Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Thobis - 2
Thobis
Nova Vulgata Torna al libro
NT greco
Nova Vulgata
Et apposita est mihi mensa, et vidi pulmentaria complura. Et dixi Thobiae filio meo: «Vade et, quemcumque pauperem inveneris ex fratribus nostris, qui sunt captivi in Nineve, qui in mente habet Dominum in toto corde suo, hunc adduc, et manducabit pariter mecum; ecce sustineo te, fili, donec venias».
Nova Vulgata
Et abiit Thobias quaerere aliquem pauperem ex fratribus nostris et reversus dixit mihi: «Pater!». Et ego dixi illi: «Ecce ego, fili». Et respondens ait: «Ecce unus ex natione nostra occisus est et proiectus est in foro et nunc ibidem laqueo suffocatus est».
Nova Vulgata
Et ignorabam quoniam passeres in pariete super me erant, quorum stercora insederunt in oculos meos calida et induxerunt albugines. Et ibam ad medicos, ut curarer, et, quanto inunxerunt me medicamentis, tanto magis oculi mei excaecabantur maculis, donec perexcaecatus sum. Et eram inutilis meis oculis annis quattuor, et omnes fratres mei dolebant pro me. Achicarus autem pascebat me annis duobus, priusquam iret in Elymaida.
Nova Vulgata
Et remittebat dominis eorum, et dabant ei mercedem. Septima autem die mensis Dystri detexuit texturam et reddidit illam dominis, et dederunt ei mercedem totam et dederunt ei pro textura haedum de capris.
Nova Vulgata
Et illa mihi dixit: «Munere mihi datus est supra mercedem». Et ego non credebam ei, sed dicebam, ut restitueret illum dominis, et erubescebam coram illa huius rei causa. Et respondens dixit mihi: «Et ubi sunt eleemosynae tuae? Ubi sunt iustitiae tuae? Ecce, omnia tibi nota sunt».