Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Exodus - 4

Exodus

Nova Vulgata Torna al libro

Interconfessionale

Nova Vulgata 4 4,1Respondens Moyses ait: «Quid autem, si non credent mihi neque audient vocem meam, sed dicent: “Non apparuit tibi Dominus?”».
Interconfessionale EsMosè rispose al Signore:
— Gli Israeliti non mi crederanno e non daranno ascolto alla mia parola; anzi diranno: «Non è vero che ti è apparso il Signore!».
Rimandi
4,1 non mi crederanno 4,31; 14,31; 19,9; Mt 13,58.
Nova Vulgata 4,2Dixit ergo ad eum: «Quid est quod tenes in manu tua?». Respondit: «Virga».
Interconfessionale EsIl Signore allora gli disse:
— Che cos’hai in mano?
— Un bastone — rispose Mosè.
Rimandi
4,2 il bastone — Serpente 7,8-13.
Nova Vulgata 4,3Dixitque Dominus: «Proice eam in terram!». Proiecit, et versa est in serpentem, ita ut fugeret Moyses.
Interconfessionale Es4,3Il Signore gli comandò:
— Gettalo a terra!
Mosè lo gettò a terra, e il bastone si trasformò in serpente: allora Mosè si tirò indietro spaventato.
Nova Vulgata 4,4Dixitque Dominus: «Extende manum tuam et apprehende caudam eius!». Extendit et tenuit, versaque est in virgam.
Interconfessionale Es4,4Ma il Signore gli comandò di nuovo:
— Stendi la mano e afferralo per la coda!
Mosè stese la mano e lo prese: nel suo pugno il serpente ridivenne bastone.
Nova Vulgata 4,5«Ut credant, inquit, quod apparuerit tibi Dominus, Deus patrum suorum, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Iacob».
Interconfessionale Es4,5E il Signore gli disse:
— Così crederanno che ti è apparso il Signore, il Dio dei loro padri, il Dio di Abramo, il Dio di Isacco e il Dio di Giacobbe.
Nova Vulgata
4,6Dixitque Dominus rursum: «Mitte manum tuam in sinum tuum!». Quam cum misisset in sinum, protulit leprosam instar nivis.
Interconfessionale EsOra metti la mano sotto il tuo mantello!
Mosè mise la mano sul suo petto e quando la tirò fuori era diventata bianca come neve per la lebbra.
Rimandi
4,6 la lebbra Lv 13,2+.
Nova Vulgata 4,7«Retrahe, ait, manum tuam in sinum tuum!». Retraxit et protulit iterum, et erat similis carni reliquae. 
Interconfessionale Es4,7Dio gli comandò:
— Metti di nuovo la mano sul tuo petto!
Egli ubbidì e quando la tirò fuori essa aveva riacquistato il suo aspetto normale.
Nova Vulgata 4,8«Si non crediderint, inquit, tibi, neque audierint sermonem signi prioris, credent verbo signi sequentis.
Interconfessionale Es4,8E Dio concluse:
— Se proprio non vorranno crederti e non capiranno il significato del primo segno, dovranno credere a quello del secondo.
Nova Vulgata 4,9Quod si nec duobus quidem his signis crediderint neque audierint vocem tuam, sume aquam fluminis et effunde eam super aridam, et, quidquid hauseris de fluvio, vertetur in sanguinem».
Interconfessionale EsE se non crederanno neanche a quei due segni e non ti daranno ascolto, prendi un po’ d’acqua dal Nilo e versala sulla terra asciutta: l’acqua che avrai preso dal fiume si trasformerà in sangue.
Rimandi
4,9 l’acqua cambiata in sangue 7,14-25+; cfr. 2 Re 3,22; Is 15,9; Gv 2,1-12.
Nova Vulgata
4,10Ait Moyses: «Obsecro, Domine, non sum eloquens ab heri et nudiustertius et ex quo locutus es ad servum tuum, nam impeditioris et tardioris linguae sum».
Interconfessionale EsMosè si rivolse di nuovo al Signore:
— Perdonami, Signore, sono timido e parlo con difficoltà. Ero così prima e non sono cambiato neppure da quando hai cominciato a parlare con me. La mia bocca e la mia lingua non sono sciolte nel parlare.
Rimandi
4,10 io parlo con difficoltà 6,12.30; Ger 1,6-10.
Nova Vulgata 4,11Dixit Dominus ad eum: «Quis fecit os hominis? Aut quis fabricatus est mutum vel surdum vel videntem vel caecum? Nonne ego?
Interconfessionale Es4,11Il Signore gli rispose:
— Chi ha dato all’uomo la parola? Chi può renderlo muto o sordo? Chi può dargli la vista o renderlo cieco? Io, il Signore!
Nova Vulgata 4,12Perge igitur, et ego ero in ore tuo; doceboque te quid loquaris».
Interconfessionale EsSu, va’! Io sarò con te quando parlerai e ti insegnerò quel che devi dire!
Rimandi
4,12 sarò con te quando parlerai Dt 18,18; Mt 10,19-20 par.; Gv 3,31-34; 8,26.
Nova Vulgata 4,13At ille: «Obsecro, inquit, Domine, mitte quem missurus es».
Interconfessionale Es4,13Ma egli disse:
— Ti prego, Signore, manda un altro!
Nova Vulgata 4,14Iratus Dominus in Moysen ait: «Aaron, frater tuus Levites, scio quod eloquens sit; ecce ipse egreditur in occursum tuum vidensque te laetabitur corde.
Interconfessionale Es4,14Allora il Signore si adirò contro Mosè e gli disse:
— Ma non c’è tuo fratello Aronne, il levita? Io so che lui è capace di parlar bene. Ecco, egli sta per venirti incontro e sarà contento di vederti.
Nova Vulgata 4,15Loquere ad eum et pone verba mea in ore eius; et ego ero in ore tuo et in ore illius et ostendam vobis quid agere debeatis.
Interconfessionale Es4,15Tu gli parlerai e gli spiegherai quello che deve dire. Io sarò con te e con lui quando parlerete, e vi insegnerò quello che dovete fare.
Nova Vulgata 4,16Ipse loquetur pro te ad populum et erit os tuum; tu autem eris ei ut Deus.
Interconfessionale Es4,16Egli si rivolgerà al popolo a nome tuo; e tu, a nome mio, gli dirai quello che deve dire.
Nova Vulgata 4,17Virgam quoque hanc sume in manu tua, in qua facturus es signa».
Interconfessionale Es4,17Porta con te questo bastone; ti servirà per fare i segni straordinari.
Nova Vulgata
4,18Abiit Moyses et reversus est ad Iethro socerum suum dixitque ei: «Vadam, quaeso, et revertar ad fratres meos in Aegyptum, ut videam, si adhuc vivant». Cui ait Iethro: «Vade in pace».
Nova Vulgata 4,19Dixit ergo Dominus ad Moysen in Madian: «Vade, revertere in Aegyptum; mortui sunt enim omnes, qui quaerebant animam tuam».
Nova Vulgata 4,20Tulit Moyses uxorem suam et filios suos et imposuit eos super asinum; reversusque est in Aegyptum portans virgam Dei in manu sua.
Interconfessionale Es4,20Allora Mosè fece salire sull’asino sua moglie e suo figlio per far ritorno in Egitto. Prese con sé anche il bastone che Dio gli aveva affidato.
Nova Vulgata 4,21Dixitque ei Dominus revertenti in Aegyptum: «Vide, ut omnia ostenta, quae posui in manu tua, facias coram pharaone; ego indurabo cor eius, et non dimittet populum.
Interconfessionale Es4,21Il Signore disse ancora a Mosè: «Ora stai tornando in Egitto. Tieni presenti tutti i prodigi che ti ho concesso di fare: dovrai compierli davanti al faraone. Ma lo renderò ostinato, e non lascerà partire il popolo.
Nova Vulgata 4,22Dicesque ad eum: Haec dicit Dominus: Filius meus primogenitus Israel.
Interconfessionale EsAllora tu dirai al faraone: Così dice il Signore: Israele è il mio figlio primogenito.
Rimandi
4,22 Israele, figlio di Dio Dt 1,31; 14,1; 32,6; Os 11,1; Rm 9,4.
Nova Vulgata 4,23Dico tibi: Dimitte filium meum, ut serviat mihi; si autem non vis dimittere eum, ecce ego interficiam filium tuum primogenitum».
Interconfessionale EsIo ti ho comandato di lasciarlo partire perché venisse ad adorarmi, ma tu hai rifiutato di lasciarlo andare. E io ucciderò il tuo figlio primogenito!».
Rimandi
4,23 ucciderò il tuo figlio primogenito 12,29+.
Nova Vulgata
4,24Cumque esset in itinere, in deversorio, occurrit ei Dominus et volebat occidere eum.
Interconfessionale EsLungo il viaggio, durante una sosta notturna, il Signore affrontò Mosè e voleva farlo morire.
Rimandi
4,24 incontro col Signore Gn 32,25-33.
Note al Testo
4,24 morire: è difficile capire il senso esatto dei versetti 24-25. Nel testo ebraico Mosè non viene nominato direttamente e non si sa bene che cosa significhi l’espressione sposo di sangue.
Nova Vulgata 4,25Tulit ilico Sephora acutissimam petram et circumcidit praeputium filii sui; tetigitque pedes eius et ait: «Sponsus sanguinum tu mihi es».
Interconfessionale EsAllora Sipporà tagliò con una pietra affilata il prepuzio del figlio, e con quello toccò il sesso di Mosè dicendo: «Tu per me sei uno sposo di sangue!».
Note al Testo
4,25 pietra affilata: vedi 4,26.
Nova Vulgata 4,26Et dimisit eum, postquam dixerat: «Sponsus sanguinum», ob circumcisionem.
Interconfessionale EsAveva detto «sposo di sangue» perché aveva circonciso il figlio.
Allora il Signore risparmiò la vita di Mosè.
Note al Testo
4,26 circonciso: vedi nota a Genesi 17,10; per l’uso di una pietra affilata vedi Giosuè 5,2-3.
Nova Vulgata
4,27Dixit autem Dominus ad Aaron: «Vade in occursum Moysi in desertum». Qui perrexit obviam ei in montem Dei et osculatus est eum.
Interconfessionale EsIl Signore, nel frattempo, aveva ordinato ad Aronne di andare incontro a Mosè nel deserto. Egli si era messo in cammino e, quando lo incontrò presso il monte di Dio, lo baciò.
Note al Testo
4,27 monte di Dio: vedi 3,1 e nota.
Nova Vulgata 4,28Narravitque Moyses Aaron omnia verba Domini, quibus miserat eum, et signa, quae mandaverat.
Interconfessionale Es4,28Mosè raccontò ad Aronne tutto quello che il Signore gli aveva comandato e gli parlò dei segni straordinari che gli aveva ordinato di fare.
Nova Vulgata 4,29Veneruntque simul et congregaverunt cunctos seniores filiorum Israel.
Interconfessionale EsMosè e Aronne andarono a radunare tutti gli anziani degli Israeliti.
Rimandi
4,29 raduno degli anziani 3,16.
Nova Vulgata 4,30Locutusque est Aaron omnia verba, quae dixerat Dominus ad Moysen, et fecit signa coram populo.
Interconfessionale Es4,30Aronne espose loro ciò che Dio aveva detto a Mosè e fece i segni straordinari sotto gli occhi del popolo.
Nova Vulgata 4,31Et credidit populus, audieruntque quod visitasset Dominus filios Israel et quod respexisset afflictionem eorum; et proni adoraverunt.
Interconfessionale EsGli Israeliti credettero perché avevano capito che Dio si era preso cura di loro e aveva visto la loro tribolazione. Allora si inginocchiarono e adorarono il Signore.
Rimandi
4,31 gli Israeliti credettero cfr. 4,1+.