Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Isaiae - 9

Isaiae

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 9
9,1Populus, qui ambulabat in tenebris,

vidit lucem magnam;

habitantibus in regione umbrae mortis

lux orta est eis.

CEI 1974 Is9,1 Il popolo che camminava nelle tenebre
vide una grande luce;
su coloro che abitavano in terra tenebrosa
una luce rifulse.
Nova Vulgata
9,2Multiplicasti exsultationem

et magnificasti laetitiam;

laetantur coram te

sicut laetantes in messe,

sicut exsultant, quando dividunt spolia.

CEI 1974 Is9,2 Hai moltiplicato la gioia,
hai aumentato la letizia.
Gioiscono davanti a te
come si gioisce quando si miete
e come si gioisce quando si spartisce la preda.
Nova Vulgata
9,3Iugum enim oneris eius

et virgam umeri eius

et sceptrum exactoris eius

fregisti, sicut in die Madian.

CEI 1974 Is Poiché il giogo che gli pesava
e la sbarra sulle sue spalle,
il bastone del suo aguzzino
tu hai spezzato come al tempo di Madian.
9,3 Il regno del Messia. Allusione alla celebre vittoria di Gedeone sui Madianiti (cfr. Gdc 7, 16-25), figura della vittoria messianica.
Nova Vulgata
9,4Quia omnis caliga incedentis cum tumultu

et vestimentum mixtum sanguine

erit in combustionem, cibus ignis.

CEI 1974 Is Poiché ogni calzatura di soldato nella mischia
e ogni mantello macchiato di sangue
sarà bruciato,
sarà esca del fuoco.
Nascita dell` aspettato
9,4 La pace messianica escluderà ogni segno di guerra.
Nova Vulgata
9,5Parvulus enim natus est nobis,

filius datus est nobis;

et factus est principatus super umerum eius;

et vocabitur nomen eius

admirabilis Consiliarius, Deus fortis,

Pater aeternitatis, Princeps pacis.

CEI 1974 Is Poiché un bambino è nato per noi,
ci è stato dato un figlio.
Sulle sue spalle è il segno della sovranità
ed è chiamato:
Consigliere ammirabile, Dio potente,
Padre per sempre, Principe della pace;
9,5-6 Il bambino è il figlio delle vergini (cfr. 7, 14), discendente di Davide al quale sono riservati titolo regali e divini, per indicare che il Messia assicura, con la sua potenza e il buon governo, la sospirata pace.
Nova Vulgata
9,6Magnum erit eius imperium,

et pacis non erit finis

super solium David et super regnum eius,

ut confirmet illud et corroboret in iudicio et iustitia

amodo et usque in sempiternum:

zelus Domini exercituum faciet hoc.

CEI 1974 Is9,6 grande sarà il suo dominio
e la pace non avrà fine
sul trono di Davide e sul regno,
che egli viene a consolidare e rafforzare
con il diritto e la giustizia, ora e sempre;
questo farà lo zelo del Signore degli eserciti.
Castigo di Dio
Nova Vulgata
9,7Verbum misit Dominus in Iacob, et cecidit in Israel.
CEI 1974 Is Una parola mandò il Signore contro Giacobbe,
essa cadde su Israele.
9,7 Profezie contro i regno ebraico scismatico del nord e la sua capitale Samaria.
Nova Vulgata
9,8Et sciet omnis populus Ephraim et habitantes Samariam

in superbia et magnitudine cordis dicentes:

CEI 1974 Is9,8 La conoscerà tutto il popolo,
gli Efraimiti e gli abitanti di Samaria,
che dicevano nel loro orgoglio
e nell`arroganza del loro cuore:
Nova Vulgata
9,9«Lateres ceciderunt, sed quadris lapidibus aedificabimus;

sycomori succisae sunt, sed cedris commutabimus».

CEI 1974 Is9,9 "I mattoni sono caduti,
ricostruiremo in pietra;
i sicomori sono stati abbattuti,
li sostituiremo con cedri".
Nova Vulgata
Et elevavit Dominus hostes super eum

et inimicos eius excitavit,

10 Hostes – Lege ṣārîm: TM «hostes Rasin»
CEI 1974 Is9,10 Il Signore suscitò contro questo popolo i suoi nemici,
stimolò i suoi avversari:
Nova Vulgata
9,11Syriam ab oriente et Philisthim ab occidente,

qui devoraverunt Israel toto ore.

In omnibus his non est aversus furor eius,

sed adhuc manus eius extenta.

CEI 1974 Is9,11 gli Aramei dall`oriente, da occidente i Filistei
che divorano Israele a grandi morsi.
Con tutto ciò non si calma la sua ira
e ancora la sua mano rimane stesa.
Nova Vulgata
9,12Et populus non est reversus ad percutientem se,

et Dominum exercituum non inquisierunt.

CEI 1974 Is9,12 Il popolo non è tornato a chi lo percuoteva;
non ha ricercato il Signore degli eserciti.
Nova Vulgata
9,13Et succidit Dominus ab Israel caput et caudam,

palmam et arundinem die una:

CEI 1974 Is Pertanto il Signore ha amputato a Israele capo e coda,
palma e giunco in un giorno.
9,13 Capo e coda, cioè re e popolo; palma e giunco sembra essere un modo di dire egiziano.
Nova Vulgata
9,14longaevus et honorabilis vultu ipse est caput,

et propheta docens mendacium ipse est cauda;

CEI 1974 Is9,14 L`anziano e i notabili sono il capo,
il profeta, maestro di menzogna, è la coda.
Nova Vulgata
9,15rectores populi istius seducentes,

et, qui regebantur, perierunt.

CEI 1974 Is9,15 Le guide di questo popolo lo hanno fuorviato
e i guidati si sono perduti.
Nova Vulgata
9,16Propter hoc super adulescentulis eius non laetabitur Dominus

et pupillorum eius et viduarum non miserebitur,

quia omnis impius est et nequam,

et universum os loquitur stultitiam.

In omnibus his non est aversus furor eius,

sed adhuc manus eius extenta.

CEI 1974 Is9,16 Perciò il Signore non avrà pietà dei suoi giovani,
non si impietosirà degli orfani e delle vedove,
perché tutti sono empi e perversi;
ogni bocca proferisce parole stolte.
Con tutto ciò non si calma la sua ira
e ancora la sua mano rimane stesa.
Nova Vulgata
9,17Succensa est enim quasi ignis impietas,

veprem et spinam vorat,

et succenditur in densitate saltus,

et convolvuntur columnae fumi.

CEI 1974 Is9,17 Brucia l`iniquità come fuoco
che divora rovi e pruni,
divampa nel folto della selva,
da dove si sollevano colonne di fumo.
Nova Vulgata
9,18In ira Domini exercituum incenditur terra;

et est populus quasi esca ignis:

vir fratri suo non parcit.

CEI 1974 Is9,18 Per l`ira del Signore brucia la terra
e il popolo è come un`esca per il fuoco;
nessuno ha pietà del proprio fratello.
Nova Vulgata
Et devorat ad dexteram et esurit

et comedit ad sinistram et non saturatur;

unusquisque carnem proximi sui vorat:

19 Proximi sui – Lege cum Targ et Sym ‛ô; TM «brachii sui»
CEI 1974 Is9,19 Dilania a destra, ma è ancora affamato,
mangia a sinistra, ma senza saziarsi;
ognuno mangia la carne del suo vicino.
Nova Vulgata
9,20Manasses Ephraim, et Ephraim Manassen,

simul ipsi contra Iudam.

In omnibus his non est aversus furor eius,

sed adhuc manus eius extenta.

CEI 1974 Is Manàsse contro Efraim
ed Efraim contro Manàsse,
tutti e due insieme contro Giuda.
Con tutto ciò non si calma la sua ira
e ancora la sua mano rimane stesa.
9,20 Le tribù del nord, discordi tra loro, sono d'accordo per andare contro Giuda.