Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Ioannem - 11

Evangelium Secundum Ioannem

11 ¹Erat autem quidam languens Lazarus a Bethania, de castello Mariae et Marthae sororis eius. ²Maria autem erat, quae unxit Dominum unguento et extersit pedes eius capillis suis, cuius frater Lazarus infirmabatur. ³Miserunt ergo sorores ad eum dicentes: “ Domine, ecce, quem amas, infirmatur ”.
4Audiens autem Iesus dixit: “ Infirmitas haec non est ad mortem sed pro gloria Dei, ut glorificetur Filius Dei per eam ”. 5Diligebat autem Iesus Martham et sororem eius et Lazarum. 6Ut ergo audivit quia infirmabatur, tunc quidem mansit in loco, in quo erat, duobus diebus; 7deinde post hoc dicit discipulis: “ Eamus in Iudaeam iterum ”. ⁸Dicunt ei discipuli: “ Rabbi, nunc quaerebant te Iudaei lapidare, et iterum vadis illuc? ”. ⁹Respondit Iesus: “ Nonne duodecim horae sunt diei? Si quis ambulaverit in die, non offendit, quia lucem huius mundi videt; 10si quis autem ambulaverit in nocte, offendit, quia lux non est in eo ”. ¹¹Haec ait et post hoc dicit eis: “ Lazarus amicus noster dormit, sed vado, ut a somno exsuscitem eum ”. 12Dixerunt ergo ei discipuli: “ Domine, si dormit, salvus erit ”. ¹³Dixerat autem Iesus de morte eius, illi autem putaverunt quia de dormitione somni diceret. ¹⁴Tunc ergo dixit eis Iesus manifeste: “ Lazarus mortuus est, ¹⁵et gaudeo propter vos, ut credatis, quoniam non eram ibi; sed eamus ad eum ”. ¹⁶Dixit ergo Thomas, qui dicitur Didymus, ad condiscipulos: “ Eamus et nos, ut moriamur cum eo! ”.
¹⁷Venit itaque Iesus et invenit eum quattuor dies iam in monumento habentem. ¹⁸Erat autem Bethania iuxta Hierosolymam quasi stadiis quindecim. 19Multi autem ex Iudaeis venerant ad Martham et Mariam, ut consolarentur eas de fratre. ²⁰Martha ergo ut audivit quia Iesus venit, occurrit illi; Maria autem domi sedebat. 21Dixit ergo Martha ad Iesum: “ Domine, si fuisses hic, frater meus non esset mortuus! ²²Sed et nunc scio quia, quaecumque poposceris a Deo, dabit tibi Deus ”. ²³Dicit illi Iesus: “ Resurget frater tuus ”. ²⁴Dicit ei Martha: “ Scio quia resurget in resurrectione in novissimo die ”. ²⁵Dixit ei Iesus: “ Ego sum resurrectio et vita. Qui credit in me, etsi mortuus fuerit, vivet; ²⁶et omnis, qui vivit et credit in me, non morietur in aeternum. Credis hoc? ”. ²⁷Ait illi: “ Utique, Domine; ego credidi quia tu es Christus Filius Dei, qui in mundum venisti ”.
²⁸Et cum haec dixisset, abiit et vocavit Mariam sororem suam silentio dicens: “ Magister adest et vocat te ”. 29Illa autem ut audivit, surrexit cito et venit ad eum; ³⁰nondum enim venerat Iesus in castellum, sed erat adhuc in illo loco, ubi occurrerat ei Martha. 31Iudaei igitur, qui erant cum ea in domo et consolabantur eam, cum vidissent Mariam quia cito surrexit et exiit, secuti sunt eam putantes: “ Vadit ad monumentum, ut ploret ibi ”. 32Maria ergo, cum venisset ubi erat Iesus, videns eum cecidit ad pedes eius dicens ei: “ Domine, si fuisses hic, non esset mortuus frater meus! ”. ³³Iesus ergo, ut vidit eam plorantem et Iudaeos, qui venerant cum ea, plorantes, fremuit spiritu et turbavit seipsum ³⁴et dixit: “ Ubi posuistis eum? ”. Dicunt ei: “ Domine, veni et vide ”. 35Lacrimatus est Iesus. 36Dicebant ergo Iudaei: “ Ecce quomodo amabat eum! ”. ³⁷Quidam autem dixerunt ex ipsis: “ Non poterat hic, qui aperuit oculos caeci, facere, ut et hic non moreretur? ”.
³⁸Iesus ergo rursum fremens in semetipso, venit ad monumentum; erat autem spelunca, et lapis superpositus erat ei. ³⁹Ait Iesus: “ Tollite lapidem! ”. Dicit ei Martha, soror eius, qui mortuus fuerat: “ Domine, iam foetet; quatriduanus enim est! ”. ⁴⁰Dicit ei Iesus: “ Nonne dixi tibi quoniam si credideris, videbis gloriam Dei? ”. ⁴¹Tulerunt ergo lapidem. Iesus autem, elevatis sursum oculis, dixit: “ Pater, gratias ago tibi quoniam audisti me. ⁴²Ego autem sciebam quia semper me audis, sed propter populum, qui circumstat dixi, ut credant quia tu me misisti ”. 43Et haec cum dixisset, voce magna clamavit: “ Lazare, veni foras! ”. 44Prodiit, qui fuerat mortuus, ligatus pedes et manus institis; et facies illius sudario erat ligata. Dicit Iesus eis: “ Solvite eum et sinite eum abire ”.
⁴⁵Multi ergo ex Iudaeis, qui venerant ad Mariam et viderant, quae fecit, crediderunt in eum; ⁴⁶quidam autem ex ipsis abierunt ad pharisaeos et dixerunt eis, quae fecit Iesus. ⁴⁷Collegerunt ergo pontifices et pharisaei concilium et dicebant: “ Quid facimus, quia hic homo multa signa facit? ⁴⁸Si dimittimus eum sic, omnes credent in eum, et venient Romani et tollent nostrum et locum et gentem! ”. ⁴⁹Unus autem ex ipsis, Caiphas, cum esset pontifex anni illius, dixit eis: “ Vos nescitis quidquam 50nec cogitatis quia expedit vobis, ut unus moriatur homo pro populo, et non tota gens pereat! ”. ⁵¹Hoc autem a semetipso non dixit, sed cum esset pontifex anni illius, prophetavit quia Iesus moriturus erat pro gente ⁵²et non tantum pro gente, sed et ut filios Dei, qui erant dispersi, congregaret in unum. ⁵³Ab illo ergo die cogitaverunt, ut interficerent eum.
54Iesus ergo iam non in palam ambulabat apud Iudaeos, sed abiit inde in regionem iuxta desertum, in civitatem, quae dicitur Ephraim, et ibi morabatur cum discipulis.
⁵⁵Proximum autem erat Pascha Iudaeorum, et ascenderunt multi Hierosolymam de regione ante Pascha, ut sanctificarent seipsos. 56Quaerebant ergo Iesum et colloquebantur ad invicem in templo stantes: “ Quid videtur vobis? Numquid veniet ad diem festum? ”. ⁵⁷Dederant autem pontifices et pharisaei mandatum, ut, si quis cognoverit, ubi sit, indicet, ut apprehendant eum.