Nova Vulgata22,1Erat autem Noemi consangui neus viri sui homo potens et fortis nomine Booz.
Nova Vulgata2,2Dixitque Ruth Moabitis ad socrum suam: «Si permittis, vadam in agrum et colligam spicas, quae fugerint manus metentium, ubicumque clementis in me patris familias repperero gratiam». Cui illa respondit: «Vade, filia mea».
Nova Vulgata 2,3Abiit itaque et colligebat spicas post terga metentium. Accidit autem ut ager ille haberet dominum nomine Booz, qui erat de cognatione Elimelech.
Nova Vulgata2,4Et ecce ipse veniebat de Bethlehem dixitque messoribus: «Dominus vobiscum». Qui responderunt ei: «Benedicat tibi Dominus».
Nova Vulgata2,5Dixitque Booz iuveni, qui messoribus praeerat: «Cuius est haec puella?».
Nova Vulgata2,6Qui respondit: «Haec est Moabitis, quae venit cum Noemi de regione Moabitide
Nova Vulgata2,7et rogavit, ut spicas colligeret remanentes sequens messorum vestigia; et de mane usque nunc stat in agro et nunc tantum ad momentum requievit».
Nova Vulgata 2,8Et ait Booz ad Ruth: «Audi, filia: ne vadas ad colligendum in alterum agrum nec recedas ab hoc loco, sed iungere puellis meis.
Nova Vulgata2,9Vide et, ubi messuerint, sequere eas; mandavi enim pueris, ut nemo tibi molestus sit; sed, si sitieris, vade ad sarcinulas et bibe de aqua, quam pueri hauserint».
Nova Vulgata2,10Quae cadens in faciem suam et adorans super terram dixit ad eum: «Unde mihi hoc, ut invenirem gratiam ante oculos tuos, et nosse me dignareris peregrinam mulierem?».
Nova Vulgata2,11Cui ille respondit: «Nuntiata sunt mihi omnia, quae feceris socrui tuae post mortem viri tui et quod dereliqueris parentes tuos et terram, in qua nata es, et veneris ad populum, quem ante nesciebas.
Nova Vulgata2,12Reddat tibi Dominus pro opere tuo, et plenam mercedem recipias a Domino, Deo Israel, ad quem venisti et sub cuius confugisti alas».
Nova Vulgata2,13Quae ait: «Inveniam gratiam ante oculos tuos, domine mi, qui consolatus es me et locutus es ad cor ancillae tuae, quae non sum similis unius puellarum tuarum».
Nova Vulgata 2,14Dixitque ad eam Booz hora vescendi: «Veni huc et comede panem et intinge buccellam tuam in aceto». Sedit itaque ad messorum latus, et porrexit ei polentam, comeditque et saturata est et tulit reliquias.
Nova Vulgata2,15Atque inde surrexit, ut spicas ex more colligeret. Praecepit autem Booz pueris suis dicens: «Etiam inter manipulos colligat, ne prohibeatis eam;
Nova Vulgata2,16quin et de fasciculis spicas proicite et remanere permittite, ut colligat, et colligentem nemo corripiat».
Nova Vulgata 2,17Collegit ergo in agro usque ad vesperam; et, quae collegerat virga excutiens, invenit hordei quasi ephi mensuram (id est tres modios).
Nova Vulgata2,18Quos portans reversa est in civitatem et ostendit socrui suae, quae collegerat; insuper protulit et dedit ei de reliquiis cibi sui, quo saturata fuerat.
Nova Vulgata 2,19Dixitque ei socrus: «Ubi hodie collegisti et ubi fecisti opus? Sit benedictus, qui misertus est tui!». Indicavitque ei apud quem esset operata et dixit: «Nomen viri est Booz».
Nova Vulgata2,20Cui respondit Noemi: «Benedictus sit a Domino, quia non subtraxit gratiam suam nec vivis nec mortuis!». Rursumque ait: «Propinquus noster est homo ex eis, qui pro nobis ius redemptionis habent».
Nova Vulgata2,21Et Ruth: «Hoc quoque, inquit, praecepit mihi, ut tamdiu messoribus eius iungerer, donec omnes segetes meterentur».
Nova Vulgata2,22Cui dixit socrus: «Melius est, filia mea, ut cum puellis eius exeas ad metendum, ne in alieno agro quispiam tibi molestus sit».
Nova Vulgata 2,23Iuncta est itaque puellis Booz usque ad finem messis hordei et tritici; et mansit cum socru sua.
