Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iob - 37

Iob

Nova Vulgata Torna al libro

AT ebraico

Nova Vulgata 37
37,1Super hoc expavit cor meum

et emotum est de loco suo.
AT ebraico Gb37,1 אַף־לְ֭זֹאת יֶחֱרַ֣ד לִבִּ֑י וְ֝יִתַּ֗ר מִמְּקוֹמֽוֹ׃
Nova Vulgata
37,2Audite fremitum vocis eius

et murmur de ore illius procedens.
AT ebraico Gb37,2 שִׁמְע֤וּ שָׁמ֣וֹעַ בְּרֹ֣גֶז קֹל֑וֹ וְ֝הֶ֗גֶה מִפִּ֥יו יֵצֵֽא׃
Nova Vulgata
37,3Subter omnes caelos ipsum revolvit,

et lumen illius super terminos terrae.
AT ebraico Gb37,3 תַּֽחַת־כָּל־הַשָּׁמַ֥יִם יִשְׁרֵ֑הוּ וְ֝אוֹר֗וֹ עַל־כַּנְפ֥וֹת הָאָֽרֶץ׃
Nova Vulgata
37,4Post eum rugiet sonitus,

tonabit voce magnitudinis suae;
et non retardabit, cum audita fuerit vox eius.
AT ebraico Gb37,4 אַחֲרָ֤יו ׀ יִשְׁאַג־ק֗וֹל יַ֭רְעֵם בְּק֣וֹל גְּאוֹנ֑וֹ וְלֹ֥א יְ֝עַקְּבֵ֗ם כִּֽי־יִשָּׁמַ֥ע קוֹלֽוֹ׃
Nova Vulgata
37,5Tonabit Deus in voce sua mirabiliter,

qui facit magna et inscrutabilia.
AT ebraico Gb37,5 יַרְעֵ֤ם אֵ֣ל בְּ֭קוֹלוֹ נִפְלָא֑וֹת עֹשֶׂ֥ה גְ֝דֹל֗וֹת וְלֹ֣א נֵדָֽע׃
Nova Vulgata
37,6Qui praecipit nivi, ut descendat in terram,

et hiemis pluviis et imbri, ut roborentur.
AT ebraico Gb37,6 כִּ֤י לַשֶּׁ֨לַג ׀יֹאמַ֗ר הֱוֵ֫א אָ֥רֶץ וְגֶ֥שֶׁם מָטָ֑ר וְ֝גֶ֗שֶׁם מִטְר֥וֹת עֻזּֽוֹ׃
Nova Vulgata
37,7Qui in manu omnium hominum signat,

ut noverint singuli opera sua.
AT ebraico Gb37,7 בְּיַד־כָּל־אָדָ֥ם יַחְתּ֑וֹם לָ֝דַ֗עַת כָּל־אַנְשֵׁ֥י מַעֲשֵֽׂהוּ׃
Nova Vulgata
37,8Ingredietur bestia latibulum

et in antro suo morabitur.
AT ebraico Gb37,8 וַתָּבֹ֣א חַיָּ֣ה בְמוֹ־אָ֑רֶב וּבִמְע֖וֹנֹתֶ֣יהָ תִשְׁכֹּֽן׃
Nova Vulgata
37,9Ab interioribus egredietur tempestas,

et ab Arcturo frigus.
AT ebraico Gb37,9 מִן־הַ֭חֶדֶר תָּב֣וֹא סוּפָ֑ה וּֽמִמְּזָרִ֥ים קָרָֽה׃
Nova Vulgata
37,10Flante Deo, datur gelu,

et expansio aquarum solidatur.
AT ebraico Gb37,10 מִנִּשְׁמַת־אֵ֥ל יִתֶּן־קָ֑רַח וְרֹ֖חַב מַ֣יִם בְּמוּצָֽק׃
Nova Vulgata
Fulgur proicitur a nube,

et nubes spargunt lumen suum;
11 Fulgur – Lege bārāq; TM ( = Vg «frumentum»)
AT ebraico Gb37,11 אַף־בְּ֭רִי יַטְרִ֣יחַ עָ֑ב יָ֝פִ֗יץ עֲנַ֣ן אוֹרֽוֹ׃
Nova Vulgata
37,12quae lustrant per circuitum,

quocumque eas voluntas gubernantis duxerit,

ad omne, quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum,
AT ebraico Gb37,12 וְה֤וּא מְסִבּ֨וֹת ׀ מִתְהַפֵּ֣ךְ בתחבולתו בְּתַחְבּוּלֹתָ֣יו לְפָעֳלָ֑ם כֹּ֖ל אֲשֶׁ֥ר יְצַוֵּ֓ם ׀ עַל־פְּנֵ֖י תֵבֵ֣ל אָֽרְצָה׃
Nova Vulgata
37,13sive in castigatione terrae suae,

sive in misericordia eas iusserit inveniri.
AT ebraico Gb37,13 אִם־לְשֵׁ֥בֶט אִם־לְאַרְצ֑וֹ אִם־לְ֝חֶ֗סֶד יַמְצִאֵֽהוּ׃
Nova Vulgata
37,14Ausculta haec, Iob;

sta et considera mirabilia Dei.
AT ebraico Gb37,14 הַאֲזִ֣ינָה זֹּ֣את אִיּ֑וֹב עֲ֝מֹ֗ד וְהִתְבּוֹנֵ֤ן ׀ נִפְלְא֬וֹת אֵֽל׃
Nova Vulgata
37,15Numquid scis quando praeceperit Deus,

ut ostenderent lucem nubes eius?
AT ebraico Gb37,15 הֲ֭תֵדַע בְּשׂוּם־אֱל֣וֹהַּ עֲלֵיהֶ֑ם וְ֝הוֹפִ֗יעַ א֣וֹר עֲנָנֽוֹ׃
Nova Vulgata
37,16Numquid nosti semitas nubium magnas

et mirabilia perfecti scientia?
AT ebraico Gb37,16 הֲ֭תֵדַע עַל־מִפְלְשֵׂי־עָ֑ב מִ֝פְלְא֗וֹת תְּמִ֣ים דֵּעִֽים׃
Nova Vulgata
37,17Nonne vestimenta tua calida sunt,

cum quieverit terra austro?
AT ebraico Gb37,17 אֲשֶׁר־בְּגָדֶ֥יךָ חַמִּ֑ים בְּהַשְׁקִ֥ט אֶ֝֗רֶץ מִדָּרֽוֹם׃
Nova Vulgata
37,18Tu forsitan cum eo expandisti caelos,
qui solidissimi, quasi aere, fusi sunt?
AT ebraico Gb37,18 תַּרְקִ֣יעַ עִ֭מּוֹ לִשְׁחָקִ֑ים חֲ֝זָקִ֗ים כִּרְאִ֥י מוּצָֽק׃
Nova Vulgata
37,19Ostende nobis quid dicamus illi;

nos disponere verba nescimus propter tenebras.
AT ebraico Gb37,19 ה֭וֹדִיעֵנוּ‪c‬ מַה־נֹּ֣אמַר ל֑וֹ לֹ֥א־נַ֝עֲרֹ֗ךְ מִפְּנֵי־חֹֽשֶׁךְ׃
Nova Vulgata
37,20Quis narrabit ei, quae loquor?

Et, si locutus fuerit, homo deglutietur.
AT ebraico Gb37,20 הַֽיְסֻפַּר־ל֭וֹ‪c‬ כִּ֣י אֲדַבֵּ֑ר אִֽם־אָ֥מַר אִ֝֗ישׁ כִּ֣י יְבֻלָּֽע׃
Nova Vulgata
37,21At nunc non vident lucem:

aer offuscatus est nubibus,

sed ventus transiens fugabit eas.
AT ebraico Gb37,21 וְעַתָּ֤ה ׀ לֹ֘א רָ֤אוּ א֗וֹר בָּהִ֣יר ה֭וּא בַּשְּׁחָקִ֑ים וְר֥וּחַ עָ֝בְרָ֗ה וַֽתְּטַהֲרֵֽם׃
Nova Vulgata
Ab aquilone splendor auri venit;

et circa Deum terribilis maiestas.
22 Splendor – Lege zōhar; TM «aurum» (zāhāb)
AT ebraico Gb37,22 מִ֭צָּפוֹן זָהָ֣ב יֶֽאֱתֶ֑ה עַל־אֱ֝ל֗וֹהַּ נ֣וֹרָא הֽוֹד׃
Nova Vulgata
37,23Omnipotentem attingere non possumus: magnus fortitudine;

et iudicium et multam iustitiam deprimere non potest.
AT ebraico Gb37,23 שַׁדַּ֣י לֹֽא־מְ֭צָאנֻהוּ שַׂגִּיא־כֹ֑חַ וּמִשְׁפָּ֥ט וְרֹב־צְ֝דָקָ֗ה לֹ֣א יְעַנֶּֽה׃
Nova Vulgata
37,24Ideo timebunt eum homines,

non contemplabitur omnes,
qui sibi videntur corde sapientes».
AT ebraico Gb37,24 לָ֭כֵן יְרֵא֣וּהוּ אֲנָשִׁ֑ים לֹֽא־יִ֝רְאֶ֗ה כָּל־חַכְמֵי־לֵֽב׃ פ