Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Matthaeum - 26

Evangelium Secundum Matthaeum

26 ¹Et factum est cum consummasset Iesus sermones hos omnes, dixit discipulis suis: 2“ Scitis quia post biduum Pascha fiet, et Filius hominis traditur, ut crucifigatur ”.
3Tunc congregati sunt principes sacerdotum et seniores populi in aulam principis sacerdotum, qui dicebatur Caiphas, ⁴et consilium fecerunt, ut Iesum dolo tenerent et occiderent; 5dicebant autem: “ Non in die festo, ne tumultus fiat in populo ”.
⁶Cum autem esset Iesus in Bethania, in domo Simonis leprosi, ⁷accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi et effudit super caput ipsius recumbentis. ⁸Videntes autem discipuli, indignati sunt dicentes: “ Ut quid perditio haec? ⁹Potuit enim istud venumdari multo et dari pauperibus ”. 10Sciens autem Iesus ait illis: “ Quid molesti estis mulieri? Opus enim bonum operata est in me; ¹¹nam semper pauperes habetis vobiscum, me autem non semper habetis. ¹²Mittens enim haec unguentum hoc supra corpus meum, ad sepeliendum me fecit. ¹³Amen dico vobis: Ubicumque praedicatum fuerit hoc evangelium in toto mundo, dicetur et quod haec fecit in memoriam eius ”.
¹⁴Tunc abiit unus de Duodecim, qui dicebatur Iudas Iscariotes, ad principes sacerdotum 15et ait: “ Quid vultis mihi dare, et ego vobis eum tradam? ”. At illi constituerunt ei triginta argenteos. ¹⁶Et exinde quaerebat opportunitatem, ut eum traderet.
¹⁷Prima autem Azymorum accesserunt discipuli ad Iesum dicentes: “ Ubi vis paremus tibi comedere Pascha? ”. 18Ille autem dixit: “ Ite in civitatem ad quendam et dicite ei: “Magister dicit: Tempus meum prope est; apud te facio Pascha cum discipulis meis” ”. ¹⁹Et fecerunt discipuli, sicut constituit illis Iesus, et paraverunt Pascha.
20Vespere autem facto, discumbebat cum Duodecim. 21Et edentibus illis, dixit: “ Amen dico vobis: Unus vestrum me traditurus est ”. 22Et contristati valde, coeperunt singuli dicere ei: “ Numquid ego sum, Domine? ”. ²³At ipse respondens ait: “ Qui intingit mecum manum in paropside, hic me tradet. ²⁴Filius quidem hominis vadit, sicut scriptum est de illo; vae autem homini illi, per quem Filius hominis traditur! Bonum erat ei, si natus non fuisset homo ille ”. ²⁵Respondens autem Iudas, qui tradidit eum, dixit: “ Numquid ego sum, Rabbi? ”. Ait illi: “ Tu  dixisti ”.
26Cenantibus autem eis, accepit Iesus panem et benedixit ac fregit deditque discipulis et ait: “ Accipite, comedite: hoc est corpus meum ”. ²⁷Et accipiens calicem, gratias egit et dedit illis dicens: “ Bibite ex hoc omnes: 28hic est enim sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effunditur in remissionem peccatorum. ²⁹Dico autem vobis: Non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei ”.
³⁰Et hymno dicto, exierunt in montem Oliveti. ³¹Tunc dicit illis Iesus: “ Omnes vos  scandalum patiemini in me in ista nocte. Scriptum est enim: "Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis". ³²Postquam autem resurrexero, praecedam vos in Galilaeam ”. ³³Respondens autem Petrus ait illi: “ Et si omnes scandalizati fuerint in te, ego numquam scandalizabor ”. 34Ait illi Iesus: “ Amen dico tibi: In hac nocte, antequam gallus cantet, ter me negabis ”. ³⁵Ait illi Petrus: “ Etiam si oportuerit me mori tecum, non te negabo ”. Similiter et omnes discipuli dixerunt.
36Tunc venit Iesus cum illis in praedium, quod dicitur Gethsemani. Et dicit discipulis: “ Sedete hic, donec vadam illuc et orem ”. ³⁷Et assumpto Petro et duobus filiis Zebedaei, coepit contristari et maestus esse. ³⁸Tunc ait illis: “ Tristis est anima mea usque ad mortem; sustinete hic et vigilate mecum ”. 39Et progressus pusillum, procidit in faciem suam orans et dicens: “ Pater mi, si possibile est, transeat a me calix iste; verumtamen non sicut ego volo, sed sicut tu ”. ⁴⁰Et venit ad discipulos et invenit eos dormientes; et dicit Petro: “ Sic non potuistis una hora vigilare mecum? ⁴¹Vigilate et orate, ut non intretis in tentationem; spiritus quidem promptus est, caro autem infirma ”. ⁴²Iterum secundo abiit et oravit dicens: “ Pater mi, si non potest hoc transire, nisi bibam illud, fiat voluntas tua ”. ⁴³Et venit iterum et invenit eos dormientes: erant enim oculi eorum gravati. 44Et relictis illis, iterum abiit et oravit tertio, eundem sermonem iterum dicens. 45Tunc venit ad discipulos et dicit illis: “ Dormite iam et requiescite; ecce appropinquavit hora, et Filius hominis traditur in manus peccatorum. ⁴⁶Surgite, eamus; ecce appropinquavit, qui me tradit ”.
47Et adhuc ipso loquente, ecce Iudas, unus de Duodecim, venit, et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus, missi a principibus sacerdotum et senioribus populi. ⁴⁸Qui autem tradidit eum, dedit illis signum dicens: “ Quemcumque osculatus fuero, ipse est; tenete eum! ”. ⁴⁹Et confestim accedens ad Iesum dixit: “ Ave, Rabbi! ” et osculatus est eum. 50Iesus autem dixit illi: “ Amice, ad quod venisti! ”. Tunc accesserunt et manus iniecerunt in Iesum et tenuerunt eum. ⁵¹Et ecce unus ex his, qui erant cum Iesu, extendens manum exemit gladium suum et percutiens servum principis sacerdotum amputavit auriculam eius.
⁵²Tunc ait illi Iesus: “ Converte gladium tuum in locum suum. Omnes enim, qui acceperint gladium, gladio peribunt. ⁵³An putas quia non possum rogare Patrem meum, et exhibebit mihi modo plus quam duodecim legiones angelorum? ⁵⁴Quomodo ergo implebuntur Scripturae quia sic oportet fieri? ”. 55In illa hora dixit Iesus turbis: “ Tamquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus comprehendere me? Cotidie sedebam docens in templo, et non me tenuistis ”. ⁵⁶Hoc autem totum factum est, ut implerentur scripturae Prophetarum. Tunc discipuli omnes, relicto eo, fugerunt.
57Illi autem tenentes Iesum duxerunt ad Caipham principem sacerdotum, ubi scribae et seniores convenerant. 58Petrus autem sequebatur eum a longe usque in aulam principis sacerdotum; et ingressus intro sedebat cum ministris, ut videret finem.
⁵⁹Principes autem sacerdotum et omne concilium quaerebant falsum testimonium contra Iesum, ut eum morti traderent, 60et non invenerunt, cum multi falsi testes accessissent. Novissime autem venientes duo 61dixerunt: “ Hic dixit: "Possum destruere templum Dei et post triduum aedificare illud" ”. 62Et surgens princeps sacerdotum ait illi: “ Nihil respondes? Quid isti adversum te testificantur? ”. ⁶³Iesus autem tacebat. Et princeps sacerdotum ait illi: “ Adiuro te per Deum vivum, ut dicas nobis, si tu es Christus Filius Dei ”. ⁶⁴Dicit illi Iesus: “ Tu dixisti. Verumtamen dico vobis: Amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris Virtutis et venientem in nubibus caeli ”.
⁶⁵Tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua dicens: “ Blasphemavit! Quid adhuc egemus testibus? Ecce nunc audistis blasphemiam. 66Quid vobis videtur? ”. Illi autem respondentes dixerunt: “ Reus est mortis! ”. ⁶⁷Tunc exspuerunt in faciem eius et colaphis eum ceciderunt; alii autem palmas in faciem ei dederunt ⁶⁸dicentes: “ Prophetiza nobis, Christe: Quis est, qui te percussit? ”.
⁶⁹Petrus vero sedebat foris in atrio; et accessit ad eum una ancilla dicens: “ Et tu cum Iesu Galilaeo eras! ”. ⁷⁰At ille negavit coram omnibus dicens: “ Nescio quid dicis! ”. 71Exeunte autem illo ad ianuam, vidit eum alia et ait his, qui erant ibi: “ Hic erat cum Iesu Nazareno! ”. 72Et iterum negavit cum iuramento: “ Non novi hominem! ”. 73Post pusillum autem accesserunt, qui stabant, et dixerunt Petro: “ Vere et tu ex illis es, nam et loquela tua manifestum te facit ”. 74Tunc coepit detestari et iurare: “ Non novi hominem! ”. Et continuo gallus cantavit; ⁷⁵et recordatus est Petrus verbi Iesu, quod dixerat: “ Priusquam gallus cantet, ter me negabis ”. Et egressus foras ploravit amare.