Nova Vulgata - Novum Testamentum - Epistula Iacobi - 4

Epistula Iacobi

4 1Unde bella et unde lites in vobis? Nonne hinc, ex concupiscentiis vestris, quae militant in membris vestris? ²Concupiscitis et non habetis; occiditis et zelatis et non potestis adipisci; litigatis et belligeratis. Non habetis, propter quod non postulatis; 3petitis et non accipitis, eo quod male petitis, ut in concupiscentiis vestris insumatis. ⁴Adulteri, nescitis quia amicitia huius mundi inimica est Dei?
     Quicumque ergo voluerit amicus esse saeculi huius, inimicus Dei constituitur. ⁵Aut putatis quia inaniter Scriptura dicat: “ Ad invidiam concupiscit Spiritus, qui inhabitat in nobis? ”. ⁶Maiorem autem dat gratiam; propter quod dicit:
“ Deus superbis resistit,
humilibus autem dat gratiam ”.
7Subicimini igitur Deo; resistite autem Diabolo, et fugiet a vobis. 8Appropiate Deo, et appropinquabit vobis. Emundate manus, peccatores, et purificate corda, duplices animo.  ⁹Miseri estote et lugete et plorate; risus vester in luctum convertatur et gaudium in maerorem. ¹⁰Humiliamini in conspectu Domini, et exaltabit vos.
¹¹Nolite detrahere alterutrum, fratres; qui detrahit fratri aut qui iudicat fratrem suum, detrahit legi et iudicat legem; si autem iudicas legem, non es factor legis sed iudex. 12Unus est legislator et iudex, qui potest salvare et perdere; tu autem quis es, qui iudicas proximum?
13Age nunc, qui dicitis: “ Hodie aut crastino ibimus in illam civitatem et faciemus quidem ibi annum et mercabimur et lucrum faciemus ”; 14qui ignoratis, quae erit in crastinum vita vestra! Vapor enim estis ad modicum parens, deinceps exterminatur; 15pro eo ut dicatis: “ Si Dominus voluerit, et vivemus et faciemus hoc aut illud ”. 16Nunc autem gloriamini in superbiis vestris; omnis gloriatio talis maligna est. ¹⁷Scienti igitur bonum facere et non facienti, peccatum est illi!