Nova Vulgata63«Quis est iste, qui venit de Edom, tinctis vestibus de Bosra? Iste formosus in stola sua, gradiens in multitudine fortitudinis suae». «Sum ego, qui loquor iustitiam, potens ad salvandum».
1Gradiens – Lege cum Sym et Vg ṣō‛ēd; TM «curvatus»
Nova Vulgata 63,2«Quare ergo rubrum est indumentum tuum, et vestimenta tua sicut calcantis in torculari?».
Nova Vulgata 63,3«Torcular calcavi solus, et de gentibus non erat vir mecum; calcavi eos in furore meo et conculcavi eos in ira mea. Et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea, et omnia indumenta mea inquinavi.
Nova Vulgata 63,4Dies enim ultionis in corde meo, annus redemptionis meae venit.
Nova Vulgata 63,5Circumspexi, et non erat auxiliator, miratus sum, et non fuit qui adiuvaret; et salvavit mihi brachium meum, et indignatio mea ipsa auxiliata est mihi.
Nova Vulgata Et conculcavi populos in furore meo et contrivi eos in indignatione mea et effudi in terram sanguinem eorum».
6Et contrivi eos – Lege cum nonnullis mss Hebraicis et Targ wa’ăšabberem; TM «et inebriavi eos»
Nova Vulgata 63,7Miserationum Domini recordabor, laudum Domini super omnibus, quae reddidit nobis Dominus, et super multitudinem bonorum domui Israel, quae largitus est eis secundum misericordias suas et secundum multitudinem miserationum suarum.
Nova Vulgata 63,8Et dixit: «Verumtamen populus meus est, filii, qui non deludent»; et factus est eis salvator.
Nova Vulgata In omni tribulatione eorum non legatus neque angelus, sed ipse salvavit eos. In dilectione sua et in indulgentia sua ipse redemit eos et sustulit eos et portavit eos cunctis diebus saeculi.
9Legatus – Lege ṣir; TM «angustiae»
Nova Vulgata Ipsi autem ad iracundiam provocaverunt et afflixerunt spiritum sanctitatis eius; et conversus est eis in inimicum et ipse debellavit eos.
10Et ipse – Lege cum multis mss Hebraicis et verss wehû; TM «ipse»
Nova Vulgata Et recordatus est dierum antiquorum, Moysi et populi sui. Ubi est qui eduxit eos de mari cum pastore gregis sui? Ubi est qui posuit in medio eius spiritum sanctitatis suae?
11Et populi sui – Lege cum Vg we‛ammô; TM omittit «et»
Nova Vulgata 63,12Qui adduxit ad dexteram Moysi brachium maiestatis suae, qui scidit aquas ante eos, ut faceret sibi nomen sempiternum,
Nova Vulgata 63,13qui deduxit eos per abyssos quasi equum per desertum, et non impingebant?
Nova Vulgata 63,14Sicut armentum, quod descendit per vallem, spiritus Domini fecit eos quiescere; sic conduxisti populum tuum, ut faceres tibi nomen gloriae.
Nova Vulgata 63,15Attende de caelo et vide de habitaculo sancto tuo et gloriae tuae; ubi est zelus tuus et fortitudo tua? Commotio viscerum tuorum et misericordiae tuae super me continuerunt se.
Nova Vulgata 63,16Tu enim pater noster. Abraham enim nescit nos, et Israel ignorat nos; tu, Domine, pater noster, redemptor noster: a saeculo nomen tuum.
Nova Vulgata 63,17Quare errare nos fecisti, Domine, de viis tuis, indurasti cor nostrum, ne timeremus te? Convertere propter servos tuos, tribus hereditatis tuae.
Nova Vulgata 63,18Brevi tempore hereditaverunt populum sanctum tuum, hostes nostri conculcaverunt sanctuarium tuum.
Nova Vulgata 63,19Facti sumus a saeculo, cum non dominareris nostri, neque invocaretur nomen tuum super nos. Utinam dirumperes caelos et descenderes! A facie tua montes defluerent.
