Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Sapientiae - 2

Sapientiae

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 2
2,1Dixerunt enim cogitantes apud se non recte:
«Exiguum et cum taedio est tempus vitae nostrae,
et non est refrigerium in fine hominis,
et non est agnitus, qui sit reversus ab inferis.
CEI 1974 Sap Dicono fra loro sragionando:
"La nostra vita è breve e triste;
non c`è rimedio, quando l`uomo muore,
e non si conosce nessuno che liberi dagli inferi.
2,1 Filosofia del miscredente: cfr. Lc 12, 16-21. 1 Cor 15, 22.
Nova Vulgata
2,2Quia ex tempore nati sumus
et post hoc erimus, tamquam non fuerimus,
quoniam fumus flatus est in naribus nostris,
et sermo scintilla in motu cordis nostri;
CEI 1974 Sap2,2 Siamo nati per caso
e dopo saremo come se non fossimo stati.
E` un fumo il soffio delle nostre narici,
il pensiero è una scintilla
nel palpito del nostro cuore.
Nova Vulgata
2,3qua exstincta, cinis fiet corpus nostrum,
et spiritus diffundetur tamquam mollis aer.
CEI 1974 Sap2,3 Una volta spentasi questa, il corpo diventerà cenere
e lo spirito si dissiperà come aria leggera.
Nova Vulgata
2,4Et nomen nostrum oblivioni tradetur per tempus,
et nemo memoriam habebit operum nostrorum;
et transibit vita nostra tamquam vestigium nubis,
et sicut nebula dissolvetur,
quae fugata est a radiis solis
et a calore illius aggravata.
CEI 1974 Sap2,4 Il nostro nome sarà dimenticato con il tempo
e nessuno si ricorderà delle nostre opere.
La nostra vita passerà come le tracce di una nube,
si disperderà come nebbia
scacciata dai raggi del sole
e disciolta dal calore.
Nova Vulgata
2,5Umbrae enim transitus est tempus nostrum,
et non est reversio finis nostri,
quoniam consignata est, et nemo revertitur.
CEI 1974 Sap2,5 La nostra esistenza è il passare di un`ombra
e non c`è ritorno alla nostra morte,
poiché il sigillo è posto e nessuno torna indietro.
Nova Vulgata
2,6Venite ergo, et fruamur bonis, quae sunt,
et utamur creatura tamquam in iuventute sollicite.
CEI 1974 Sap2,6 Su, godiamoci i beni presenti,
facciamo uso delle creature con ardore giovanile!
Nova Vulgata
2,7Vino pretioso et unguentis nos impleamus,
et non praetereat nos flos temporis verni;
CEI 1974 Sap2,7 Inebriamoci di vino squisito e di profumi,
non lasciamoci sfuggire il fiore della primavera,
Nova Vulgata
2,8coronemus nos calycibus rosarum, antequam marcescant,
CEI 1974 Sap2,8 coroniamoci di boccioli di rose prima che avvizziscano;
Nova Vulgata
2,9nullum pratum exsors sit luxuriae nostrae;
ubique relinquamus signa laetitiae,
quoniam haec est pars nostra, et haec est sors.
CEI 1974 Sap2,9 nessuno di noi manchi alla nostra intemperanza.
Lasciamo dovunque i segni della nostra gioia
perché questo ci spetta, questa è la nostra parte.
Nova Vulgata
2,10Opprimamus pauperem iustum
et non parcamus viduae
nec veterani revereamur canos multi temporis.
CEI 1974 Sap2,10 Spadroneggiamo sul giusto povero,
non risparmiamo le vedove,
nessun riguardo per la canizie ricca d`anni del vecchio.
Nova Vulgata
2,11Sit autem fortitudo nostra lex iustitiae;
quod enim infirmum est, inutile invenitur.
CEI 1974 Sap2,11 La nostra forza sia regola della giustizia,
perché la debolezza risulta inutile.
Nova Vulgata
2,12Circumveniamus ergo iustum, quoniam inutilis est nobis
et contrarius est operibus nostris
et improperat nobis peccata legis
et diffamat in nos peccata disciplinae nostrae.
CEI 1974 Sap Tendiamo insidie al giusto, perché ci è di imbarazzo
ed è contrario alle nostre azioni;
ci rimprovera le trasgressioni della legge
e ci rinfaccia le mancanze
contro l`educazione da noi ricevuta.
2,12-20 La tradizione cristiana applica questo brano a Cristo, figlio di Dio per natura e giusto perfetto: cfr. Mt 27, 39-43.
Nova Vulgata
2,13Promittit se scientiam Dei habere
et filium Dei se nominat.
CEI 1974 Sap2,13 Proclama di possedere la conoscenza di Dio
e si dichiara figlio del Signore.
Nova Vulgata
2,14Factus est nobis in accusationem cogitationum nostrarum;
gravis est nobis etiam ad videndum,
CEI 1974 Sap2,14 E` diventato per noi una condanna dei nostri sentimenti;
ci è insopportabile solo al vederlo,
Nova Vulgata
2,15quoniam dissimilis est aliis vita illius,
et immutatae sunt viae eius.
CEI 1974 Sap2,15 perché la sua vita è diversa da quella degli altri,
e del tutto diverse sono le sue strade.
Nova Vulgata
2,16Tamquam scoria aestimati sumus ab illo,
et abstinet se a viis nostris tamquam ab immunditiis;
beata dicit novissima iustorum
et gloriatur patrem se habere Deum.
CEI 1974 Sap2,16 Moneta falsa siam da lui considerati,
schiva le nostre abitudini come immondezze.
Proclama beata la fine dei giusti
e si vanta di aver Dio per padre.
Nova Vulgata
2,17Videamus ergo, si sermones illius veri sint,
et tentemus, quae in exitu eius erunt:
CEI 1974 Sap2,17 Vediamo se le sue parole sono vere;
proviamo ciò che gli accadrà alla fine.
Nova Vulgata
2,18si enim est verus filius Dei, suscipiet illum
et liberabit eum de manibus contrariorum.
CEI 1974 Sap2,18 Se il giusto è figlio di Dio, egli l`assisterà,
e lo libererà dalle mani dei suoi avversari.
Nova Vulgata
2,19Contumelia et tormento interrogemus eum,
ut sciamus modestiam eius
et probemus patientiam illius;
CEI 1974 Sap2,19 Mettiamolo alla prova con insulti e tormenti,
per conoscere la mitezza del suo carattere
e saggiare la sua rassegnazione.
Nova Vulgata
2,20morte turpissima condemnemus eum:
erit enim ei visitatio ex sermonibus illius».
CEI 1974 Sap2,20 Condanniamolo a una morte infame,
perché secondo le sue parole il soccorso gli verrà".
Lo sbaglio degli empi
Nova Vulgata
2,21Haec cogitaverunt et erraverunt;
excaecavit enim illos malitia eorum,
CEI 1974 Sap2,21 La pensano così, ma si sbagliano;
la loro malizia li ha accecati.
Nova Vulgata
2,22et nescierunt sacramenta Dei
neque mercedem speraverunt sanctitatis
nec iudicaverunt honorem animarum immaculatarum.
CEI 1974 Sap2,22 Non conoscono i segreti di Dio;
non sperano salario per la santità
né credono alla ricompensa delle anime pure.
23 Sì, Dio ha creato l`uomo per l`immortalità;
lo fece a immagine della propria natura.
24 Ma la morte è entrata nel mondo per invidia del diavolo;
e ne fanno esperienza coloro che gli appartengono.
Nova Vulgata
2,23Quoniam Deus creavit hominem in incorruptibilitate
et imaginem similitudinis suae fecit illum;
CEI 1974 Sap2,23 Sì, Dio ha creato l'uomo per l'immortalità; lo fece a immagine della propria natura.
Nova Vulgata
2,24invidia autem Diaboli mors introivit in orbem terrarum;
experiuntur autem illam, qui sunt ex parte illius.
CEI 1974 Sap Ma la morte è entrata nel mondo per invidia del diavolo;e ne fanno esperienza coloro che gli appartengono.
2,24 Il termine greco diavolo corrisponde all'ebraico satan e significa calunniatore, accusatore.