Nova Vulgata2020,1Et audivit Phassur filius Emmer sacerdos, qui constitutus erat princeps in domo Domini, Ieremiam prophetantem sermones istos;
Nova Vulgata20,2et percussit Phassur Ieremiam prophetam et misit eum in nervum, quod erat in porta Beniamin superiore in domo Domini.
Nova Vulgata20,3Cumque illuxisset in crastinum, eduxit Phassur Ieremiam de nervo; et dixit ad eum Ieremias: «Non Phassur vocavit Dominus nomen tuum sed Pavorem undique.
Nova Vulgata20,4Quia haec dicit Dominus: Ecce ego dabo te in pavorem, te et omnes amicos tuos, et corruent gladio inimicorum suorum, et oculi tui videbunt; et omnem Iudam dabo in manu regis Babylonis, et traducet eos in Babylonem et percutiet eos gladio.
Nova Vulgata 20,5Et dabo universam substantiam civitatis huius et omnem laborem eius omneque pretium et cunctos thesauros regum Iudae dabo in manu inimicorum eorum; et diripient eos et tollent et ducent in Babylonem.
Nova Vulgata20,6Tu autem, Phassur et omnes habitatores domus tuae, ibitis in captivitatem; et in Babylonem venies et ibi morieris ibique sepelieris, tu et omnes amici tui, quibus prophetasti mendacium».
Nova Vulgata 20,7Seduxisti me, Domine, et seductus sum; fortior me fuisti et invaluisti. Factus sum in derisum tota die, omnes subsannant me.
Nova Vulgata 20,8Quia quotiescumque loquor, vociferor, iniquitatem et vastitatem clamito; et factus est mihi sermo Domini in opprobrium et in derisum tota die.
Nova Vulgata 20,9Et dixi: «Non recordabor eius neque loquar ultra in nomine illius». Et factus est in corde meo quasi ignis exaestuans claususque in ossibus meis: et defeci, ferre non sustinens.
Nova Vulgata 20,10Audivi enim contumelias multorum et terrorem in circuitu: «Denuntiate, et denuntiemus eum». Omnes pacifici mei observabant lapsum meum: «Forte decipietur, et praevalebimus adversus eum et consequemur ultionem ex eo».
Nova Vulgata 20,11Dominus autem mecum est quasi bellator fortis; idcirco, qui persequuntur me, cadent et infirmi erunt. Confundentur vehementer, quia non prosperati sunt; opprobrium sempiternum, quod numquam delebitur.
Nova Vulgata 20,12Et tu, Domine exercituum, probator iusti, qui vides renes et cor, videam, quaeso, ultionem tuam ex eis; tibi enim revelavi causam meam.
Nova Vulgata 20,13Cantate Domino, laudate Dominum, quia liberavit animam pauperis de manu malorum.
Nova Vulgata 20,14Maledicta dies, in qua natus sum; dies, in qua peperit me mater mea, non sit benedicta.
Nova Vulgata 20,15Maledictus vir, qui annuntiavit patri meo dicens: «Natus est tibi puer masculus» et gaudio laetificavit eum;
Nova Vulgata 20,16sit homo ille, ut sunt civitates, quas subvertit Dominus et non paenituit eum: audiat clamorem mane et ululatum in tempore meridiano,
Nova Vulgata 20,17qui non me interfecit a vulva, ut fieret mihi mater mea sepulcrum, et vulva eius conceptus aeternus.
Nova Vulgata 20,18Quare de vulva egressus sum, ut viderem laborem et dolorem, et consumerentur in confusione dies mei?
