Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Lamentationes - 5

Lamentationes

5
¹Recordare, Domine, quid acciderit nobis;
intuere et respice opprobrium nostrum.
²Hereditas nostra versa est ad alienos,
domus nostrae ad extraneos.
3Pupilli facti sumus absque patre,
matres nostrae quasi viduae.
⁴Aquam nostram pecunia bibimus,
ligna nostra pretio comparamus.
5Iugum in cervicibus nostris minamur;
lassis non datur requies.
⁶Aegyptiis dedimus manum et Assyriis,
ut saturaremur pane.
⁷Patres nostri peccaverunt et non sunt,
et nos iniquitates eorum portamus.
⁸Servi dominantur nostri;
non est qui redimat de manu eorum.
⁹Vitae nostrae periculo afferimus panem nobis
a facie gladii in deserto.
10Pellis nostra quasi clibanus exusta est
propter aestum famis.
¹¹Mulieres in Sion humiliaverunt
et virgines in civitatibus Iudae.
¹²Principes manu eorum suspensi sunt;
facies senum honorem non habuerunt.
¹³Adulescentes molam portaverunt, et pueri sub lignis corruerunt.
¹⁴Senes deficiunt de portis,
iuvenes de choro psallentium.
¹⁵Defecit gaudium cordis nostri;
versus est in luctum chorus noster.
¹⁶Cecidit corona capitis nostri;
vae nobis, quia peccavimus!
¹⁷Propterea maestum factum est cor nostrum,
ideo contenebrati sunt oculi nostri,
¹⁸propter montem Sion, quia desolatus est:
vulpes ambulant in eo.
19Tu autem, Domine, in aeternum permanebis,
solium tuum in generationem et generationem.
²⁰Quare in perpetuum oblivisceris nostri,
derelinques nos in longitudinem dierum?
²¹Converte nos, Domine, ad te, et convertemur;
innova dies nostros sicut a principio.
²²Ergone proiciens reppulisti nos,
iratus es contra nos vehementer?