Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iudicum - 13
Iudicum
Nova Vulgata Torna al libro
Interconfessionale
Nova Vulgata
13
13,1Rursumque filii Israel fecerunt malum in conspectu Domini, qui tradidit eos in manus Philisthinorum quadraginta annis.
Nova Vulgata
13,2Erat autem vir quidam de Saraa et de stirpe Dan nomine Manue habens uxorem sterilem.
13,2Erat autem vir quidam de Saraa et de stirpe Dan nomine Manue habens uxorem sterilem.
Interconfessionale
GdcIn quel tempo c’era un uomo della città di Sorea chiamato Manòach. Egli apparteneva alla tribù di Dan. Sua moglie non aveva potuto avere figli.
Nova Vulgata
13,3Cui apparuit angelus Domini et dixit ad eam: «Ecce sterilis es et absque liberis, sed concipies et paries filium.
Interconfessionale
Gdc13,4Ma dovrai fare come ti dico: non bere vino e liquori, e non toccare cibi impuri,
Nova Vulgata
13,5quia ecce concipies et paries filium, cuius non tanget caput novacula: erit enim puer nazaraeus Dei ex matris utero et ipse incipiet liberare Israel de manu Philisthinorum».
Interconfessionale
Gdcperché resterai incinta e darai alla luce un figlio. I suoi capelli non dovranno mai essere tagliati, perché sarà consacrato a Dio come nazireo fin dal seno di sua madre. Egli comincerà a liberare Israele dai Filistei».
Note al Testo
13,5
nazireo: gli obblighi imposti qui (vv. 4-5) contraddistinguono ordinariamente colui che è consacrato a Dio da un voto di nazireato (vedi Numeri 6,1-8).
Nova Vulgata
13,6Quae cum venisset ad maritum, dixit ei: «Vir Dei venit ad me habens aspectum sicut angelus Domini, terribilis nimis. Non interrogavi eum, unde esset, nec ipse nomen suum mihi indicavit.
13,6Quae cum venisset ad maritum, dixit ei: «Vir Dei venit ad me habens aspectum sicut angelus Domini, terribilis nimis. Non interrogavi eum, unde esset, nec ipse nomen suum mihi indicavit.
Interconfessionale
Gdc13,6Allora la donna andò a dire a suo marito: «È venuto da me un uomo mandato da Dio. Aveva un aspetto molto maestoso e sembrava proprio l’angelo di Dio. Io non gli ho chiesto: chi era, ed egli non mi ha rivelato il suo nome.
Nova Vulgata
13,7Et dixit mihi: “Ecce concipies et paries filium; cave, ne vinum bibas et siceram et ne aliquo vescaris immundo: erit enim puer nazaraeus Dei ex utero matris usque ad diem mortis suae”».
Interconfessionale
Gdc13,7Mi ha detto che resterò incinta, e avrò un figlio. Poi mi ha raccomandato di non bere né vino né liquori, e di non toccare cibi impuri, perché il bambino sarà consacrato a Dio come nazireo dal seno di sua madre fino al giorno della sua morte».
Nova Vulgata
13,8Oravit itaque Manue Dominum et ait: «Obsecro, Domine, ut vir Dei, quem misisti, veniat iterum et doceat nos, quid debeamus facere de puero, qui nasciturus est».
13,8Oravit itaque Manue Dominum et ait: «Obsecro, Domine, ut vir Dei, quem misisti, veniat iterum et doceat nos, quid debeamus facere de puero, qui nasciturus est».
Interconfessionale
Gdc13,8Allora Manòach si rivolse al Signore e gli disse: «Signore, ti prego, fa’ tornare da noi l’uomo che ci hai mandato, perché ci dica che cosa dobbiamo fare con il bambino quando nascerà».
Nova Vulgata
13,9Exaudivitque Deus precantem Manue, et venit rursum angelus Dei ad mulierem sedentem in agro. Manue autem maritus eius non erat cum ea.
Interconfessionale
Gdc13,9Dio esaudì la preghiera di Manòach. L’angelo di Dio tornò da sua moglie che era nei campi. Suo marito non era con lei;
Nova Vulgata
13,10Festinavit ergo et cucurrit ad virum suum nuntiavitque ei dicens: «Ecce apparuit mihi vir, qui illo die venerat ad me».
Interconfessionale
Gdc13,10perciò essa corse subito a chiamarlo e gli disse: «Mi è di nuovo apparso l’uomo che era venuto da me l’altro giorno».
Nova Vulgata
13,11Qui surrexit et secutus est uxorem suam veniensque ad virum dixit ei: «Tu es, qui locutus es mulieri?». Et ille respondit: «Ego sum».
Interconfessionale
Gdc13,11Manòach andò con lei da quell’uomo e gli domandò:
— Sei tu che avevi parlato con mia moglie?
— Sì, rispose.
— Sei tu che avevi parlato con mia moglie?
— Sì, rispose.
Nova Vulgata
13,12Cui Manue: «Quando, inquit, sermo tuus fuerit expletus, quid circa puerum observare et facere debemus?».
Interconfessionale
Gdc13,12Allora Manòach gli domandò:
— Quando si avvererà quello che hai detto, che cosa sarà del nostro bambino? Che cosa diventerà?
— Quando si avvererà quello che hai detto, che cosa sarà del nostro bambino? Che cosa diventerà?
Nova Vulgata
13,13Dixitque angelus Domini ad Manue: «Ab omnibus, quae locutus sum uxori tuae, abstineat se;
Interconfessionale
Gdc13,13L’angelo del Signore rispose a Manòach:
— Tua moglie deve fare tutto quello che le ho detto.
— Tua moglie deve fare tutto quello che le ho detto.
Nova Vulgata
13,14et, quidquid ex vinea nascitur, non comedat, vinum et siceram non bibat, nullo vescatur immundo et, quod ei praecepi, custodiat».
Interconfessionale
Gdc13,14Non deve bere nessuna bevanda ricavata dall’uva, né vino né liquori, e non dovrà mangiare nessun cibo impuro. Deve fare scrupolosamente come le ho detto.
Nova Vulgata
13,15Dixitque Manue ad angelum Domini: «Obsecro, ut retineamus te et faciamus tibi haedum de capris».
13,15Dixitque Manue ad angelum Domini: «Obsecro, ut retineamus te et faciamus tibi haedum de capris».
Nova Vulgata
13,16Cui respondit angelus Domini: «Si me retines, non comedam panes tuos; sin autem vis holocaustum facere, offer illud Domino». Et nesciebat Manue quod angelus Domini esset.
Interconfessionale
Gdc13,16L’angelo del Signore rispose:
— Tu mi vorresti trattenere, ma io non toccherò i tuoi cibi. Preparali pure, ma poi bruciali interamente come offerta al Signore.
Manòach non si era accorto che era l’angelo del Signore,
— Tu mi vorresti trattenere, ma io non toccherò i tuoi cibi. Preparali pure, ma poi bruciali interamente come offerta al Signore.
Manòach non si era accorto che era l’angelo del Signore,
Nova Vulgata
13,17Dixitque ad eum: «Quod est tibi nomen, ut, si sermo tuus fuerit expletus, honoremus te?».
Interconfessionale
Gdce gli domandò:
— Dimmi come ti chiami, così quando si avvererà quello che hai detto, potrò dimostrarti la mia riconoscenza.
— Dimmi come ti chiami, così quando si avvererà quello che hai detto, potrò dimostrarti la mia riconoscenza.
Interconfessionale
Gdc13,18Ma l’angelo del Signore gli rispose:
— Perché vuoi sapere il mio nome? Esso è misterioso.
— Perché vuoi sapere il mio nome? Esso è misterioso.
Nova Vulgata
13,19Tulit itaque Manue haedum de capris et oblationem similae et posuit super petram offerens Domino, qui facit mirabilia; ipse autem et uxor eius intuebantur.
Nova Vulgata
13,20Cumque ascenderet flamma de altari in caelum, angelus Domini in flamma pariter ascendit. Quod cum vidisset Manue et uxor eius, proni ceciderunt in terram;
Nova Vulgata
13,21et ultra non eis apparuit angelus Domini. Statimque intellexit Manue angelum esse Domini
Interconfessionale
Gdc13,21Poi l’angelo del Signore non gli apparve più. Appena Manòach capì che quello era l’angelo del Signore,
Interconfessionale
Gdcdisse a sua moglie:
— Certamente moriremo, perché abbiamo visto Dio.
— Certamente moriremo, perché abbiamo visto Dio.
Note al Testo
13,22
abbiamo visto Dio: gli Israeliti pensavano che vedere Dio comportava il rischio di morire (vedi Deuteronomio 4,33 e nota).
Nova Vulgata
13,23Cui respondit mulier: «Si Dominus nos vellet occidere, de manibus nostris holocaustum et oblationem non suscepisset nec ostendisset nobis haec omnia neque talia dixisset».
Interconfessionale
GdcMa sua moglie disse:
— Se Dio voleva farci morire, non avrebbe accettato il capretto e il grano che gli abbiamo offerto, e non ci avrebbe fatto vedere e sentire tutte queste cose proprio ora!
— Se Dio voleva farci morire, non avrebbe accettato il capretto e il grano che gli abbiamo offerto, e non ci avrebbe fatto vedere e sentire tutte queste cose proprio ora!
Interconfessionale
Gdc13,25Mentre era nella località detta Accampamento di Dan, tra le città di Sorea ed Estaòl, lo spirito del Signore cominciò a impadronirsi di lui.