Stai leggendo
Nova Vulgata
Confronta il testo attuale con
Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Isaiae - 25
Isaiae
25 1Domine, Deus meus es tu;exaltabo te, confitebor nomini tuo,
quoniam fecisti mirabilia,
cogitationes antiquas, fideles, veraces.
Quia posuisti civitatem in tumulum,
urbem munitam in ruinam:
arx superborum non amplius est civitas,
in sempiternum non reaedificabitur.
3Super hoc glorificabit te populus fortis,
civitas gentium robustarum timebit te;
quia factus es fortitudo pauperi,
fortitudo egeno in tribulatione sua,
protectio a turbine,
umbraculum ab aestu:
spiritus enim robustorum
quasi imber hiemalis.
Sicut aestus in arida
tumultum superborum humiliabis;
sicut aestus in umbra nubis
canticum fortium reprimes.
6Et faciet Dominus exercituum
omnibus populis in monte hoc
convivium pinguium,
convivium vini meri, pinguium medullatorum,
vini deliquati.
7Et praecipitabit in monte isto
faciem vinculi colligati super omnes populos
et telam, quam orditus est super omnes nationes.
8Praecipitabit mortem in sempiternum
et absterget Dominus Deus lacrimam ab omni facie
et opprobrium populi sui auferet de universa terra,
quia Dominus locutus est.
9Et dicetur in die illa: «Ecce Deus noster iste,
exspectavimus eum, ut salvaret nos;
iste Dominus, sustinuimus eum:
exsultabimus et laetabimur in salutari eius.
10Quia requiescet manus Domini in monte isto».
Et triturabitur Moab in loco suo,
sicuti teruntur paleae in sterquilinio;
11et extendet manus suas in medio eius,
sicut extendit natans ad natandum;
et humiliabitur superbia eius
cum allisione manuum eius.
12Et firmum munimentum murorum tuorum evertit,
deiecit, prostravit in terram usque ad pulverem.
Note al testo