Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iob - 14
Iob
Nova Vulgata Torna al libro
CEI 1974
CEI 1974
Gb L`uomo, nato di donna,
breve di giorni e sazio di inquietudine,
breve di giorni e sazio di inquietudine,
Nova Vulgata
14,3Et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos
et adducere eum tecum in iudicium?
14,3Et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos
et adducere eum tecum in iudicium?
CEI 1974
Gb14,3 Tu, sopra un tal essere tieni aperti i tuoi occhi
e lo chiami a giudizio presso di te?
e lo chiami a giudizio presso di te?
Nova Vulgata
14,5Si statuti dies hominis sunt,
et numerus mensium eius apud te est,
et constituti sunt termini eius, quos non praeteribit,
14,5Si statuti dies hominis sunt,
et numerus mensium eius apud te est,
et constituti sunt termini eius, quos non praeteribit,
CEI 1974
Gb14,5 Se i suoi giorni sono contati,
se il numero dei suoi mesi dipende da te,
se hai fissato un termine che non può oltrepassare,
se il numero dei suoi mesi dipende da te,
se hai fissato un termine che non può oltrepassare,
Nova Vulgata
14,6averte oculos tuos ab eo, ut quiescat,
donec solvat, sicut mercennarius, dies suos.
14,6averte oculos tuos ab eo, ut quiescat,
donec solvat, sicut mercennarius, dies suos.
CEI 1974
Gb14,6 distogli lo sguardo da lui e lascialo stare
finché abbia compiuto, come un salariato, la sua giornata!
finché abbia compiuto, come un salariato, la sua giornata!
Nova Vulgata
14,7Nam lignum habet spem;
si praecisum fuerit, rursum virescet,
et rami eius non deficient.
14,7Nam lignum habet spem;
si praecisum fuerit, rursum virescet,
et rami eius non deficient.
CEI 1974
Gb14,7 Poiché anche per l`albero c`è speranza:
se viene tagliato, ancora ributta
e i suoi germogli non cessano di crescere;
se viene tagliato, ancora ributta
e i suoi germogli non cessano di crescere;
Nova Vulgata
14,12sic homo, cum dormierit, non resurget:
donec atteratur caelum, non evigilabit,
nec consurget de somno suo.
14,12sic homo, cum dormierit, non resurget:
donec atteratur caelum, non evigilabit,
nec consurget de somno suo.
CEI 1974
Gb14,12 ma l`uomo che giace più non s`alzerà,
finché durano i cieli non si sveglierà,
né più si desterà dal suo sonno.
finché durano i cieli non si sveglierà,
né più si desterà dal suo sonno.
Nova Vulgata
14,13Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno seponas me
et abscondas me, donec pertranseat furor tuus,
et constituas mihi tempus, in quo recorderis mei?
14,13Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno seponas me
et abscondas me, donec pertranseat furor tuus,
et constituas mihi tempus, in quo recorderis mei?
CEI 1974
Gb14,13 Oh, se tu volessi nascondermi nella tomba,
occultarmi, finché sarà passata la tua ira,
fissarmi un termine e poi ricordarti di me!
occultarmi, finché sarà passata la tua ira,
fissarmi un termine e poi ricordarti di me!
Nova Vulgata
14,14Putasne mortuus homo rursum vivat?
Cunctis diebus, quibus nunc milito,
exspectarem, donec veniat immutatio mea.
14,14Putasne mortuus homo rursum vivat?
Cunctis diebus, quibus nunc milito,
exspectarem, donec veniat immutatio mea.
CEI 1974
Gb Se l`uomo che muore potesse rivivere,
aspetterei tutti i giorni della mia milizia
finché arrivi per me l`ora del cambio!
aspetterei tutti i giorni della mia milizia
finché arrivi per me l`ora del cambio!
CEI 1974
Gb in un sacchetto, chiuso, sarebbe il mio misfatto
e tu cancelleresti la mia colpa.
e tu cancelleresti la mia colpa.
CEI 1974
Gb14,19 e le acque consumano le pietre,
le alluvioni portano via il terreno:
così tu annienti la speranza dell`uomo.
le alluvioni portano via il terreno:
così tu annienti la speranza dell`uomo.
Nova Vulgata
14,20Praevales adversus eum, et in perpetuum transiet;
immutas faciem eius et emittis eum.
14,20Praevales adversus eum, et in perpetuum transiet;
immutas faciem eius et emittis eum.