ֑וֹ מִמֶּ֤גֶד שָׁמַ֙יִם֙ מִטָּ֔ל וּמִתְּה֖וֹם רֹבֶ֥צֶת תָּֽחַת׃
Nova Vulgata
33,14fructibus solis

et donis mensium,
AT ebraico Dt33,14 וּמִמֶּ֖גֶד תְּבוּאֹ֣ת שָׁ֑מֶשׁ וּמִמֶּ֖גֶד גֶּ֥רֶשׁ יְרָחִֽים׃
Nova Vulgata
33,15primitiis antiquorum montium

et donis collium aeternorum,
AT ebraico Dt33,15 וּמֵרֹ֖אשׁ הַרְרֵי־קֶ֑דֶם וּמִמֶּ֖גֶד גִּבְע֥וֹת עוֹלָֽם׃
Nova Vulgata
33,16frugibus terrae et plenitudine eius.

Benedictio illius, qui apparuit in rubo,

 veniat super caput Ioseph

et super verticem nazaraei inter fratres suos;
AT ebraico Dt33,16 וּמִמֶּ֗גֶד אֶ֚רֶץ וּמְלֹאָ֔הּ וּרְצ֥וֹן שֹׁכְנִ֖י סְנֶ֑ה תָּב֙וֹאתָה֙ לְרֹ֣אשׁ יוֹסֵ֔ף וּלְקָדְקֹ֖ד נְזִ֥יר אֶחָֽיו׃
Nova Vulgata
33,17quasi primogeniti tauri pulchritudo eius,

cornua unicornis cornua illius,

in ipsis ventilabit gentes

usque ad terminos terrae.

Hae sunt multitudines Ephraim,

et hae milia Manasse».
AT ebraico Dt33,17 בְּכ֨וֹר שׁוֹר֜וֹ הָדָ֣ר ל֗וֹ וְקַרְנֵ֤י רְאֵם֙ קַרְנָ֔יו בָּהֶ֗ם עַמִּ֛ים יְנַגַּ֥ח יַחְדָּ֖ו אַפְסֵי־אָ֑רֶץ וְהֵם֙ רִבְב֣וֹת אֶפְרַ֔יִם וְהֵ֖ם אַלְפֵ֥י מְנַשֶּֽׁה׃ ס          
Nova Vulgata
33,18De Zabulon ait:

«Laetare, Zabulon, in exitu tuo,

et Issachar, in tabernaculis tuis!
AT ebraico Dt33,18 וְלִזְבוּלֻ֣ן אָמַ֔ר שְׂמַ֥ח זְבוּלֻ֖ן בְּצֵאתֶ֑ךָ וְיִשָּׂשכָ֖ר בְּאֹהָלֶֽיךָ׃
Nova Vulgata
33,19Populos ad montem vocabunt,

ibi immolabunt victimas iustitiae.

Qui inundationem maris, quasi lac, sugent

et thesauros absconditos arenarum».
AT ebraico Dt33,19 עַמִּים֙ הַר־יִקְרָ֔אוּ שָׁ֖ם יִזְבְּח֣וּ זִבְחֵי־צֶ֑דֶק כִּ֣י שֶׁ֤פַע יַמִּים֙ יִינָ֔קוּ וּשְׂפוּנֵ֖י טְמ֥וּנֵי חֽוֹל׃ ס          
Nova Vulgata
33,20De Gad ait:

«Benedictus, qui dilatat Gad!

Quasi leo requiescit

dilaceratque brachium et verticem.
AT ebraico Dt33,20 וּלְגָ֣ד אָמַ֔ר בָּר֖וּךְ מַרְחִ֣יב גָּ֑ד כְּלָבִ֣יא שָׁכֵ֔ן וְטָרַ֥ף זְר֖וֹעַ אַף־קָדְקֹֽד׃
Nova Vulgata
33,21Et vidit primitias sibi,

quia ibi pars ducis erat reposita;

qui fuit cum principibus populi

et fecit iustitiam Domini

et iudicia sua cum Israel».
AT ebraico Dt33,21 וַיַּ֤רְא רֵאשִׁית֙ ל֔וֹ כִּי־שָׁ֛ם חֶלְקַ֥ת מְחֹקֵ֖ק סָפ֑וּן וַיֵּתֵא֙ רָ֣אשֵׁי עָ֔ם צִדְקַ֤ת יְהוָה֙ עָשָׂ֔ה וּמִשְׁפָּטָ֖יו עִם־יִשְׂרָאֵֽל׃ ס          
Nova Vulgata
33,22De Dan quoque ait:

«Dan catulus leonis

prosiliet largiter de Basan».
AT ebraico Dt33,22 וּלְדָ֣ן אָמַ֔ר דָּ֖ן גּ֣וּר אַרְיֵ֑ה יְזַנֵּ֖ק מִן־הַבָּשָֽׁן׃
Nova Vulgata
33,23De Nephthali dixit:

«Nephthali satiabatur beneplacito,

et plenus erit benedictione Domini:

mare et meridiem possidebit».
AT ebraico Dt33,23 וּלְנַפְתָּלִ֣י אָמַ֔ר נַפְתָּלִי֙ שְׂבַ֣ע רָצ֔וֹן וּמָלֵ֖א בִּרְכַּ֣ת יְהוָ֑ה יָ֥ם וְדָר֖וֹם יְרָֽשָׁה׃ ס          
Nova Vulgata
33,24De Aser quoque ait:

«Benedictus prae filiis Aser!

Sit placens fratribus suis,
et tingat in oleo pedem suum.
AT ebraico Dt33,24 וּלְאָשֵׁ֣ר אָמַ֔ר בָּר֥וּךְ מִבָּנִ֖ים אָשֵׁ֑ר יְהִ֤י רְצוּי֙ אֶחָ֔יו וְטֹבֵ֥ל בַּשֶּׁ֖מֶן רַגְלֽוֹ׃
Nova Vulgata
33,25Ferrum et aes serae tuae,

sicut dies tui robur tuum».
AT ebraico Dt33,25 בַּרְזֶ֥ל וּנְחֹ֖שֶׁת מִנְעָלֶ֑יךָ וּכְיָמֶ֖יךָ דָּבְאֶֽךָ׃
Nova Vulgata
33,26«Non est ut Deus Iesurun,

qui ascendit super caelos ad auxilium tuum

et in magnificentia sua super nubes.
AT ebraico Dt33,26 אֵ֥ין כָּאֵ֖ל יְשֻׁר֑וּן רֹכֵ֤ב שָׁמַ֙יִם֙ בְעֶזְרֶ֔ךָ וּבְגַאֲוָת֖וֹ שְׁחָקִֽים׃
Nova Vulgata
33,27Habitaculum Deus antiquus,

et subter brachia sempiterna.

Eiciet a facie tua inimicum

dicetque: “Conterere!”.
AT ebraico Dt33,27 מְעֹנָה֙ אֱלֹ֣הֵי קֶ֔דֶם וּמִתַּ֖חַת זְרֹעֹ֣ת עוֹלָ֑ם וַיְגָ֧רֶשׁ מִפָּנֶ֛יךָ אוֹיֵ֖ב וַיֹּ֥אמֶר הַשְׁמֵֽד׃
Nova Vulgata
33,28Habitabit Israel confidenter,

et fons Iacob solus;

stillabunt in terra frumenti et vini,

caelique rorem.
AT ebraico Dt33,28 וַיִּשְׁכֹּן֩ יִשְׂרָאֵ֨ל בֶּ֤טַח בָּדָד֙ עֵ֣ין יַעֲקֹ֔ב אֶל־אֶ֖רֶץ דָּגָ֣ן וְתִיר֑וֹשׁ אַף־שָׁמָ֖יו יַֽעַרְפוּ‪P,c‬ טָֽל׃
Nova Vulgata
33,29Beatus tu, Israel! Quis similis tui,

popule, qui salvaris in Domino?

Ipse est scutum auxilii tui

et gladius gloriae tuae.

Blandientur tibi inimici tui,

et tu eorum altitudines calcabis».
AT ebraico Dt33,29 אַשְׁרֶ֨יךָ יִשְׂרָאֵ֜ל מִ֣י כָמ֗וֹךָ עַ֚ם נוֹשַׁ֣ע בַּֽיהוָ֔ה מָגֵ֣ן עֶזְרֶ֔ךָ וַאֲשֶׁר־חֶ֖רֶב גַּאֲוָתֶ֑ךָ וְיִכָּֽחֲשׁ֤וּ אֹיְבֶ֙יךָ֙ לָ֔ךְ וְאַתָּ֖ה עַל־בָּמוֹתֵ֥ימוֹ תִדְרֹֽךְ׃ ס