Nova Vulgata5151,1Oratio Iesu filii Sirach. «Confitebor tibi, Domine rex; et collaudabo te Deum salvatorem meum.
Nova Vulgata 51,2Confitebor nomini tuo, quoniam adiutor et protector factus es mihi
Nova Vulgata 51,3et liberasti corpus meum a perditione, a laqueo linguae iniquae et a labiis operantium mendacium, et in conspectu insurgentium factus es mihi adiutor.
Nova Vulgata 51,4Et liberasti me, secundum magnitudinem misericordiae et nominis tui, a laqueis praeparatis ad escam,
Nova Vulgata 51,5de manibus quaerentium animam meam et de multis tribulationibus, quae circumdederunt me,
Nova Vulgata 51,6a pressura flammae, quae circumdedit me, et de medio ignis, ubi non sum aestuatus;
Nova Vulgata 51,7de altitudine ventris inferi et a lingua coinquinata et a verbo mendacii, a iaculo linguae iniustae.
Nova Vulgata 51,8Appropinquavit usque ad mortem anima mea,
Nova Vulgata 51,9et vita mea appropinquans erat in inferno deorsum.
Nova Vulgata 51,10Circumdederunt me undique, et non erat qui adiuvaret; respiciens eram ad adiutorium hominum, et non erat.
Nova Vulgata 51,11Memoratus autem sum misericordiae tuae, Domine, et operationis tuae, quae a saeculo est,
Nova Vulgata 51,12quoniam eruis sustinentes te, Domine, et liberas eos de manibus iniquorum.
Nova Vulgata 51,13Exaltavi de terra supplicationem meam et pro morte defluente deprecatus sum.
Nova Vulgata 51,14Invocavi Dominum: «Pater meus es tu, ne derelinquas me in die tribulationis meae et in tempore superborum sine adiutorio.
Nova Vulgata 51,15Laudabo nomen tuum assidue et collaudabo illud in confessione». Et exaudita est oratio mea.
Nova Vulgata 51,16Et liberasti me de perditione et eripuisti me de tempore iniquo.
Nova Vulgata 51,17Propterea confitebor et laudem dicam tibi et benedicam nomini Domini.
Nova Vulgata 51,18Cum adhuc iunior essem, priusquam oberrarem, quaesivi sapientiam palam in oratione mea;
Nova Vulgata 51,19ante templum postulabam pro illa et usque in novissimis inquiram eam, et effloruit tamquam praecox uva.
Nova Vulgata 51,20Laetatum est cor meum in ea, ambulavit pes meus iter rectum; a iuventute mea investigabam eam.
Nova Vulgata 51,21Inclinavi modice aurem meam et excepi illam
Nova Vulgata 51,22et multam inveni mihimetipsi sapientiam et multum profeci in ea:
Nova Vulgata 51,23danti mihi sapientiam dabo gloriam.
Nova Vulgata 51,24Consiliatus sum enim, ut facerem illam; et quaesivi bonum et non confundar.
Nova Vulgata 51,25Colluctata est anima mea in illa, et in faciendo legem diligens fui.
Nova Vulgata 51,26Manus meas extendi in altum et incognoscibilia eius intellexi.
Nova Vulgata 51,27Animam meam direxi ad illam et in purificatione inveni eam.
Nova Vulgata 51,28Possedi cum ipsa cor ab initio; propter hoc non derelinquar.
Nova Vulgata 51,29Venter meus conturbatus est quaerendo illam; propterea bonam possedi possessionem.
Nova Vulgata 51,30Dedit mihi Dominus linguam mercedem meam, et in ipsa laudabo eum.
Nova Vulgata 51,31Appropiate ad me, indocti, et congregate vos in domo disciplinae.
Nova Vulgata Quid adhuc retardatis in his, dum animae vestrae sitiunt vehementer?
32Retardatis – Cum Gr «hystereite»; HS «indigetis», ex altera connotatione eiusdem verbi
Nova Vulgata 51,33Aperui os meum et locutus sum: «Comparate vobis sine argento
Nova Vulgata 51,34et collum vestrum subicite iugo, et suscipiat anima vestra disciplinam: in proximo est enim invenire eam.
Nova Vulgata 51,35Videte oculis vestris quia modicum laboravi et inveni mihi multam requiem.
Nova Vulgata 51,36Assumite disciplinam in multo numero argenti et copiosum aurum possidete in ea.
Nova Vulgata 51,37Laetetur anima vestra in misericordia eius, et non confundemini in laude ipsius.
Nova Vulgata 51,38Operamini opus vestrum ante tempus, et dabit vobis mercedem vestram in tempore suo».
