Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iob - 14

Iob

Nova Vulgata Torna al libro

AT ebraico

Nova Vulgata 14
14,1Homo natus de muliere,

brevi vivens tempore, commotione satiatur.
AT ebraico Gb14,1 אָ֭דָם יְל֣וּד אִשָּׁ֑ה קְצַ֥ר יָ֝מִ֗ים וּֽשְׂבַֽע־רֹֽגֶז׃
Nova Vulgata
14,2Qui quasi flos egreditur et arescit
et fugit velut umbra et non permanet.
AT ebraico Gb14,2 כְּצִ֣יץ יָ֭צָא וַיִּמָּ֑ל וַיִּבְרַ֥ח כַּ֝צֵּ֗ל וְלֹ֣א יַעֲמֽוֹד׃
Nova Vulgata
14,3Et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos

et adducere eum tecum in iudicium?
AT ebraico Gb14,3 אַף־עַל־זֶ֭ה פָּקַ֣חְתָּ עֵינֶ֑ךָ וְאֹ֘תִ֤י תָבִ֖יא בְמִשְׁפָּ֣ט עִמָּֽךְ׃
Nova Vulgata
14,4Quis potest facere mundum de immundo?

Ne unus quidem!
AT ebraico Gb14,4 מִֽי־יִתֵּ֣ן טָ֭הוֹר מִטָּמֵ֗א לֹ֣א אֶחָֽד׃
Nova Vulgata
14,5Si statuti dies hominis sunt,

et numerus mensium eius apud te est,

et constituti sunt termini eius, quos non praeteribit,
AT ebraico Gb14,5 אִ֥ם חֲרוּצִ֨ים ׀ יָמָ֗יו מִֽסְפַּר־חֳדָשָׁ֥יו אִתָּ֑ךְ חקו חֻקָּ֥יו עָ֝שִׂ֗יתָ וְלֹ֣א יַעֲבֽוֹר׃
Nova Vulgata
14,6averte oculos tuos ab eo, ut quiescat,
donec solvat, sicut mercennarius, dies suos.
AT ebraico Gb14,6 שְׁעֵ֣ה מֵעָלָ֣יו וְיֶחְדָּ֑ל עַד־יִ֝רְצֶ֗ה כְּשָׂכִ֥יר יוֹמֽוֹ׃
Nova Vulgata
14,7Nam lignum habet spem;

si praecisum fuerit, rursum virescet,

et rami eius non deficient.
AT ebraico Gb14,7 כִּ֤י יֵ֥שׁ לָעֵ֗ץ תִּ֫קְוָ֥ה אִֽם־יִ֭כָּרֵת וְע֣וֹד יַחֲלִ֑יף וְ֝יֹֽנַקְתּ֗וֹ לֹ֣א תֶחְדָּֽל׃
Nova Vulgata
14,8Si senuerit in terra radix eius,

et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
AT ebraico Gb14,8 אִם־יַזְקִ֣ין בָּאָ֣רֶץ שָׁרְשׁ֑וֹ וּ֝בֶעָפָ֗ר יָמ֥וּת גִּזְעֽוֹ׃
Nova Vulgata
14,9ad odorem aquae germinabit

et faciet comam quasi novellae.
AT ebraico Gb14,9 מֵרֵ֣יחַ מַ֣יִם יַפְרִ֑חַ וְעָשָׂ֖ה קָצִ֣יר כְּמוֹ־נָֽטַע׃
Nova Vulgata
14,10Homo vero cum mortuus fuerit et debilitatur,

exspirat homo et, ubi, quaeso, est?
AT ebraico Gb14,10 וְגֶ֣בֶר יָ֭מוּת וַֽיֶּחֱלָ֑שׁ וַיִּגְוַ֖ע אָדָ֣ם וְאַיּֽוֹ׃
Nova Vulgata
14,11Recedent aquae de mari,
et fluvius vacuefactus arescet;
AT ebraico Gb14,11 אָֽזְלוּ־מַ֭יִם מִנִּי־יָ֑ם וְ֝נָהָ֗ר יֶחֱרַ֥ב וְיָבֵֽשׁ׃
Nova Vulgata
14,12sic homo, cum dormierit, non resurget:

donec atteratur caelum, non evigilabit,

nec consurget de somno suo.
AT ebraico Gb14,12 וְאִ֥ישׁ שָׁכַ֗ב וְֽלֹא־יָ֫ק֥וּם עַד־בִּלְתִּ֣י שָׁ֭מַיִם לֹ֣א יָקִ֑יצוּ וְלֹֽא־יֵ֝עֹ֗רוּ מִשְּׁנָתָֽם׃
Nova Vulgata
14,13Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno seponas me

et abscondas me, donec pertranseat furor tuus,

et constituas mihi tempus, in quo recorderis mei?
AT ebraico Gb14,13 מִ֤י יִתֵּ֨ן ׀ בִּשְׁא֬וֹל תַּצְפִּנֵ֗נִי תַּ֭סְתִּירֵנִי עַד־שׁ֣וּב אַפֶּ֑ךָ תָּ֤שִׁ֥ית‪c‬ לִ֖י חֹ֣ק וְתִזְכְּרֵֽנִי׃
Nova Vulgata
14,14Putasne mortuus homo rursum vivat?

Cunctis diebus, quibus nunc milito,

exspectarem, donec veniat immutatio mea.
AT ebraico Gb14,14 אִם־יָמ֥וּת גֶּ֗בֶר הֲיִ֫חְיֶ֥ה כָּל־יְמֵ֣י צְבָאִ֣י אֲיַחֵ֑ל עַד־בּ֝֗וֹא חֲלִיפָתִֽי׃
Nova Vulgata
14,15Vocares me, et ego responderem tibi;

opus manuum tuarum requireres.
AT ebraico Gb14,15 תִּ֭קְרָא וְאָנֹכִ֣י אֶֽעֱנֶ֑ךָּ לְֽמַעֲשֵׂ֖ה יָדֶ֣יךָ תִכְסֹֽף׃
Nova Vulgata
14,16Tu quidem nunc gressus meos dinumerares,

sed parceres peccatis meis.
AT ebraico Gb14,16 כִּֽי־עַ֭תָּה צְעָדַ֣י תִּסְפּ֑וֹר לֹֽא־תִ֝שְׁמ֗וֹר עַל־חַטָּאתִֽי׃
Nova Vulgata
14,17Signares quasi in sacculo delicta mea,

sed dealbares iniquitatem meam.
AT ebraico Gb14,17 חָתֻ֣ם בִּצְר֣וֹר פִּשְׁעִ֑י וַ֝תִּטְפֹּ֗ל עַל־עֲוֺנִֽי׃
Nova Vulgata
14,18Mons cadens decidit,

et saxum transfertur de loco suo;
AT ebraico Gb14,18 וְ֭אוּלָם הַר־נוֹפֵ֣ל יִבּ֑וֹל וְ֝צ֗וּר יֶעְתַּ֥ק מִמְּקֹמֽוֹ׃
Nova Vulgata
14,19lapides excavant aquae,

et alluvione terra inundatur:

et spem hominis perdes.
AT ebraico Gb14,19 אֲבָנִ֤ים ׀ שָׁ֥חֲקוּ מַ֗יִם תִּשְׁטֹֽף־סְפִיחֶ֥יהָ עֲפַר־אָ֑רֶץ וְתִקְוַ֖ת אֱנ֣וֹשׁ הֶאֱבַֽדְתָּ׃
Nova Vulgata
14,20Praevales adversus eum, et in perpetuum transiet;

immutas faciem eius et emittis eum.
AT ebraico Gb14,20 תִּתְקְפֵ֣הוּ לָ֭נֶצַח וַֽיַּהֲלֹ֑ךְ מְשַׁנֶּ֥ה פָ֝נָ֗יו וַֽתְּשַׁלְּחֵֽהוּ׃
Nova Vulgata
14,21Sive nobiles fuerint filii eius, non novit;

sive ignobiles, non intellegit.
AT ebraico Gb14,21 יִכְבְּד֣וּ בָ֭נָיו וְלֹ֣א יֵדָ֑ע וְ֝יִצְעֲר֗וּ וְֽלֹא־יָבִ֥ין לָֽמוֹ׃
Nova Vulgata
14,22Attamen caro eius, dum vivet, dolet,

et anima illius super semetipso luget».
AT ebraico Gb14,22 אַךְ־בְּ֭שָׂרוֹ עָלָ֣יו יִכְאָ֑ב וְ֝נַפְשׁ֗וֹ עָלָ֥יו תֶּאֱבָֽל׃ פ