Nova Vulgata - Novum Testamentum - Ad Corinthios Epistula II Sancti Pauli Apostoli - 11

Ad Corinthios Epistula II Sancti Pauli Apostoli

11 ¹Utinam sustineretis modicum quid insipientiae meae; sed et supportate me! ²Aemulor enim vos Dei aemulatione; despondi enim vos uni viro virginem castam exhibere Christo. 3Timeo autem, ne, sicut serpens Evam seduxit astutia sua, ita corrumpantur sensus vestri a simplicitate et castitate, quae est in Christum. ⁴Nam si is qui venit, alium Christum praedicat, quem non praedicavimus, aut alium Spiritum accipitis, quem non accepistis, aut aliud evangelium, quod non recepistis, recte pateremini. ⁵Existimo enim nihil me minus fecisse magnis apostolis; 6nam etsi imperitus sermone, sed non scientia, in omni autem manifestantes in omnibus ad vos.
⁷Aut numquid peccatum feci meipsum humilians, ut vos exaltemini, quoniam gratis evangelium Dei evangelizavi vobis? ⁸Alias ecclesias exspoliavi accipiens stipendium ad ministerium vestrum ⁹et, cum essem apud vos et egerem, nulli onerosus fui; nam, quod mihi deerat, suppleverunt fratres, qui venerunt a Macedonia; et in omnibus sine onere me vobis servavi et servabo. ¹⁰Est veritas Christi in me, quoniam haec gloria non infringetur in me in regionibus Achaiae.
¹¹Quare? Quia non diligo vos? Deus scit! ¹²Quod autem facio et faciam, ut amputem occasionem eorum, qui volunt occasionem, ut in quo gloriantur, inveniantur sicut et nos. ¹³Nam eiusmodi pseudoapostoli, operarii subdoli, transfigurantes se in apostolos Christi. ¹⁴Et non mirum, ipse enim Satanas transfigurat se in angelum lucis; 15non est ergo magnum, si et ministri eius transfigurentur velut ministri iustitiae, quorum finis erit secundum opera ipsorum.
16Iterum dico, ne quis me putet insipientem esse; alioquin velut insipientem accipite me, ut et ego modicum quid glorier. 17Quod loquor, non loquor secundum Dominum, sed quasi in insipientia in hac substantia gloriationis. ¹⁸Quoniam multi gloriantur secundum carnem, et ego gloriabor. ¹⁹Libenter enim suffertis insipientes, cum sitis ipsi sapientes; ²⁰sustinetis enim, si quis vos in servitutem redigit, si quis devorat, si quis accipit, si quis extollitur, si quis in faciem vos caedit.
²¹Secundum ignobilitatem dico, quasi nos infirmi fuerimus; in quo quis audet, in insipientia dico, audeo et ego. ²²Hebraei sunt? Et ego. Israelitae sunt? Et ego. Semen Abrahae sunt? Et ego. ²³Ministri Christi sunt? Minus sapiens dico, plus ego: in laboribus plurimis, in carceribus abundantius, in plagis supra modum, in mortibus frequenter; ²⁴a Iudaeis quinquies quadragenas una minus accepi, ²⁵ter virgis caesus sum, semel lapidatus sum, ter naufragium feci, nocte et die in profundo maris fui; ²⁶in itineribus saepe, periculis fluminum, periculis latronum, periculis ex genere, periculis ex gentibus, periculis in civitate, periculis in solitudine, periculis in mari, periculis in falsis fratribus, 27in labore et aerumna, in vigiliis saepe, in fame et siti, in ieiuniis frequenter, in frigore et nuditate; ²⁸praeter illa, quae extrinsecus sunt, instantia mea cotidiana, sollicitudo omnium ecclesiarum. ²⁹Quis infirmatur, et non infirmor? Quis scandalizatur, et ego non uror?
³⁰Si gloriari oportet, quae infirmitatis meae sunt, gloriabor. ³¹Deus et Pater Domini Iesu scit, qui est benedictus in saecula, quod non mentior. ³²Damasci praepositus gentis Aretae regis custodiebat civitatem Damascenorum, ut me comprehenderet, ³³et per fenestram in sporta dimissus sum per murum et effugi manus eius.