Nova Vulgata - Novum Testamentum - Ad Hebraeos Epistula Sancti Pauli Apostoli - 11

Ad Hebraeos Epistula Sancti Pauli Apostoli

11 1Est autem fides sperandorum substantia, rerum argumentum non apparentium. ² In hac enim testimonium consecuti sunt seniores 2In hac enim testimonium consecuti sunt seniores.
3Fide intellegimus aptata esse saecula verbo Dei, ut ex invisibilibus visibilia facta sint.
4Fide ampliorem hostiam Abel quam Cain obtulit Deo, per quam testimonium consecutus est esse iustus, testimonium perhibente muneribus eius Deo, et per illam defunctus adhuc loquitur.
5Fide Henoch translatus est, ne videret mortem, et non inveniebatur, quia transtulit illum Deus; ante translationem enim testimonium accepit placuisse Deo. ⁶Sine fide autem impossibile placere; credere enim oportet accedentem ad Deum quia est et inquirentibus se remunerator fit.
7Fide Noe responso accepto de his, quae adhuc non videbantur, reveritus aptavit arcam in salutem domus suae; per quam damnavit mundum, et iustitiae, quae secundum fidem est, heres est institutus.
8Fide vocatus Abraham oboedivit in locum exire, quem accepturus erat in hereditatem, et exivit nesciens quo iret.
9Fide peregrinatus est in terra promissionis tamquam in aliena in casulis habitando cum Isaac et Iacob, coheredibus promissionis eiusdem; ¹⁰exspectabat enim fundamenta habentem civitatem, cuius artifex et conditor Deus.
¹¹Fide — et ipsa Sara sterilis — virtutem in conceptionem seminis accepit etiam praeter tempus aetatis, quoniam fidelem credidit esse, qui promiserat; 12propter quod et ab uno orti sunt, et hoc emortuo, tamquam sidera caeli in multitudine et sicut arena, quae est ad oram maris innumerabilis.
13Iuxta fidem defuncti sunt omnes isti, non acceptis promissionibus, sed a longe eas aspicientes et salutantes, et confitentes quia peregrini et hospites sunt supra terram; ¹⁴qui enim haec dicunt, significant se patriam inquirere. 15Et siquidem illius meminissent, de qua exierant, habebant utique tempus revertendi; ¹⁶nunc autem meliorem appetunt, id est caelestem. Ideo non confunditur Deus vocari Deus eorum, paravit enim illis civitatem.
17Fide obtulit Abraham Isaac, cum tentaretur, et unigenitum offerebat ille, qui susceperat promissiones, 18ad quem dictum erat: “ In Isaac vocabitur tibi semen ”, 19arbitratus quia et a mortuis suscitare potens est Deus; unde eum et in parabola reportavit.
²⁰Fide et de futuris benedixit Isaac Iacob et Esau.
21Fide Iacob moriens singulis filiorum Ioseph benedixit et adoravit super fastigium virgae suae.
²²Fide Ioseph moriens de profectione filiorum Israel memoratus est et de ossibus suis mandavit.
23Fide Moyses natus occultatus est mensibus tribus a parentibus suis, eo quod vidissent formosum infantem et non timuerunt regis edictum.
24Fide Moyses grandis factus negavit se dici filium filiae pharaonis, 25magis eligens affligi cum populo Dei quam temporalem peccati habere iucunditatem, 26maiores divitias aestimans thesauris Aegypti improperium Christi; aspiciebat enim in remunerationem.
²⁷Fide reliquit Aegyptum non veritus animositatem regis, invisibilem enim tamquam videns sustinuit.
28Fide celebravit Pascha et sanguinis effusionem, ne, qui vastabat primogenita, tangeret ea.
²⁹Fide transierunt mare Rubrum tamquam per aridam terram, quod experti Aegyptii devorati sunt.
30Fide muri Iericho ruerunt circuiti diebus septem.
31Fide Rahab meretrix non periit cum incredulis, quia exceperat exploratores cum pace.
32Et quid adhuc dicam? Deficiet enim me tempus enarrantem de Gedeon, Barac, Samson, Iephte, David et Samuel atque prophetis, ³³qui per fidem devicerunt regna, operati sunt iustitiam, adepti sunt repromissiones, obturaverunt ora leonum, ³⁴exstinxerunt impetum ignis, effugerunt aciem gladii, convaluerunt de infirmitate, fortes facti sunt in bello, castra verterunt exterorum; ³⁵acceperunt mulieres de resurrectione mortuos suos; alii autem distenti sunt, non suscipientes redemptionem, ut meliorem invenirent resurrectionem; 36alii vero ludibria et verbera experti sunt, insuper et vincula et carcerem; 37lapidati sunt, secti sunt, in occisione gladii mortui sunt, circumierunt in melotis, in pellibus caprinis, egentes, angustiati, afflicti, ³⁸quibus dignus non erat mundus, in solitudinibus errantes et montibus et speluncis et in cavernis terrae.
39Et hi omnes testimonium per fidem consecuti non reportaverunt promissionem, ⁴⁰Deo pro nobis melius aliquid providente, ut ne sine nobis consummarentur.