Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Nehemiae - 9

Nehemiae

Nova Vulgata Torna al libro

Interconfessionale

Nova Vulgata 9 9,1In die autem vicesimo quarto mensis huius convenerunt filii Israel in ieiunio et in saccis, et humus super eos.
Nova Vulgata 9,2Et separatum est semen filiorum Israel ab omni alienigena; et steterunt et confitebantur peccata sua et iniquitates patrum suorum.
Nova Vulgata 9,3Et consurrexerunt ad standum et legerunt in volumine legis Domini Dei sui per quartam partem diei; et per quartam partem confitebantur et adorabant Dominum Deum suum.

Interconfessionale Ne9,3Quando si furono radunati, per circa tre ore ascoltarono la lettura del libro della legge del Signore loro Dio. Per altre tre ore, chiesero perdono dei loro peccati e onorarono il Signore loro Dio.
Nova Vulgata
9,4Surrexerunt autem super gradum Levitarum Iesua et Bani et Cadmihel, Sebania, Bunni, Serebia, Bani et Chanani et clamaverunt voce magna ad Dominum Deum suum.
Interconfessionale Ne9,4Su una tribuna stavano i leviti: Giosuè, Banì, Kadmièl, Sebania, Bunnì, Serebia, Banì e Chenanì. Essi invocavano Dio a gran voce.
Nova Vulgata 9,5Et dixerunt Levitae Iesua et Cadmihel, Bani, Hasabneia, Serebia, Hodia, Sebania, Phethahia:

«Surgite, benedicite Domino Deo vestro

ab aetemo usque in aeternum,

et benedicant nomini gloriae tuae excelso

super omnem benedictionem et laudem.

Interconfessionale NeAlla fine i leviti, Giosuè, Kadmièl, Banì, Casabnia, Serebia, Odia, Sebania e Petachia invitarono tutti ad alzarsi e lodare il Signore loro Dio con queste parole:
La solenne preghiera

«In ogni tempo sia lodato
il tuo nome glorioso.
La tua grandezza supera ogni lode
e ogni acclamazione.
Rimandi
9,5 il tuo nome glorioso SupplD 3,52.
Nova Vulgata
9,6Tu ipse, Domine, solus;

tu fecisti caelum et caelum caelorum

et omnem exercitum eorum,

terram et universa, quae in ea sunt,
maria et omnia, quae in eis sunt;

et tu vivificas omnia haec,

et exercitus caeli te adorat.

Interconfessionale NeTu, o Signore, sei l’unico Dio,
tu hai fatto i cieli,
il firmamento e le sue stelle,
la terra e tutti i suoi abitanti,
i mari e quanto contengono:
tu dai a tutti la vita
e le stelle del cielo s’inchinano a te.
Rimandi
9,6 Tu sei l’unico Dt 6,4. — la creazione Gn 1.
Nova Vulgata
9,7Tu ipse, Domine Deus, qui elegisti Abram

et eduxisti eum de Ur Chaldaeorum

et posuisti nomen eius Abraham.

Interconfessionale NeTu, o Signore Dio, hai chiamato Abram
da Ur nella terra dei Caldei
e gli hai dato un nome nuovo: Abramo.
Rimandi
9,7 Abram Gn 12,1. — Abramo Gn 17,5.
Nova Vulgata
9,8Et invenisti cor eius fidele coram te

et percussisti cum eo foedus,

ut dares terram Chananaei, Hetthaei et Amorraei

et Pherezaei et Iebusaei et Gergesaei,

nempe ut dares semini eius;

et implesti verba tua,

quoniam iustus es.

Interconfessionale NeHai riconosciuto la sua fedeltà
e hai preso l’impegno
di dare alla sua discendenza
la terra dei Cananei,
degli Ittiti e degli Amorrei,
dei Perizziti, dei Gebusei e dei Gergesei.
Hai mantenuto la tua promessa perché sei giusto.
Rimandi
9,8 alleanza Gn 15,18-21.
Nova Vulgata
9,9Et vidisti afflictionem patrum nostrorum in Aegypto

clamoremque eorum audisti iuxta mare Rubrum.

Interconfessionale NeHai visto la miseria dei nostri padri in Egitto.
Hai ascoltato il loro grido d’aiuto
sulla riva del Mar Rosso.

Rimandi
9,9 in Egitto Es 2,23-24; 3,7.
Nova Vulgata
9,10Et dedisti signa atque portenta in pharaone

et in universis servis eius et in omni populo terrae illius;

cognovisti enim quia superbe egerant contra eos,

et fecisti tibi nomen, sicut et in hac die.

Interconfessionale NeHai compiuto segni e prodigi
contro il faraone,
contro i suoi servi e tutto il popolo d’Egitto,
perché conoscevi la loro prepotenza
contro gli Israeliti.
Da quel giorno la tua fama
dura fino a oggi.
Rimandi
9,10 segni e prodigi Es 7-12.
Nova Vulgata
9,11Et mare divisisti ante eos,

et transierunt per medium maris in sicco;

persecutores autem eorum proiecisti in profundum,

quasi lapidem in aquas validas.

Interconfessionale NeHai aperto il mare davanti agli Israeliti
ed essi sono passati in mezzo al mare
all’asciutto.
Hai gettato nel profondo delle acque
i loro inseguitori:
sono precipitati come un sasso negli abissi.
Rimandi
9,11 aperto il mare Es 14,15-30. — annientati gli inseguitori Es 15,4-5.10.
Nova Vulgata
9,12Et in columna nubis ductor eorum fuisti per diem

et in columna ignis per noctem,

ut illuminaret eis viam, per quam ingrediebantur.

Interconfessionale NeDi giorno eri davanti al tuo popolo
come una colonna di nube,
di notte come una colonna di fuoco,
che illuminava il loro cammino.
Rimandi
9,12 colonna di nubi, colonna di fuoco Es 13,21-22.
Nova Vulgata
9,13Ad montem quoque Sinai descendisti

et locutus es cum eis de caelo;

et dedisti eis iudicia recta

et legem rectam, mandata et praecepta bona.

Interconfessionale NeSei disceso sul monte Sinai
e hai parlato loro dal cielo.
A essi hai dato comandamenti giusti,
insegnamenti saggi, leggi e regole buone.
Rimandi
9,13 disceso sul monte Sinai Es 19. — comandamenti giusti Dt 4,5-8.
Nova Vulgata
9,14Et sabbatum sanctificatum tuum ostendisti eis

et praecepta et mandata et legem praecepisti eis

in manu Moysi servi tui.

Interconfessionale NeHai insegnato a rispettare il sabato,
il giorno a te consacrato.
Per mezzo di Mosè, tuo servo,
hai consegnato loro
comandamenti, insegnamenti e leggi.
Rimandi
9,14 il sabato Es 20,8-11 par.
Nova Vulgata
9,15Panem quoque de caelo dedisti eis in fame eorum

et aquam de petra eduxisti eis in siti eorum;

et dixisti eis, ut ingrederentur et possiderent terram,

super quam levasti manum tuam, ut traderes eis.

Interconfessionale NeAvevano fame: hai mandato pane dal cielo.
Avevano sete: hai fatto zampillare acqua dalla roccia.
Li hai guidati al possesso della terra
che avevi giurato di donare a tutti loro.
Rimandi
9,15 il pane dal cielo Es 16. — l’acqua dalla roccia Es 17,1-7. — la promessa della terra Dt 1,21.
Nova Vulgata
9,16Ipsi vero patres nostri superbe egerunt

et induraverunt cervices suas et non audierunt mandata tua.

Interconfessionale NeMa i nostri padri diventarono superbi, ostinati e ribelli,
non ubbidirono ai tuoi comandamenti.
Rimandi
9,16-17 rifiuto di ubbidire Nm 14,1-4; Dt 1,26-33.
Nova Vulgata
Et noluerunt audire

et non sunt recordati mirabilium tuorum, quae feceras eis,

et induraverunt cervices suas

et posuerunt caput suum,

ut reverterentur ad servitutem suam in Aegyptum.

Tu autem Deus propitius, clemens et misericors,

longanimis et multae miserationis, non dereliquisti eos.

17 In Aegyptum - Lege cum nonnullis mss bemiṣrajim; TM «per contentionem»
Interconfessionale NeDimenticarono le grandi cose
che tu avevi fatto per loro
e rifiutarono di ubbidirti.
Divennero ostinati e ribelli
e decisero di ritornare schiavi in Egitto.
Ma tu non li hai abbandonati:
tu sei un Dio che perdona,
un Dio buono e clemente, tu sei paziente,
sempre ben disposto e fedele.
Rimandi
9,17 Dio buono e clemente Es 34,6-7+.
Note al Testo
9,17 decisero di: altri: si elessero un capo per (vedi Numeri 14,4).
Nova Vulgata
9,18Et quidem, cum fecissent sibi vitulum conflatilem

et dixissent: “Iste est Deus tuus,

qui eduxit te de Aegypto”

feceruntque blasphemias magnas;

Interconfessionale NeEssi ti trattarono con grande disprezzo:
fecero la statua di un vitello,
e chiamarono quel vitello il loro Dio;
dissero che li aveva liberati dall’Egitto.
Rimandi
9,18 il vitello d’oro Es 32,1-6.
Nova Vulgata
9,19tu autem in misericordiis tuis multis

non dimisisti eos in deserto:

columna nubis non recessit ab eis per diem,

ut duceret eos in viam;

et columna ignis per noctem,

ut illuminaret eis iter, per quod ingrederentur.

Interconfessionale NeMa tu, con infinita bontà,
non li hai abbandonati nel deserto,
non hai tolto la colonna di nubi
che indicava il cammino di giorno,
non hai tolto la colonna di fuoco
che illuminava il cammino di notte.
Rimandi
9,19 non abbandonati nel deserto Es 32,11-14.
Nova Vulgata
9,20Et spiritum tuum bonum dedisti, qui doceret eos,

et manna tuum non prohibuisti ab ore eorum

et aquam dedisti eis in siti eorum.

Interconfessionale Ne9,20Invece hai dato loro il tuo spirito
e li hai resi capaci di capire,
hai continuato a sfamarli con la manna,
a dissetarli con l’acqua.
Nova Vulgata
9,21Quadraginta annis pavisti eos in deserto,

nihilque eis defuit;

vestimenta eorum non inveteraverunt,

et pedes eorum non intumuerunt.

Interconfessionale NePer quarant’anni nel deserto
tu con premura li hai forniti di tutto:
i loro vestiti non si sono consumati,
nel viaggio i piedi non si sono gonfiati.
Rimandi
9,21 quarant’anni Dt 8,2-4.
Nova Vulgata
9,22Et dedisti eis regna et populos

et partitus es eis sortes;

et possederunt terram Sehon et terram regis Hesebon

et terram Og regis Basan.

Interconfessionale NeHai fatto loro conquistare popoli e regni,
hai dato loro come territori di frontiera
la terra di Sicon, re di Chesbon
e la terra di Og, re di Basan.
Rimandi
9,22 Sicon e Og Nm 21,21-35; Dt 1,4; 2,26-3,11.
Nova Vulgata
9,23Et multiplicasti filios eorum sicut stellas caeli;

et adduxisti eos ad terram, de qua dixeras patribus eorum,

ut ingrederentur et possiderent.

Interconfessionale NeHai reso i loro discendenti numerosi
come le stelle del cielo.
Li hai condotti a possedere la terra
promessa ai loro antenati.
Rimandi
9,23 resi numerosi i loro discendenti Nm 1,20-46; 26,1-51; Dt 1,10. — condotti a possedere la terra promessa Gs 3,14-17.
Nova Vulgata
9,24Et venerunt filii et possederunt terram,

et humiliasti coram eis habitatores terrae Chananaeos;

et dedisti eos in manu eorum

et reges eorum et populos terrae,

ut facerent eis, sicut placebat illis.

Interconfessionale NeEssi giunsero alla terra di Canaan e ne presero possesso.
Tu hai umiliato e messo nelle loro mani i Cananei che abitavano là.
Gli Israeliti son diventati padroni di regni e di popoli.
Rimandi
9,24 presa di possesso della terra Gs 11,23-12,24.
Nova Vulgata
9,25Ceperunt itaque urbes munitas et humum pinguem;

et possederunt domos plenas cunctis bonis,

cisternas ab aliis fabricatas, vineas et oliveta

et ligna pomifera multa.

Et comederunt et saturati sunt et impinguati sunt

et delectati sunt in bonitate tua magna.

Interconfessionale NeSon diventati padroni di città fortificate e di fertili terre,
di case piene di ricchezze, di pozzi già scavati,
di vigne, uliveti e grandi frutteti.
Hanno avuto da mangiare e da bere,
hanno goduto tutti i beni che hai loro donato.
Rimandi
9,25 padroni di città fortificate Dt 6,10-11.
Nova Vulgata
9,26Vexaverunt autem te et rebellaverunt contra te

et proiecerunt legem tuam post terga sua;

et prophetas tuos occiderunt,

qui contestabantur eos, ut reverterentur ad te;

feceruntque blasphemias grandes.

Interconfessionale NePoi sono diventati ribelli, ti hanno disubbidito,
hanno voltato le spalle ai tuoi insegnamenti.
Hanno ucciso i profeti che volevano ricondurli a te.
Ti hanno trattato con grande disprezzo.
Rimandi
9,26 Hanno ucciso i profeti 1 Re 18,4.13; 19,10.14; Ger 2,30; 26,20-23; 2 Cr 24,20-22.
Nova Vulgata
9,27Et dedisti eos in manu hostium suorum,

et afflixerunt eos;

et in tempore tribulationis suae clamaverunt ad te,

et tu de caelo audisti

et secundum miserationes tuas multas dedisti eis salvatores,

qui salvarent eos da manu hostium suorum.

Interconfessionale NeTu allora li hai abbandonati in mano a nemici e oppressori.
Quando furono oppressi, gridarono a te.
Tu li hai ascoltati dal cielo e, nel tuo amore infinito,
hai mandato liberatori per strapparli dalle mani dei loro nemici.
Rimandi
9,27 liberatori Gdc 2,16; 3,7-16,31.
Nova Vulgata
9,28Cumque requievissent, reversi sunt,

ut facerent malum in conspectu tuo;

et dereliquisti eos in manu inimicorum suorum,

et dominati sunt eis.

Conversique sunt et clamaverunt ad te;

tu autem de caelo exaudisti

et liberasti eos in misericordiis tuis multis vicibus.

Interconfessionale NeAppena tornava la pace,
di nuovo andavano contro la tua volontà.
Tu li abbandonavi ancora nelle mani dei nemici e oppressori;
essi nella loro miseria ricominciavano a chiamarti.
Tu li udivi dal cielo e, ancora una volta,
li liberavi perché la tua bontà è senza fine.
Rimandi
9,28 di nuovo andavano contro la tua volontà Gdc 3,12; 4,1; 10,6; 13,1.
Nova Vulgata
9,29Et contestatus es eos, ut reduceres eos ad legem tuam;

ipsi vero superbe egerunt
et non audierunt mandata tua

et in iudicia tua peccaverunt, quae si fecerit homo, vivet in eis,
et dederunt umerum rebellem

et cervicem suam induraverunt nec audierunt.

Interconfessionale NeIn mille maniere li hai richiamati
a essere fedeli ai tuoi insegnamenti:
sono sempre stati ribelli,
hanno disubbidito alla tua legge.
Non hanno osservato i tuoi comandamenti,
fonte di vita per chi li osserva.
Sono stati disubbidienti, ostinati e ribelli.
Rimandi
9,29 i comandamenti fonte di vita Lv 18,5+.
Nova Vulgata
9,30Et pepercisti eis annos multos

et contestatus es eos in spiritu tuo

per manum prophetarum tuorum,
et non audierunt;

et tradidisti eos in manu populorum terrarum.

Interconfessionale NePer anni e anni hai avuto pazienza con loro
e li hai chiamati con il tuo spirito per mezzo dei profeti.
Non hanno mai ascoltato!
Alla fine, li hai abbandonati in potere di genti straniere.
Rimandi
9,30 abbandonati in potere di genti straniere 2 Re 17,5-6; 23,31-25,21.
Nova Vulgata
9,31In misericordiis autem tuis plurimis

non fecisti eos in consumptionem
nec dereliquisti eos;

quoniam Deus misericors et clemens es tu.

Interconfessionale NeEppure, nel tuo amore infinito,
non li hai distrutti,
non li hai dimenticati del tutto,
perché tu sei un Dio buono e clemente.

Rimandi
9,31 non li hai dimenticati Ez 37,11-14; Dn 1,17; Dn 2,17-23; 3,28. — Dio buono e clemente Es 34,6-7.
Nova Vulgata
9,32Nunc itaque, Deus noster magne, fortis et terribilis,

custodiens pactum et misericordiam,

ne parvipendas omnem laborem,

qui invenit nos, reges nostros et principes nostros

et sacerdotes nostros et prophetas nostros

et patres nostros et omnem populum tuum

a diebus regum Assyriae usque in diem hanc.

Interconfessionale NeO Dio nostro, grande, potente e terribile,
tu mantieni il tuo impegno con fedeltà.
Ora tieni conto di quanto abbiamo sofferto,
noi e i nostri padri,
i nostri re e i nostri capi,
i nostri sacerdoti e i nostri profeti,
dal giorno in cui ci ha vinti il re d’Assiria
e fino a oggi.
Rimandi
9,32 Dio mantiene il suo impegno con fedeltà Dt 7,9+. — il re d’Assiria 2 Re 15,19.29; 17,3-6; Esd 4,2.10.
Note al Testo
9,32 Il Re di Assiria aveva conquistato Samaria e il regno d’Israele nel 721 a.C.; sono perciò trascorsi quasi trecento anni (vedi nota a 5,14).
Nova Vulgata
9,33Et tu iustus es in omnibus, quae venerunt super nos,

quia recte fecisti,

nos autem impie egimus.

Interconfessionale NeIn quel che ci è accaduto tu sei stato giusto:
noi siamo colpevoli,
tu hai agito con fedeltà.
Rimandi
9,33 Dio è stato giusto Esd 9,15+.
Nova Vulgata
9,34Reges nostri, principes nostri, sacerdotes nostri et patres nostri

non fecerunt legem tuam

et non attenderunt mandata tua et testimonia tua,

quae testificatus es in eis.

Interconfessionale Ne9,34I nostri padri, i re, i sacerdoti e i capi
non hanno ubbidito alla tua legge,
non hanno tenuto conto dei tuoi comandamenti,
non hanno ascoltato i tuoi richiami.
Nova Vulgata
9,35Et ipsi in regnis suis et in bonitate tua multa, quam dederas eis,

et in terra latissima et pingui,

quam tradideras in conspectu eorum,

non servierunt tibi nec reversi sunt a studiis suis pessimis.

Interconfessionale Ne9,35Proprio nella terra vasta e fertile
che avevi messo a loro disposizione,
proprio nel regno colmo dei tuoi beni essi non ti hanno servito,
non hanno abbandonato le loro azioni malvagie.
Nova Vulgata
9,36Ecce nos ipsi hodie servi sumus;

et in terra, quam dedisti patribus nostris,

ut comederent fructum eius et bona eius, nos ipsi servi sumus.

Interconfessionale Ne9,36E così oggi siamo schiavi!
schiavi in quella terra
che tu avevi dato ai nostri padri
per goderne i ricchi raccolti.
Nova Vulgata
9,37Et fruges eius multiplicantur regibus,

quos posuisti super nos propter peccata nostra,

et corporibus nostris dominantur et iumentis nostris

secundum voluntatem suam,

et in tribulatione magna sumus».  
Interconfessionale Ne9,37Oggi i frutti di questa terra vanno ad altri re,
noi siamo loro sottomessi a causa dei nostri peccati.
Sono i nostri padroni:
dispongono a piacere del nostro bestiame
mentre noi viviamo in miseria».