Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iudith - 13
Iudith
Nova Vulgata Torna al libro
Interconfessionale
Nova Vulgata
13
Et, ut vesper factus est, festinaverunt servi eius abire, et Bagoas conclusit tabernaculum a foris et dimisit adstantes a facie domini sui. Et abierunt omnes in cubilia sua; erant enim omnes fatigati, quoniam plurimus factus erat potus.
Interconfessionale
Gdt13,1A tarda notte i servi si affrettarono a uscire. Bagoa chiuse la tenda di Oloferne dall’esterno e fece allontanare gli invitati per mandarli a dormire. Andarono a dormire perché erano tutti stanchi per il vino bevuto.
Nova Vulgata
13,2Derelicta est autem sola Iudith in tabernaculo, et Holofernes prociderat in lectum suum; circumfusum enim erat ei vinum.
Interconfessionale
Gdt13,2Nella tenda rimase soltanto Giuditta; Oloferne era sdraiato sul letto, pieno di vino fino al collo.
Nova Vulgata
13,3Et dixit Iudith ancillae suae, ut staret extra cubiculum et observaret exitum eius sicut cotidie; exire enim se dixit ad orationem suam, et Bagoae locuta est secundum verba haec.
Interconfessionale
GdtGiuditta ordinò alla serva di restare fuori dalla camera da letto e di aspettarla; le disse che sarebbero uscite insieme dall’accampamento come al solito per recarsi a pregare. Aveva detto la stessa cosa anche a Bagoa.
Nova Vulgata
13,4Discesseruntque omnes a facie, et nemo relictus est in cubiculo eius, a minimo usque ad magnum. Et stans Iudith ad caput eius dixit: «Domine, Domine, Deus omnium virtutum, respice in hac hora ad opera manuum mearum, ut exaltetur Ierusalem.
13,4Discesseruntque omnes a facie, et nemo relictus est in cubiculo eius, a minimo usque ad magnum. Et stans Iudith ad caput eius dixit: «Domine, Domine, Deus omnium virtutum, respice in hac hora ad opera manuum mearum, ut exaltetur Ierusalem.
Interconfessionale
GdtQuando tutti ebbero lasciato la tenda di Oloferne e non rimase più nessuno, Giuditta, in piedi vicino al letto di Oloferne, fece in silenzio questa preghiera: «Signore Dio Onnipotente, volgi il tuo sguardo su di me. Aiutami a compiere questa impresa per la gloria di Gerusalemme.
Nova Vulgata
13,5Quia nunc est tempus, ut suscipias hereditatem tuam et facias cogitationem meam in quassationem inimicorum, qui insurrexerunt super nos».
Nova Vulgata
13,6Et accedens ad columnam lectus, quae erat ad caput Holofernis, deposuit pugionem illius ab illa.
Interconfessionale
Gdt13,6Poi andò verso la sponda del letto dalla parte della testa di Oloferne ed estrasse la sua spada dal fodero.
Nova Vulgata
Et accedens ad lectum comprehendit comam capitis eius et dixit: «Deus Israel, confirma me, Domine, Deus Israel, in hoc die».
Interconfessionale
GdtPoi colpì con la spada il collo di Oloferne due volte con tutta la sua forza e gli tagliò la testa.
Nova Vulgata
13,9Et volutavit corpus eius a toro et abstulit conopeum eius a columnis; et post pusillum exiit et tradidit abrae suae caput Holofernis,
Nova Vulgata
et misit illud in peram escarum suarum. Et exierunt ambae simul secundum consuetudinem suam quasi ad orationem. Transeuntesque castra gyraverunt totam vallem illam et subascenderunt montem Betuliae et venerunt ad portas eius.
Interconfessionale
Gdtche la pose nella bisaccia dove teneva le provviste. Uscirono insieme come avevano fatto le altre volte per recarsi a pregare. Lasciarono l’accampamento e attraversarono la valle. Poi salirono le pendici del monte di Betulla e arrivarono alle porte della città.
Nova Vulgata
13,11Et dixit Iudith a longe eis, qui custodiebant in portis: «Aperite, aperite portam! Nobiscum est Deus, Deus noster, ut faciat adhuc virtutem in Israel et potentiam adversus inimicos nostros, sicut et hodie fecit».
13,11Et dixit Iudith a longe eis, qui custodiebant in portis: «Aperite, aperite portam! Nobiscum est Deus, Deus noster, ut faciat adhuc virtutem in Israel et potentiam adversus inimicos nostros, sicut et hodie fecit».
Interconfessionale
GdtDi lontano Giuditta gridò alle sentinelle che erano di guardia alle porte della città: «Aprite! Aprite la porta! Dio, il nostro Dio, è con noi e continuerà a operare prodigi in Israele e a combattere con la sua forza i nostri nemici come ha fatto oggi!».
Nova Vulgata
Et factum est, ut audierunt viri civitatis vocem eius, festinaverunt descendere ad portam civitatis suae et convocaverunt seniores civitatis.
Interconfessionale
Gdt13,12Appena gli uomini di Betulla sentirono la sua voce, si affrettarono a scendere verso le porte e chiamarono i capi della città.
Nova Vulgata
13,13Et concurrerunt omnes a minimo usque ad magnum, quoniam mirum erat eis illam reversam esse. Et aperuerunt portam et receperunt eas et accendentes ignem ad lumen congyraverunt eam.
Interconfessionale
Gdt13,13Accorsero tutti gli abitanti, piccoli e grandi. Nessuno poteva credere alla notizia che era tornata Giuditta. Spalancarono le porte per accogliere Giuditta e la sua serva. Accesero un falò per illuminare il luogo e si disposero in cerchio attorno alle due donne.
Nova Vulgata
Quae dixit ad eos voce magna: «Laudate Dominum nostrum, laudate, quia non abstulit misericordiam suam a domo Israel, sed conteruit inimicos nostros per manum meam in hac nocte».
Nova Vulgata
13,15Et proferens caput de pera sua ostendit et dixit eis: «Ecce caput Holofernis principis militiae virtutis Assyriorum, et ecce conopeum, in quo recumbebat in ebrietate sua. Et percussit eum Dominus in manu feminae.
Interconfessionale
GdtPoi tolse la testa dalla bisaccia e la mostrò a tutti dicendo: «Ecco la testa di Oloferne, il comandante dell’esercito assiro! Ed ecco la tenda del letto dov’era sdraiato ubriaco fradicio! Il Signore l’ha colpito proprio per mano di una donna.
Nova Vulgata
Et vivit Dominus, qui custodivit me in via mea, qua profecta sum, quoniam seduxit eum facies mea in perditionem eius, et non fecit peccatum mecum in coinquinationem et confusionem».
Interconfessionale
Gdt13,16Il Signore mi ha protetta e così ho realizzato il mio progetto. Giuro nel nome del Signore che ho sedotto Oloferne soltanto con la bellezza del mio volto, che è stato la sua rovina! Egli non ha commesso peccato con me. Non c’è nessuna ombra sul mio onore, nulla di cui debba vergognarmi!».
Nova Vulgata
Et obstupuit omnis populus valde et inclinantes se adoraverunt Deum et dixerunt unanimes: «Benedictus es, Deus noster, qui ad nihilum redegisti inimicos populi tui in hodierna die».
Et obstupuit omnis populus valde et inclinantes se adoraverunt Deum et dixerunt unanimes: «Benedictus es, Deus noster, qui ad nihilum redegisti inimicos populi tui in hodierna die».
Interconfessionale
Gdt13,17Tutti i presenti furono pieni di stupore e si inchinarono per adorare Dio. Poi gridarono a una sola voce: «Sii benedetto, Dio nostro! Tu oggi hai annientato i nostri nemici!».
Nova Vulgata
13,18Et dixit ad eam Ozias: «Benedicta tu es, filia, a Deo excelso prae omnibus mulieribus, quae sunt super terram. Et benedictus Dominus Deus noster, qui creavit caelum et terram, qui direxit te in vulnus capitis principis inimicorum nostrorum.
Interconfessionale
GdtOzia disse a Giuditta: «Dio, l’Altissimo, ti ha benedetta al di sopra di tutte le donne che sono sulla terra. Sia benedetto Dio, il Signore creatore del cielo e della terra, che ti ha guidata nell’impresa di tagliare la testa al comandante dei nostri nemici!
Nova Vulgata
13,20Et faciat tibi ea Deus in exaltationem aeternam, ut visitet te in bonis, pro eo quod non pepercisti animae tuae propter humilitatem generis nostri, sed prosilisti in ruinam nostram in directum ambulans in conspectu Dei nostri». Et dixit omnis populus: «Fiat, fiat!».
Interconfessionale
GdtDio ti conceda gloria per tutta la tua vita e ti riempia dei suoi doni! Tu hai seguito fedelmente il nostro Dio, hai rischiato la vita davanti all’oppressione del nostro popolo e ci hai salvati dalla rovina che ci minacciava!».
E tutto il popolo rispose: «Amen! Amen!».
E tutto il popolo rispose: «Amen! Amen!».