Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Esther - 4

Esther

Nova Vulgata Torna al libro

Interconfessionale

Nova Vulgata 4 4,1Cum comperisset Mardochaeus omnia, quae acciderant, scidit vestimenta sua et indutus est sacco spargens cinerem capiti. Et in platea mediae civitatis voce magna et amara clamabat
Interconfessionale Est-grQuando Mardocheo seppe quello che era avvenuto, si strappò gli abiti, si vestì di sacco e si coprì il capo di cenere. Si precipitò nella piazza della città gridando: «Un popolo innocente è destinato al massacro!».
Note al Testo
4,1 Sono segni di lutto e di immenso dolore.
Nova Vulgata 4,2usque ad fores palatii gradiens; non enim erat licitum indutum sacco aulam regis intrare.
Interconfessionale Est-gr4,2Giunto alla porta del palazzo del re si fermò perché gli era proibito entrare vestito di sacco e coperto di cenere.
Nova Vulgata 4,3In omnibus quoque provinciis, quocumque edictum et dogma regis pervenerat, planctus ingens erat apud Iudaeos, ieiunium, ululatus et fletus, sacco et cinere multis pro strato utentibus.
Interconfessionale Est-gr4,3In tutte le province fu pubblicata la legge e dappertutto gli Ebrei si lamentavano a voce alta e si battevano il petto in segno di lutto e di dolore. Moltissimi usarono come letto un sacco coperto di cenere.
Nova Vulgata
4,4Ingressae sunt autem puellae Esther et eunuchi nuntiaveruntque ei. Quod audiens consternata est valde et misit vestem, ut, ablato sacco, induerent eum; quam accipere noluit.
Interconfessionale Est-gr4,4Le serve e gli eunuchi informarono Ester dell’accaduto e la regina, quando l’udì, fu presa dalla disperazione. Mandò dei vestiti a Mardocheo perché se li mettesse, ma lui volle tenere il suo abito di sacco.
Nova Vulgata 4,5Accitoque Athach eunucho, quem rex ministrum ei dederat, praecepit ei, ut iret ad Mardochaeum et disceret ab eo cur hoc faceret.
Interconfessionale Est-gr4,5Allora Ester fece chiamare Acrateo, l’eunuco di corte che era a suo servizio. Gli ordinò di andare da Mardocheo e chiedergli che cosa veramente stava succedendo.
Nova Vulgata 4,6Egressusque Athach ivit ad Mardochaeum stantem in platea civitatis ante ostium palatii.
Interconfessionale Est-gr
Note al Testo
4,6 Il v. 6 è aggiunto solo in alcuni manoscritti greci (ma è presente nel testo ebraico): Àtac (altra forma del nome Acrateo) si recò da Mardocheo sulla piazza della città, davanti alla porta del re.
Nova Vulgata 4,7Qui indicavit ei omnia, quae ei acciderant, quantum Aman promisisset, ut in thesauros regis pro Iudaeorum nece inferret argentum.
Interconfessionale Est-gr4,7Mardocheo gli disse tutto quello che era successo. Lo informò che Aman aveva promesso di versare nel tesoro del re trecentocinquanta tonnellate d’argento per ottenere lo sterminio degli Ebrei.
Nova Vulgata 4,8Exemplar quoque edicti, quod pendebat in Susan ad perdendum eos, dedit ei, ut reginae ostenderet et moneret eam, ut intraret ad regem et deprecaretur eum et rogaret pro populo suo.
Interconfessionale Est-gr4,8Gli diede anche una copia del decreto di sterminio pubblicato a Susa perché la mostrasse a Ester. Gli raccomandò di dire a Ester di andare dal re, per supplicarlo di avere pietà del popolo ebraico. Egli doveva riferire queste parole: «Ricordati di quando eri povera, e io ti curavo con le mie mani. Aman, che ha la più alta carica a corte, ha parlato al re contro di noi per farci morire. Tu prega il Signore e poi va’ a parlare al re della nostra situazione. Strappaci dalla morte!».
Nova Vulgata 4,8a«Memor, inquit, dierum humilitatis tuae, quando nutrita sis in manu mea, quia Aman secundus a rege locutus est contra nos in mortem. Et tu, invoca Dominum et loquere regi pro nobis et libera nos de morte».
Nova Vulgata
4,9Regressus Athach nuntiavit Esther omnia, quae Mardochaeus dixerat.
Interconfessionale Est-gr4,9Acrateo tornò da Ester e le riferì tutte queste parole.
Nova Vulgata 4,10Quae respondit ei et iussit, ut diceret Mardochaeo:
Interconfessionale Est-gr4,10Allora Ester lo fece tornare da Mardocheo per dirgli:
Nova Vulgata 4,11«Omnes servi regis et cunctae, quae sub dicione eius sunt, norunt provinciae, quod cuique sive viro sive mulieri, qui non vocatus interius atrium regis intraverit, una lex sit, ut statim interficiatur, nisi forte rex auream virgam ad eum tetenderit, ut possit vivere; ego autem triginta iam diebus non sum vocata ad regem».
Interconfessionale Est-gr4,11«Se una persona osa presentarsi al re nel suo palazzo, senza essere chiamata, per lei non c’è scampo. Questa è la legge: lo sanno tutti gli abitanti del regno. Perché abbia salva la vita, bisogna che il re stenda verso di lei il suo scettro d’oro. Quanto a me, sono già trenta giorni che il re non mi manda a chiamare».
Nova Vulgata 4,12Quod cum audisset Mardochaeus,
Nova Vulgata 4,13rursum mandavit Esther dicens: «Ne putes quod animam tuam tantum liberes, quia in domo regis es, prae cunctis Iudaeis.
Nova Vulgata 4,14Si enim nunc silueris, aliunde Iudaeis liberatio et salvatio exsurget, et tu et domus patris tui peribitis; et quis novit utrum idcirco ad regnum veneris, ut in tali tempore parareris?».
Interconfessionale Est-gr4,14Se hai deciso di non ascoltarmi in un momento come questo, verrà da un’altra parte un aiuto per la salvezza degli Ebrei. Tu invece morirai, e con te finirà la tua famiglia. Chi sa? forse sei diventata regina proprio per un momento come questo».
Nova Vulgata
4,15Rursumque Esther haec Mardochaeo verba mandavit:
Interconfessionale Est-gr4,15Allora Ester rimandò il messaggero da Mardocheo per dirgli:
Nova Vulgata 4,16«Vade et congrega omnes Iudaeos, qui in Susan reperiuntur; et ieiunate pro me. Non comedatis et non bibatis tribus diebus et tribus noctibus, et ego cum ancillis meis similiter ieiunabo; et tunc ingrediar ad regem contra legem faciens; si pereo, pereo».
Interconfessionale Est-gr«D’accordo, raduna tutti gli Ebrei che si trovano a Susa e falli digiunare per me: state senza mangiare né bere per tre giorni e tre notti. Digiunerò anch’io con le mie serve; poi andrò dal re, anche se è proibito e, se dovrò morire, morirò».
Rimandi
4,16 state senza mangiare né bere Est 4,16+. — per tre giorni 2 Mac 13,10-12.
Nova Vulgata 4,17Ivit itaque Mardochaeus et fecit omnia, quae ei Esther mandaverat.
Interconfessionale Est-gr4,17Mardocheo si allontanò e fece come aveva detto Ester.
Nova Vulgata
Mardochaeus autem scidit vestimenta sua et substravit cilicium et cecidit super faciem suam in terram, et seniores populi, a mane usque ad vesperam
17a-zz = Vg 138-1419
Nova Vulgata 4,17bet dixit:

«Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob, benedictus es.
Nova Vulgata
4,17cDomine, Domine, rex omnipotens,

in dicione enim tua cuncta sunt posita,

et non est qui possit tuae resistere voluntati,

si decreveris salvare Israel.
Nova Vulgata
4,17dTu enim fecisti caelum et terram

et quidquid mirabile caeli ambitu continetur;
Nova Vulgata
4,17eDominus omnium es,
 nec est qui resistat maiestati tuae.
Nova Vulgata
4,17fTu scis, Domine, quia libenter adorarem

plantas pedum Aman pro salute Israel;
Nova Vulgata
4,17ghoc autem non feci,

ne gloriam hominis ponerem super gloriam Dei mei,

et alium non adorabo nisi te, Domine, Deus meus.
Nova Vulgata
4,17hEt non facio ea in arrogantia

neque in gloriae cupiditate, Domine.

Appare, Domine; manifestare, Domine!
Nova Vulgata
4,17iEt nunc, Domine rex, Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob,

parce populo tuo,
quia volunt nos inimici nostri perdere

et delere hereditatem tuam.
Nova Vulgata
4,17kNe despicias partem tuam,
quam redemisti tibi de terra Aegypti.
Nova Vulgata
4,17lExaudi deprecationem meam

et propitius esto sorti tuae;

et converte luctum nostrum in gaudium,

ut viventes laudemus nomen tuum, Domine,

et ne claudas ora te canentium».
Nova Vulgata
4,17mOmnis quoque Israel ex totis viribus clamavit ad Dominum, eo quod eis certa mors impenderet.
Nova Vulgata
4,17nEsther quoque regina confugit ad Dominum pavens periculum mortis, quod imminebat.
Nova Vulgata 4,17oCumque deposuisset vestes gloriae, suscepit indumenta luctus et pro unguentis superbiae implevit caput suum cinere et corpus suum humiliavit ieiuniis valde.
Nova Vulgata 4,17pEt cecidit super terram cum ancillis suis a mane usque ad vesperam et dixit:
Nova Vulgata
4,17q«Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob, benedictus es.

Suffraga mihi soli

et non habenti defensorem praeter te, Domine,
Nova Vulgata
4,17rquoniam periculum in manu mea est.
Nova Vulgata
4,17sEgo audivi ex libris maiorum meorum, Domine,

quoniam tu Noe in aqua diluvii conservasti.
Nova Vulgata
4,17tEgo audivi ex libris maiorum meorum, Domine,

quoniam tu Abrahae in trecentis et decem octo viris

novem reges tradidisti.
Nova Vulgata
4,17uEgo audivi ex libris maiorum meorum, Domine,

quoniam tu Ionam de ventre ceti liberasti.
Nova Vulgata
4,17vEgo audivi ex libris maiorum meorum, Domine,

quoniam tu Ananiam, Azariam et Misael de camino ignis liberasti.
Nova Vulgata
4,17xEgo audivi ex libris maiorum meorum, Domine,

quoniam tu Daniel de lacu leonum eruisti.
Nova Vulgata
4,17yEgo audivi ex libris maiorum meorum, Domine,

quoniam tu Ezechiae, regi Iudaeorum,

morte damnato et oranti pro vita misertus es

et donasti ei vitae annos quindecim.
Nova Vulgata
4,17zEgo audivi ex libris maiorum meorum, Domine,

quoniam tu Annae petenti in desiderio animae

filii generationem donasti.
Nova Vulgata
4,17aaEgo audivi ex libris maiorum meorum, Domine,

quoniam tu omnes complacentes tibi liberas, Domine,

usque in finem.
Nova Vulgata
4,17bbEt nunc adiuva me solitariam

et neminem habentem nisi te,

Domine, Deus meus.
Nova Vulgata
4,17ccTu nosti

quoniam abominata est ancilla tua concubitum incircumcisorum.
Nova Vulgata
4,17ddDeus, tu nosti

quoniam non manducavi de mensa exsecrationum

et vinum libationum eorum non bibi.
Nova Vulgata
4,17eeTu nosti

quoniam a die translationis meae

non sum laetata, Domine,

nisi in te solo.
Nova Vulgata
4,17ffTu scis, Deus,

quoniam, ex quo vestimentum hoc super caput meum est,

exsecror illud tamquam pannum menstruatae

et non indui illud in die bona.
Nova Vulgata
4,17ggEt nunc subveni orphanae mihi

et verbum concinnum da in os meum in conspectu leonis

et gratam me fac coram eo

et converte cor eius in odium oppugnantis nos,

in perditionem eius et eorum, qui consentiunt ei.
Nova Vulgata
4,17hhNos autem libera de manu inimicorum nostrorum;

converte luctum nostrum in laetitiam

et dolores nostros in sanitatem.
Nova Vulgata
4,17iiSurgentes autem supra partem tuam, Deus,

fac in exemplum.
Nova Vulgata
4,17kkAppare, Domine; manifestare, Domine!».