Nova Vulgata6060,1Surge, illuminare, quia venit lumen tuum, et gloria Domini super te orta est.
Nova Vulgata 60,2Quia ecce tenebrae operient terram et caligo populos; super te autem orietur Dominus, et gloria eius in te videbitur.
Nova Vulgata 60,3Et ambulabunt gentes in lumine tuo, et reges in splendore ortus tui.
Nova Vulgata 60,4Leva in circuitu oculos tuos et vide: omnes isti congregati sunt, venerunt tibi; filii tui de longe veniunt, et filiae tuae in ulnis gestantur.
Nova Vulgata 60,5Tunc videbis et illuminaberis, et palpitabit et dilatabitur cor tuum, quia confluet ad te multitudo maris, fortitudo gentium veniet tibi;
Nova Vulgata 60,6inundatio camelorum operiet te, dromedarii Madian et Epha; omnes de Saba venient, aurum et tus deferentes et laudem Domini annuntiantes.
Nova Vulgata 60,7Omne pecus Cedar congregabitur tibi, arietes Nabaioth ministrabunt tibi; offerentur super placabili altari meo, et domum gloriae meae glorificabo.
Nova Vulgata 60,8Quae sunt istae, quae ut nubes volant, et quasi columbae ad fenestras suas?
Nova Vulgata 60,9Me enim insulae exspectabunt, et in principio naves Tharsis, ut adducant filios tuos de longe, argentum eorum et aurum eorum cum eis, nomini Domini Dei tui et Sancto Israel, quia glorificavit te.
Nova Vulgata 60,10Et aedificabunt filii peregrinorum muros tuos, et reges eorum ministrabunt tibi; in indignatione enim mea percussi te, sed in beneplacito meo misertus sum tui.
Nova Vulgata Et aperientur portae tuae iugiter, die ac nocte non claudentur, ut afferatur ad te fortitudo gentium, et reges earum adducantur.
11Et aperientur – Lege cum verss wenifteḥû; TM «et aperient»
Nova Vulgata 60,12Gens enim et regnum, quae non servierint tibi, peribunt, et gentes vastitate vastabuntur.
Nova Vulgata 60,13Gloria Libani ad te veniet, cupressus, ulmus et abies simul, ad ornandum locum sanctuarii mei; et locum pedum meorum glorificabo.
Nova Vulgata 60,14Et venient ad te curvi filii eorum, qui humiliaverunt te, et adorabunt vestigia pedum tuorum omnes, qui detrahebant tibi, et vocabunt te Civitatem Domini, Sion Sancti Israel.
Nova Vulgata 60,15Pro eo quod fuisti derelicta et odio habita, et non erat qui per te transiret, ponam te in superbiam saeculorum, gaudium in generationem et generationem;
Nova Vulgata 60,16et suges lac gentium et mamilla regum lactaberis et scies quia ego Dominus salvator tuus, et redemptor tuus Fortis Iacob.
Nova Vulgata 60,17Pro aere afferam aurum et pro ferro afferam argentum et pro lignis aes et pro lapidibus ferrum; et ponam custodes tuos pacem et praepositos tuos iustitiam.
Nova Vulgata 60,18Non audietur ultra violentia in terra tua, vastitas et contritio in terminis tuis; et vocabis Salutem muros tuos et portas tuas Laudem.
Nova Vulgata 60,19Non erit tibi amplius sol ad lucendum per diem, nec splendor lunae illuminabit te, sed erit tibi Dominus in lucem sempiternam, et Deus tuus in gloriam tuam.
Nova Vulgata 60,20Non occidet ultra sol tuus, et luna tua non minuetur, quia erit tibi Dominus in lucem sempiternam, et complebuntur dies luctus tui.
Nova Vulgata Populus autem tuus omnes iusti; in perpetuum hereditabunt terram, germen plantationis meae, opus manus meae ad glorificandum.
21Plantationis meae – Lege cum qere, Targ, Syr et Vg maṭā‛aj; ketib «pantationis suae»
Nova Vulgata 60,22Minimus erit in mille, et parvulus in gentem fortem. Ego Dominus in tempore eius subito faciam istud.