Nova Vulgata - Novum Testamentum - Actus Apostolorum - 28

Actus Apostolorum

28 1Et cum evasissemus, tunc cognovimus quia Melita insula vocatur. 2Barbari vero praestabant non modicam humanitatem nobis; accensa enim pyra, suscipiebant nos omnes propter imbrem, qui imminebat et frigus. ³Cum congregasset autem Paulus sarmentorum aliquantam multitudinem et imposuisset super ignem, vipera, a calore cum processisset, invasit manum eius. 4Ut vero viderunt barbari pendentem bestiam de manu eius, ad invicem dicebant: “ Utique homicida est homo hic, qui cum evaserit de mari, Ultio non permisit vivere ”. ⁵Et ille quidem excutiens bestiam in ignem, nihil mali passus est; 6at illi exspectabant eum in tumorem convertendum aut subito casurum et mori. Diu autem illis exspectantibus et videntibus nihil mali in eo fieri, convertentes se dicebant eum esse deum.
7In locis autem illis erant praedia principis insulae nomine Publii, qui nos suscipiens triduo benigne hospitio recepit. 8Contigit autem patrem Publii febribus et dysenteria vexatum iacere, ad quem Paulus intravit et, cum orasset et imposuisset ei manus, sanavit eum. 9Quo facto et ceteri, qui in insula habebant infirmitates, accedebant et curabantur; ¹⁰qui etiam multis honoribus nos honoraverunt et navigantibus imposuerunt, quae necessaria erant.
¹¹Post menses autem tres navigavimus in navi Alexandrina, quae in insula hiemaverat, cui erat insigne Castorum. ¹²Et cum venissemus Syracusam, mansimus ibi triduo; 13inde solventes devenimus Rhegium. Et post unum diem, superveniente austro, secunda die venimus Puteolos, ¹⁴ubi inventis fratribus rogati sumus manere apud eos dies septem; et sic venimus Romam. 15Et inde cum audissent de nobis fratres, occurrerunt nobis usque ad Appii Forum et Tres Tabernas; quos cum vidisset Paulus, gratias agens Deo, accepit fiduciam.
16Cum introissemus autem Romam, permissum est Paulo manere sibimet cum custodiente se milite. 17Factum est autem ut post tertium diem convocaret primos Iudaeorum; cumque convenissent dicebat eis: “ Ego, viri fratres, nihil adversus plebem faciens aut mores paternos, vinctus ab Hierosolymis traditus sum in manus Romanorum, 18qui cum interrogationem de me habuissent, volebant dimittere eo quod nulla causa esset mortis in me; ¹⁹contradicentibus autem Iudaeis, coactus sum appellare Caesarem, non quasi gentem meam habens aliquid accusare. ²⁰Propter hanc igitur causam rogavi vos videre et alloqui; propter spem enim Israel catena hac circumdatus sum ”. ²¹At illi dixerunt ad eum: “ Nos neque litteras accepimus de te a Iudaea, neque adveniens aliquis fratrum nuntiavit aut locutus est quid de te malum. ²²Rogamus autem a te audire quae sentis, nam de secta hac notum est nobis quia ubique ei contradicitur ”.
²³Cum constituissent autem illi diem, venerunt ad eum in hospitium plures, quibus exponebat testificans regnum Dei suadensque eos de Iesu ex Lege Moysis et Prophetis a mane usque ad vesperam. ²⁴Et quidam credebant his, quae dicebantur, quidam vero non credebant; 25cumque invicem non essent consentientes, discedebant, dicente Paulo unum verbum: “ Bene Spiritus Sanctus locutus est per Isaiam prophetam ad patres vestros 26dicens:
“Vade ad populum istum et dic:
Auditu audietis et non intellegetis,
et videntes videbitis et non perspicietis.
27Incrassatum est enim cor populi huius,
et auribus graviter audierunt
et oculos suos compresserunt,
ne forte videant oculis
et auribus audiant
et corde intellegant et convertantur,
et sanabo illos”.
²⁸Notum ergo sit vobis quoniam gentibus missum est hoc salutare Dei; ipsi et audient! ”. 29 
³⁰Mansit autem biennio toto in suo conducto; et suscipiebat omnes qui ingrediebantur ad eum, ³¹praedicans regnum Dei et docens quae sunt de Domino Iesu Christo cum omni fiducia sine prohibitione.