Nova Vulgata - Novum Testamentum - Ad Hebraeos Epistula Sancti Pauli Apostoli - 9

Ad Hebraeos Epistula Sancti Pauli Apostoli

9 1Habuit ergo et prius praecepta cultus et Sanctum huius saeculi. 2Tabernaculum enim praeparatum est primum, in quo inerat candelabrum et mensa et propositio panum, quod dicitur Sancta; 3post secundum autem velamentum, tabernaculum, quod dicitur Sancta Sanctorum, ⁴aureum habens turibulum et arcam testamenti circumtectam ex omni parte auro, in qua urna aurea habens manna et virga Aaron, quae fronduerat, et tabulae testamenti, ⁵superque eam cherubim gloriae obumbrantia propitiatorium; de quibus non est modo dicendum per singula.
6His vero ita praeparatis, in prius quidem tabernaculum semper intrant sacerdotes sacrorum officia consummantes, 7in secundum autem semel in anno solus pontifex, non sine sanguine, quem offert pro suis et populi ignorantiis, ⁸hoc significante Spiritu Sancto, nondum propalatam esse sanctorum viam, adhuc priore tabernaculo habente statum; ⁹quae parabola est temporis instantis, iuxta quam munera et hostiae offeruntur, quae non possunt iuxta conscientiam perfectum facere servientem, 10solummodo in cibis et in potibus et variis baptismis, quae sunt praecepta carnis usque ad tempus correctionis imposita.
11Christus autem cum advenit pontifex futurorum bonorum, per amplius et perfectius tabernaculum, non manufactum, id est non huius creationis, ¹²neque per sanguinem hircorum et vitulorum sed per proprium sanguinem introivit semel in Sancta, aeterna redemptione inventa. ¹³Si enim sanguis hircorum et taurorum et cinis vitulae aspersus inquinatos sanctificat ad emundationem carnis, 14quanto magis sanguis Christi, qui per Spiritum aeternum semetipsum obtulit immaculatum Deo, emundabit conscientiam nostram ab operibus mortuis ad serviendum Deo viventi.
¹⁵Et ideo novi testamenti mediator est, ut, morte intercedente in redemptionem earum praevaricationum, quae erant sub priore testamento, repromissionem accipiant, qui vocati sunt aeternae hereditatis. 16Ubi enim testamentum, mors necesse est afferatur testatoris; 17testamentum autem in mortuis est confirmatum, nondum enim valet, dum vivit, qui testatus est. 18Unde ne prius quidem sine sanguine dedicatum est; 19enuntiato enim omni mandato secundum legem a Moyse universo populo, accipiens sanguinem vitulorum et hircorum cum aqua et lana coccinea et hyssopo, ipsum librum et omnem populum aspersit ²⁰dicens: “ Hic sanguis testamenti, quod mandavit ad vos Deus ”; ²¹etiam tabernaculum et omnia vasa ministerii sanguine similiter aspersit. 22Et omnia paene in sanguine mundantur secundum legem, et sine sanguinis effusione non fit remissio.
23Necesse erat ergo figuras quidem caelestium his mundari, ipsa autem caelestia melioribus hostiis quam istis. 24Non enim in manufacta Sancta Christus introivit, quae sunt similitudo verorum, sed in ipsum caelum, ut appareat nunc vultui Dei pro nobis; ²⁵neque ut saepe offerat semetipsum, quemadmodum pontifex intrat in Sancta per singulos annos in sanguine alieno. 26Alioquin oportebat eum frequenter pati ab origine mundi; nunc autem semel in consummatione saeculorum ad destitutionem peccati per sacrificium sui manifestatus est. ²⁷Et quemadmodum statutum est hominibus semel mori, post hoc autem iudicium, 28sic et Christus, semel oblatus ad multorum auferenda peccata, secundo sine peccato apparebit exspectantibus se in salutem.