Nova Vulgata31Vigilia divitis tabefacit carnes, et cogitatus illius aufert somnum;
La: 7b. 8c. 14b. 16b. 25c. 34. 37-38
Nova Vulgata 31,2cogitatus victus avertit somnum, et infirmitas gravis a somno excitat.
Nova Vulgata 31,3Laboravit dives in congregatione substantiae et, si requiescit, replebitur deliciis suis;
Nova Vulgata 31,4laboravit pauper in penuria victus et, si requiescit, inops fit.
Nova Vulgata 31,5Qui aurum diligit, non iustificabitur, et, qui insequitur lucrum, in eo oberrabit.
Nova Vulgata 31,6Multi dati sunt in ruinam auri gratia, et facta est in facie ipsorum perditio illorum.
Nova Vulgata 31,7Lignum offensionis est aurum sacrificantium; vae illis, qui sectantur illud: et omnis imprudens capietur in illo.
Nova Vulgata 31,8Beatus dives, qui inventus est sine macula et qui post aurum non abiit nec speravit in pecunia et thesauris.
Nova Vulgata 31,9Quis est hic, et laudabimus eum? Fecit enim mirabilia in populo suo.
Nova Vulgata 31,10Quis probatus est in illo et perfectus est? Erit illi gloria aeterna. Quis potuit transgredi et non est transgressus, facere mala et non fecit?
Nova Vulgata 31,11Ideo stabilita sunt bona illius in Domino, et eleemosynas illius enarrabit omnis ecclesia sanctorum.
Nova Vulgata 31,12De continentia. Supra mensam magnam sedisti? Non aperias super illam faucem tuam prior.
Nova Vulgata 31,13Non dicas: «Multa sunt, quae super illam sunt!».
Nova Vulgata 31,14Memento quoniam malum est oculus nequam; oculum nequam odit Deus.
Nova Vulgata 31,15Nequius oculo quid creatum est? Ideo ab omni facie lacrimatur.
Nova Vulgata 31,16Quocumque aspexerit, ne extendas manum tuam prior et invidia contaminatus erubescas;
Nova Vulgata 31,17nec comprimaris cum eo in catino.
Nova Vulgata 31,18Intellege, quae sunt proximi tui, ex teipso et de omni verbo cogita;
Nova Vulgata 31,19utere quasi homo frugi his, quae tibi apponuntur, ne, cum manducas multum, odio habearis.
Nova Vulgata 31,20Cessa prior disciplinae causa et noli nimius esse, ne forte offendas.
Nova Vulgata 31,21Et, si in medio multorum sedisti, prior illis ne extendas manum tuam nec prior poscas bibere.
Nova Vulgata 31,22Quam sufficiens est homini erudito vinum exiguum! Et in dormiendo non laborabis ab illo et non senties dolorem
Nova Vulgata 31,23Vigilia, cholera et tortura ventris viro i nfrunito;
Nova Vulgata 31,24somnus sanitatis in homine parco: dormiet usque mane, et anima illius cum ipso delectabitur.
Nova Vulgata 31,25Et, si coactus fueris in edendo multum, surge e medio, evome, et refrigerabit te, et non adduces corpori tuo infirmitatem.
Nova Vulgata 31,26Audi me, fili, et ne spernas me et in novissimo invenies verba mea.
Nova Vulgata 31,27In omnibus operibus tuis esto modestus, et omnis infirmitas non occurret tibi.
Nova Vulgata 31,28Splendidum in panibus benedicent labia multorum, et testimonium bonitatis illius fidele;
Nova Vulgata 31,29nequissimo in pane murmurabit civitas, et testimonium nequitiae illius verum est.
Nova Vulgata 31,30In vino noli provocare; multos enim exterminavit vinum.
Nova Vulgata 31,31Fornax probat aciem ferri in intinctione: sic vinum in lite corda superborum.
Nova Vulgata 31,32Quasi vita hominibus vinum, si bibas illud moderate.
Nova Vulgata 31,33Quae est vita ei, qui minuitur vino?
Nova Vulgata 31,34Quid defraudat vitam? Mors.
Nova Vulgata 31,35Vinum in iucunditatem creatum est et non in ebrietatem, ab initio.
Nova Vulgata 31,36Exsultatio animae et gaudium et voluptas cordis vinum moderate potatum in tempore;
Nova Vulgata 31,37sanitas est animae et corpori sobrius potus.
Nova Vulgata 31,38Vinum multum potatum irritationem et iram et ruinas multas facit.
Nova Vulgata 31,39Amaritudo animae vinum multum potatum in irritatione et ruina.
Nova Vulgata 31,40Ebrietas multiplicat animositatem imprudentis in offensionem, minorans virtutem et faciens vulnera.
Nova Vulgata 31,41In convivio vini non arguas proximum et non despicias eum in iucunditate illius;
Nova Vulgata 31,42verba improperii non dicas illi et non premas illum in repetendo.
