Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Exodus - 4
Exodus
Nova Vulgata Torna al libro
CEI 2008
Nova Vulgata
4
4,1Respondens Moyses ait: «Quid autem, si non credent mihi neque audient vocem meam, sed dicent: “Non apparuit tibi Dominus?”».
CEI 2008
Es4,1 Mosè replicò dicendo: "Ecco, non mi crederanno, non daranno ascolto alla mia voce, ma diranno: "Non ti è apparso il Signore!"".
Nova Vulgata
4,3Dixitque Dominus: «Proice eam in terram!». Proiecit, et versa est in serpentem, ita ut fugeret Moyses.
CEI 2008
Es4,3Riprese: "Gettalo a terra!". Lo gettò a terra e il bastone diventò un serpente, davanti al quale Mosè si mise a fuggire.
Nova Vulgata
4,4Dixitque Dominus: «Extende manum tuam et apprehende caudam eius!». Extendit et tenuit, versaque est in virgam.
CEI 2008
Es4,4Il Signore disse a Mosè: "Stendi la mano e prendilo per la coda!". Stese la mano, lo prese e diventò di nuovo un bastone nella sua mano.
Nova Vulgata
4,5«Ut credant, inquit, quod apparuerit tibi Dominus, Deus patrum suorum, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Iacob».
CEI 2008
Es4,5"Questo perché credano che ti è apparso il Signore, Dio dei loro padri, Dio di Abramo, Dio di Isacco, Dio di Giacobbe".
Nova Vulgata
4,6Dixitque Dominus rursum: «Mitte manum tuam in sinum tuum!». Quam cum misisset in sinum, protulit leprosam instar nivis.
4,6Dixitque Dominus rursum: «Mitte manum tuam in sinum tuum!». Quam cum misisset in sinum, protulit leprosam instar nivis.
CEI 2008
Es4,6Il Signore gli disse ancora: "Introduci la mano nel seno!". Egli si mise in seno la mano e poi la ritirò: ecco, la sua mano era diventata lebbrosa, bianca come la neve.
Nova Vulgata
4,7«Retrahe, ait, manum tuam in sinum tuum!». Retraxit et protulit iterum, et erat similis carni reliquae.
CEI 2008
Es4,7Egli disse: "Rimetti la mano nel seno!". Rimise in seno la mano e la tirò fuori: ecco, era tornata come il resto della sua carne.
Nova Vulgata
4,8«Si non crediderint, inquit, tibi, neque audierint sermonem signi prioris, credent verbo signi sequentis.
CEI 2008
Es4,8"Dunque se non ti credono e non danno retta alla voce del primo segno, crederanno alla voce del secondo!
Nova Vulgata
4,9Quod si nec duobus quidem his signis crediderint neque audierint vocem tuam, sume aquam fluminis et effunde eam super aridam, et, quidquid hauseris de fluvio, vertetur in sanguinem».
CEI 2008
Es4,9Se non crederanno neppure a questi due segni e non daranno ascolto alla tua voce, prenderai acqua del Nilo e la verserai sulla terra asciutta: l'acqua che avrai preso dal Nilo diventerà sangue sulla terra asciutta".
Nova Vulgata
4,10Ait Moyses: «Obsecro, Domine, non sum eloquens ab heri et nudiustertius et ex quo locutus es ad servum tuum, nam impeditioris et tardioris linguae sum».
4,10Ait Moyses: «Obsecro, Domine, non sum eloquens ab heri et nudiustertius et ex quo locutus es ad servum tuum, nam impeditioris et tardioris linguae sum».
CEI 2008
Es4,10Mosè disse al Signore: "Perdona, Signore, io non sono un buon parlatore; non lo sono stato né ieri né ieri l'altro e neppure da quando tu hai cominciato a parlare al tuo servo, ma sono impacciato di bocca e di lingua".
Nova Vulgata
4,11Dixit Dominus ad eum: «Quis fecit os hominis? Aut quis fabricatus est mutum vel surdum vel videntem vel caecum? Nonne ego?
CEI 2008
Es4,11Il Signore replicò: "Chi ha dato una bocca all'uomo o chi lo rende muto o sordo, veggente o cieco? Non sono forse io, il Signore?
Nova Vulgata
4,14Iratus Dominus in Moysen ait: «Aaron, frater tuus Levites, scio quod eloquens sit; ecce ipse egreditur in occursum tuum vidensque te laetabitur corde.
CEI 2008
Es4,14Allora la collera del Signore si accese contro Mosè e gli disse: "Non vi è forse tuo fratello Aronne, il levita? Io so che lui sa parlare bene. Anzi, sta venendoti incontro. Ti vedrà e gioirà in cuor suo.
Nova Vulgata
4,15Loquere ad eum et pone verba mea in ore eius; et ego ero in ore tuo et in ore illius et ostendam vobis quid agere debeatis.
CEI 2008
Es4,15Tu gli parlerai e porrai le parole sulla sua bocca e io sarò con la tua e la sua bocca e vi insegnerò quello che dovrete fare.
CEI 2008
Es4,16Parlerà lui al popolo per te: egli sarà la tua bocca e tu farai per lui le veci di Dio.
CEI 2008
EsTerrai in mano questo bastone: con esso tu compirai i segni".
Nova Vulgata
4,18Abiit Moyses et reversus est ad Iethro socerum suum dixitque ei: «Vadam, quaeso, et revertar ad fratres meos in Aegyptum, ut videam, si adhuc vivant». Cui ait Iethro: «Vade in pace».
4,18Abiit Moyses et reversus est ad Iethro socerum suum dixitque ei: «Vadam, quaeso, et revertar ad fratres meos in Aegyptum, ut videam, si adhuc vivant». Cui ait Iethro: «Vade in pace».
CEI 2008
Es4,18Mosè partì, tornò da Ietro suo suocero e gli disse: "Lasciami andare, ti prego: voglio tornare dai miei fratelli che sono in Egitto, per vedere se sono ancora vivi!". Ietro rispose a Mosè: "Va' in pace!".
Nova Vulgata
4,19Dixit ergo Dominus ad Moysen in Madian: «Vade, revertere in Aegyptum; mortui sunt enim omnes, qui quaerebant animam tuam».
CEI 2008
Es4,19Il Signore disse a Mosè in Madian: "Va', torna in Egitto, perché sono morti quanti insidiavano la tua vita!".
Nova Vulgata
4,20Tulit Moyses uxorem suam et filios suos et imposuit eos super asinum; reversusque est in Aegyptum portans virgam Dei in manu sua.
CEI 2008
Es4,20Mosè prese la moglie e i figli, li fece salire sull'asino e tornò nella terra d'Egitto. E Mosè prese in mano il bastone di Dio.
Nova Vulgata
4,21Dixitque ei Dominus revertenti in Aegyptum: «Vide, ut omnia ostenta, quae posui in manu tua, facias coram pharaone; ego indurabo cor eius, et non dimittet populum.
CEI 2008
EsIl Signore disse a Mosè: "Mentre parti per tornare in Egitto, bada a tutti i prodigi che ti ho messi in mano: tu li compirai davanti al faraone, ma io indurirò il suo cuore ed egli non lascerà partire il popolo.
CEI 2008
Es4,22Allora tu dirai al faraone: "Così dice il Signore: Israele è il mio figlio primogenito.
Nova Vulgata
4,23Dico tibi: Dimitte filium meum, ut serviat mihi; si autem non vis dimittere eum, ecce ego interficiam filium tuum primogenitum».
CEI 2008
Es4,23Io ti avevo detto: lascia partire il mio figlio perché mi serva! Ma tu hai rifiutato di lasciarlo partire: ecco, io farò morire il tuo figlio primogenito!"".
Nova Vulgata
4,24Cumque esset in itinere, in deversorio, occurrit ei Dominus et volebat occidere eum.
4,24Cumque esset in itinere, in deversorio, occurrit ei Dominus et volebat occidere eum.
CEI 2008
EsMentre era in viaggio, nel luogo dove pernottava, il Signore lo affrontò e cercò di farlo morire.
4,24
il Signore lo affrontò: oscuro episodio, nel quale Dio cerca di far morire Mosè, a causa della non circoncisione del figlio. Alcuni ritengono che questo brano si possa accostare al racconto della lotta di Giacobbe con l’angelo (Gen 32,23-33).
Nova Vulgata
4,25Tulit ilico Sephora acutissimam petram et circumcidit praeputium filii sui; tetigitque pedes eius et ait: «Sponsus sanguinum tu mihi es».
CEI 2008
Es4,25Allora Sipporà prese una selce tagliente, recise il prepuzio al figlio e con quello gli toccò i piedi e disse: "Tu sei per me uno sposo di sangue".
CEI 2008
Es4,26Allora il Signore si ritirò da lui. Ella aveva detto "sposo di sangue" a motivo della circoncisione.
Nova Vulgata
4,27Dixit autem Dominus ad Aaron: «Vade in occursum Moysi in desertum». Qui perrexit obviam ei in montem Dei et osculatus est eum.
4,27Dixit autem Dominus ad Aaron: «Vade in occursum Moysi in desertum». Qui perrexit obviam ei in montem Dei et osculatus est eum.
CEI 2008
Es4,27Il Signore disse ad Aronne: "Va' incontro a Mosè nel deserto!". Egli andò e lo incontrò al monte di Dio e lo baciò.
Nova Vulgata
4,28Narravitque Moyses Aaron omnia verba Domini, quibus miserat eum, et signa, quae mandaverat.
CEI 2008
Es4,28Mosè riferì ad Aronne tutte le parole con le quali il Signore lo aveva inviato e tutti i segni con i quali l'aveva accreditato.
Nova Vulgata
4,30Locutusque est Aaron omnia verba, quae dixerat Dominus ad Moysen, et fecit signa coram populo.
CEI 2008
Es4,30Aronne parlò al popolo, riferendo tutte le parole che il Signore aveva detto a Mosè, e compì i segni davanti agli occhi del popolo.
Nova Vulgata
4,31Et credidit populus, audieruntque quod visitasset Dominus filios Israel et quod respexisset afflictionem eorum; et proni adoraverunt.
CEI 2008
Es4,31Allora il popolo credette. Quando udirono che il Signore aveva visitato gli Israeliti e che aveva visto la loro afflizione, essi si inginocchiarono e si prostrarono.