Nova Vulgata42 42,1Magistro chori. Maskil. Filiorum Core.
Nova Vulgata 42,2Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea ad te, Deus.
Nova Vulgata 42,3Sitivit anima mea ad Deum, Deum vivum; quando veniam et apparebo ante faciem Dei?
Nova Vulgata 42,4Fuerunt mihi lacrimae meae panis die ac nocte, dum dicitur mihi cotidie: «Ubi est Deus tuus?».
Nova Vulgata 42,5Haec recordatus sum et effudi in me animam meam; quoniam transibam in locum tabernaculi admirabilis usque ad domum Dei in voce exsultationis et confessionis multitudinis festa celebrantis.
Nova Vulgata 42,6Quare tristis es, anima mea, et quare conturbaris in me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei et Deus meus.
Nova Vulgata 42,7In meipso anima mea contristata est; propterea memor ero tui de terra Iordanis et Hermonim, de monte Misar.
Nova Vulgata 42,8Abyssus abyssum invocat in voce cataractarum tuarum; omnes gurgites tui et fluctus tui super me transierunt.
Nova Vulgata 42,9In die mandavit Dominus misericordiam suam, et nocte canticum eius apud me est: oratio ad Deum vitae meae.
Nova Vulgata 42,10Dicam Deo: «Susceptor meus es. Quare oblitus es mei, et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus?».
Nova Vulgata 42,11Dum confringuntur ossa mea, exprobraverunt mihi, qui tribulant me, dum dicunt mihi quotidie: «Ubi est Deus tuus?».
Nova Vulgata 42,12Quare tristis es, anima mea, et quare conturbaris in me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei et Deus meus.