Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Genesis - 42
Genesis
Nova Vulgata Torna al libro
Interconfessionale
Nova Vulgata
42
42,1Audiens autem Iacob quod alimenta venderentur in Aegypto, dixit filiis suis: «Quare aspicitis vos invicem?»
Interconfessionale
Gn42,1Giacobbe venne a sapere che c’era grano in Egitto. Allora disse ai suoi figli: «Perché state a guardarvi l’un l’altro?
Nova Vulgata
42,2Audivi quod triticum venumdetur in Aegypto; descendite et emite nobis necessaria, ut possimus vivere et non consumamur inopia.
Interconfessionale
GnSono venuto a sapere che c’è grano in Egitto. Andate dunque là e comprate viveri per noi. Così non saremo costretti a morire di fame e potremo sopravvivere».
Interconfessionale
Gn42,3Dieci fratelli di Giuseppe si recarono dunque in Egitto per comprare grano.
Nova Vulgata
42,4Beniamin fratre Ioseph domi retento a Iacob, qui dixerat fratribus eius: «Ne forte in itinere quidquam patiatur mali».
Nova Vulgata
42,5Et ingressi sunt filii Israel terram Aegypti cum aliis, qui pergebant ad emendum. Erat autem fames in terra Chanaan.
Interconfessionale
Gn42,5I figli di Giacobbe giunsero in Egitto per comprare grano, insieme con molta altra gente, perché nella terra di Canaan c’era grande carestia.
Nova Vulgata
42,6Et Ioseph erat princeps in terra Aegypti, atque ad eius nutum frumenta populis vendebantur. Cumque venissent et adorassent eum fratres sui proni in terram,
42,6Et Ioseph erat princeps in terra Aegypti, atque ad eius nutum frumenta populis vendebantur. Cumque venissent et adorassent eum fratres sui proni in terram,
Interconfessionale
Gn42,6Giuseppe era governatore in Egitto e vendeva grano a ogni popolo. Quando giunsero davanti a lui, i suoi fratelli si inchinarono faccia a terra.
Nova Vulgata
42,7et agnovisset eos, quasi ad alienos durius loquebatur interrogans eos: «Unde venistis?». Qui responderunt: «De terra Chanaan, ut emamus victui necessaria».
Interconfessionale
Gn42,7Egli vide i fratelli e li riconobbe, ma li trattò da estranei. Parlò duramente:
— Da dove venite? — chiese loro.
— Da Canaan — risposero — per comprare viveri.
— Da dove venite? — chiese loro.
— Da Canaan — risposero — per comprare viveri.
Nova Vulgata
42,9Recordatusque somniorum, quae aliquando viderat, ait ad eos: «Exploratores estis; ut videatis infirmiora terrae, venistis!».
Interconfessionale
Gn42,10— Non è vero, signore — essi risposero. — Siamo venuti qui al solo scopo di comprare viveri.
Nova Vulgata
42,11Omnes filii unius viri sumus; sinceri sumus, nec quidquam famuli tui machinantur mali».
Interconfessionale
Gn42,12— Niente affatto! — ribatté Giuseppe; — siete venuti a scoprire i luoghi indifesi del nostro paese!
Nova Vulgata
42,13At illi: «Duodecim, inquiunt, servi tui fratres sumus filii viri unius in terra Chanaan; minimus cum patre nostro est, alius non est super».
Nova Vulgata
42,15Iam nunc experimentum vestri capiam: per salutem pharaonis, non egrediemini hinc, donec veniat frater vester minimus!
Interconfessionale
Gn42,15Se volete provarmi il contrario, fate venire il vostro fratello minore. Altrimenti non vi lascerò ripartire di qui. Lo giuro per la vita del faraone.
Nova Vulgata
42,16Mittite ex vobis unum, et adducat eum; vos autem eritis in vinculis, donec probentur, quae dixistis, utrum vera an falsa sint. Alioquin, per salutem pharaonis, exploratores estis!».
Interconfessionale
Gn42,16Mandate dunque uno di voi a prendere vostro fratello, mentre gli altri rimarranno in prigione. Così vedremo se avete detto la verità. Altrimenti, per la vita del faraone, sarà chiaro che siete spie.
Nova Vulgata
42,19Si sinceri estis, frater vester unus ligetur in carcere; vos autem abite et ferte frumenta, quae emistis, in domos vestras,
Interconfessionale
Gn42,19Se davvero siete gente onesta, uno di voi deve restare qui come ostaggio nella prigione dove siete stati. Gli altri invece possono andarsene e portare il grano necessario a sfamare le loro famiglie.
Nova Vulgata
42,20et fratrem vestrum minimum ad me adducite, ut possim vestros probare sermones, et non moriamini».
Fecerunt, ut dixerat,
Fecerunt, ut dixerat,
Interconfessionale
Gn42,20Poi mi condurrete qui vostro fratello minore, così si vedrà se quel che dite è vero. Allora vivrete».
Essi accettarono di fare così.
Essi accettarono di fare così.
Nova Vulgata
42,21et locuti sunt ad invicem: «Merito haec patimur, quia peccavimus in fratrem nostrum videntes angustiam animae illius, cum deprecaretur nos, et non audivimus. Idcirco venit super nos ista tribulatio».
Nova Vulgata
42,22Et Ruben ait: «Numquid non dixi vobis: Nolite peccare in puerum? Et non audistis me. En sanguis eius exquiritur».
Nova Vulgata
42,23Nesciebant autem quod intellegeret Ioseph, eo quod per interpretem loquebatur ad eos.
42,23Nesciebant autem quod intellegeret Ioseph, eo quod per interpretem loquebatur ad eos.
Interconfessionale
Gn42,23Giuseppe si serviva di un interprete per comunicare con loro, così essi non si accorgevano che li capiva.
Interconfessionale
GnA un tratto egli si allontanò dai fratelli e pianse.
Poi ritornò e continuò a parlare con loro. Infine prese Simeone e lo fece incatenare sotto i loro occhi.
Poi ritornò e continuò a parlare con loro. Infine prese Simeone e lo fece incatenare sotto i loro occhi.
Nova Vulgata
42,25Tollensque Simeon et ligans, illis praesentibus, iussit ministris, ut implerent eorum saccos tritico et reponerent pecunias singulorum in sacculis suis, datis supra cibariis in viam. Qui fecerunt ita.
Interconfessionale
Gn42,25Quindi diede l’ordine di riempire i loro sacchi di grano e di mettervi dentro il denaro con il quale lo avevano pagato. Inoltre ordinò di dar loro provviste per il viaggio. E così fu fatto.
Nova Vulgata
42,27Apertoque unus sacco, ut daret iumento pabulum in deversorio, contemplatus pecuniam in ore sacculi
Interconfessionale
Gn42,27Quando, alla sera, si fermarono per fare una sosta, uno di essi aprì il sacco per dare da mangiare al suo asino e vide il denaro.
Nova Vulgata
42,28dixit fratribus suis: «Reddita est mihi pecunia: en habetur in sacco!». Et obstupefacti turbatique mutuo dixerunt: «Quidnam est hoc, quod fecit nobis Deus?».
Interconfessionale
Gn42,28Disse subito ai suoi fratelli:
— Mi hanno dato indietro i soldi! Sono qui, nel mio sacco!
Allora, scoraggiati e pieni di spavento si dicevano:
— Perché Dio fa così con noi?
— Mi hanno dato indietro i soldi! Sono qui, nel mio sacco!
Allora, scoraggiati e pieni di spavento si dicevano:
— Perché Dio fa così con noi?
Nova Vulgata
42,29Veneruntque ad Iacob patrem suum in terram Chanaan; et narraverunt ei omnia, quae accidissent sibi, dicentes:
42,29Veneruntque ad Iacob patrem suum in terram Chanaan; et narraverunt ei omnia, quae accidissent sibi, dicentes:
Interconfessionale
Gn42,29Quando arrivarono a Canaan dal loro padre Giacobbe gli raccontarono l’accaduto. Gli dissero:
Nova Vulgata
42,30«Locutus est nobis dominus terrae dure et putavit nos exploratores esse provinciae».
Interconfessionale
Gn42,30«L’uomo che governa l’Egitto ci ha trattato male: ci aveva preso per spie.
Nova Vulgata
42,32duodecim fratres uno patre geniti sumus, unus non est super, minimus cum patre nostro est in terra Chanaan.
Interconfessionale
Gn42,32Eravamo dodici fratelli, tutti figli di uno stesso padre, ma uno di noi non c’è più, e il minore è rimasto in Canaan con nostro padre”.
Nova Vulgata
42,33Et dixit nobis vir, dominus terrae: “Sic probabo quod sinceri sitis: fratrem vestrum unum dimittite apud me et cibaria domibus vestris necessaria sumite et abite;
Interconfessionale
Gn42,33Allora lui, il governatore dell’Egitto, ha sfruttato questo particolare per verificare se davvero siamo gente onesta. “Lasciate qui uno di voi — ha detto — gli altri prendano di che sfamare le vostre famiglie e se ne vadano.
Nova Vulgata
42,34fratremque vestrum minimum adducite ad me, ut sciam quod non sitis exploratores et istum, qui tenetur in vinculis, recipere possitis ac deinceps peragrandi terram habeatis licentiam”».
Interconfessionale
Gn42,34Poi condurrete qui il vostro fratello minore e così potrò essere sicuro che non siete spie, ma gente onesta. A questo punto vi ridarò vostro fratello e potrete muovervi liberamente nel nostro territorio”».
Nova Vulgata
42,35His dictis, cum frumenta effunderent, singuli reppererunt in ore saccorum ligatas pecunias; exterritisque simul omnibus,
42,35His dictis, cum frumenta effunderent, singuli reppererunt in ore saccorum ligatas pecunias; exterritisque simul omnibus,
Interconfessionale
Gn42,35Poi vuotarono i sacchi e ciascuno vi trovò la sua borsa del denaro. Quando videro quelle borse, con i soldi, tutti ebbero paura, anche Giacobbe
Nova Vulgata
42,36dixit pater Iacob: «Absque liberis me esse fecistis: Ioseph non est super, Simeon tenetur in vinculis, et Beniamin auferetis. In me haec omnia mala reciderunt».
Interconfessionale
Gn42,36che disse loro:
— Già mi avete privato di due figli: Giuseppe non c’è più! Simeone non c’è più! E ora volete togliermi anche Beniamino! Tutte le disgrazie si abbattono su di me.
— Già mi avete privato di due figli: Giuseppe non c’è più! Simeone non c’è più! E ora volete togliermi anche Beniamino! Tutte le disgrazie si abbattono su di me.
Nova Vulgata
42,37Cui respondit Ruben: «Duos filios meos interfice, si non reduxero illum tibi; trade illum in manu mea, et ego eum tibi restituam».
Nova Vulgata
42,38At ille: «Non descendet, inquit, filius meus vobiscum. Frater mortuus est, et ipse solus remansit; si quid ei adversi acciderit in via, deducetis canos meos cum dolore ad inferos».
Interconfessionale
GnMa Giacobbe affermò:
— Mio figlio Beniamino non verrà mai laggiù con voi. Suo fratello Giuseppe è morto e dei figli di Rachele mi resta solo Beniamino. Se gli capitasse una disgrazia nel viaggio, vecchio come sono, mi farete morire di dolore.
— Mio figlio Beniamino non verrà mai laggiù con voi. Suo fratello Giuseppe è morto e dei figli di Rachele mi resta solo Beniamino. Se gli capitasse una disgrazia nel viaggio, vecchio come sono, mi farete morire di dolore.