Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iob - 30

Iob

Nova Vulgata Torna al libro

NT greco

Nova Vulgata 30
30,1Nunc autem derident me

iuniores tempore,

quorum non dignabar patres

ponere cum canibus gregis mei;
Nova Vulgata
quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo,
et robur iuvenile perierat totum.
2 Robur iuvenile – Lege ălûmîm (cfr. 20,11; 33,23); TM «eis»
Totum – Lege kullôh; TM kalaḥ, forma pausalis verbi kelaḥ «senectus»
Nova Vulgata
Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine,

serotino tempore fiebant turbo et vastatio;
3 Fiebant – Additum claritatis causa
Nova Vulgata
30,4et mandebant herbas et arborum frutices,

et radix iuniperorum erat cibus eorum.
Nova Vulgata
30,5De medio eiciebantur,

clamabant contra eos tamquam fures;
Nova Vulgata
30,6ad ripas habitabant torrentium

et in cavernis terrae et petrarum;
Nova Vulgata
30,7inter frutices rudebant,

sub sentibus se congerebant;
Nova Vulgata
30,8filii stultorum et ignobilium

et de terra penitus exturbati.
Nova Vulgata
30,9Nunc in eorum canticum versus sum

et factus sum eis in proverbium.
Nova Vulgata
30,10Abominantur me et longe fugiunt a me

et faciem meam conspuere non verentur.
Nova Vulgata
Pharetram enim suam aperuit et afflixit me

et frenum in os meum immisit.
11 Immisit – Lege cum Gr šillaḥ (sing.); TM plur., sed non concordant critici
Nova Vulgata
30,12Ad dexteram progenies surrexerunt;

pedes meos subverterunt

et complanaverunt contra me semitas ruinae.
Nova Vulgata
30,13Dissipaverunt itinera mea,

insidiati sunt mihi et praevaluerunt,

et non fuit qui ferret auxilium.
Nova Vulgata
30,14Quasi rupto muro et aperto irruerunt super me

et sub ruinis devoluti sunt.
Nova Vulgata
Versi sunt contra me in terrores,

persequitur quasi ventus principatum meum,

et velut nubes pertransiit salus mea.
15 Versi sunt – Lege plur.; TM sing.
Nova Vulgata
30,16Nunc autem in memetipso effunditur anima mea;

et possident me dies afflictionis.
Nova Vulgata
30,17Nocte os meum perforatur doloribus;

et, qui me comedunt, non dormiunt.
Nova Vulgata
30,18In multitudine roboris tenent vestimentum meum

et quasi capitio tunicae succinxerunt me.
Nova Vulgata
30,19Proiecit me in lutum,

et assimilatus sum favillae et cineri.
Nova Vulgata
30,20Clamo ad te, et non exaudis me;

sto, et non respicis me.
Nova Vulgata
30,21Mutatus es mihi in crudelem

et in duritia manus tuae adversaris mihi.
Nova Vulgata
30,22Elevasti me

et quasi super ventum ponens dissolvisti me.
Nova Vulgata
30,23Scio quia morti trades me,

ubi constituta est domus omni viventi.
Nova Vulgata
30,24Verumtamen non ad ruinam mittit manum;

et in exitio eius erit salvatio.
Nova Vulgata
30,25An non flebam quondam super eo, qui afflictus erat,

et compatiebatur anima mea pauperi?
Nova Vulgata
30,26Exspectabam bona, et venerunt mihi mala;

praestolabar lucem, et eruperunt tenebrae.
Nova Vulgata
30,27Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie;

praevenerunt me dies afflictionis.
Nova Vulgata
30,28Taetro vultu incedebam sine consolatione,

consurgens in turba clamabam.
Nova Vulgata
30,29Frater fui draconum

et socius struthionum.
Nova Vulgata
30,30Cutis mea denigrata est super me,

et ossa mea aruerunt prae caumate.
Nova Vulgata
30,31Versa est in luctum cithara mea,

et organum meum in vocem flentium.