Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Matthaeum - 18

Evangelium Secundum Matthaeum

18 ¹In illa hora accesserunt discipuli ad Iesum dicentes: “ Quis putas maior est in regno caelorum? ”. 2Et advocans parvulum, statuit eum in medio eorum ³et dixit: “ Amen dico vobis: Nisi conversi fueritis et efiiciamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum caelorum. ⁴Quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste, hic est maior in regno caelorum. ⁵Et, qui susceperit unum parvulum talem in nomine meo, me suscipit.
⁶Qui autem scandalizaverit unum de pusillis istis, qui in me credunt, expedit ei, ut suspendatur mola asinaria in collo eius et demergatur in profundum maris. ⁷Vae mundo ab scandalis! Necesse est enim ut veniant scandala; verumtamen vae homini, per quem scandalum venit!
⁸Si autem manus tua vel pes tuus scandalizat te, abscide eum et proice abs te: bonum tibi est ad vitam ingredi debilem vel claudum, quam duas manus vel duos pedes habentem mitti in ignem aeternum. ⁹Et si oculus tuus scandalizat te, erue eum et proice abs te: bonum tibi est unoculum in vitam intrare, quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis.
¹⁰Videte, ne contemnatis unum ex his pusillis; dico enim vobis quia angeli eorum in caelis semper vident faciem Patris mei, qui in caelis est. 11 
¹²Quid vobis videtur? Si fuerint alicui centum oves, et erraverit una ex eis, nonne relinquet nonaginta novem in montibus et vadit quaerere eam, quae erravit? ¹³Et si contigerit ut inveniat eam, amen dico vobis quia gaudebit super eam magis quam super nonaginta novem, quae non erraverunt.
¹⁴Sic non est voluntas ante Patrem vestrum, qui in caelis est, ut pereat unus de pusillis istis.
15Si autem peccaverit in te frater tuus, vade, corripe eum inter te et ipsum solum. Si te audierit, lucratus es fratrem tuum; 16si autem non audierit, adhibe tecum adhuc unum vel duos, ut in ore duorum testium vel trium stet omne verbum; 17quod si noluerit audire eos, dic ecclesiae; si autem et ecclesiam noluerit audire, sit tibi sicut ethnicus et publicanus. 18Amen dico vobis: Quaecumque alligaveritis super terram, erunt ligata in caelo, et quaecumque solveritis super terram, erunt soluta in caelo.
19Iterum dico vobis: Si duo ex vobis consenserint super terram de omni re, quamcumque petierint, fiet illis a Patre meo, qui in caelis est. ²⁰Ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum ”.
21Tunc accedens Petrus dixit ei: “ Domine, quotiens peccabit in me frater meus, et dimittam ei? Usque septies? ”. ²²Dicit illi Iesus: “ Non dico tibi usque septies sed usque septuagies septies.
²³Ideo assimilatum est regnum caelorum homini regi, qui voluit rationem ponere cum servis suis. ²⁴Et cum coepisset rationem ponere, oblatus est ei unus, qui debebat decem milia talenta. 25Cum autem non haberet, unde redderet, iussit eum dominus venumdari et uxorem et filios et omnia, quae habebat, et reddi. 26Procidens igitur servus ille adorabat eum dicens: “Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi”. ²⁷Misertus autem dominus servi illius dimisit eum et debitum dimisit ei. ²⁸Egressus autem servus ille invenit unum de conservis suis, qui debebat ei centum denarios, et tenens suffocabat eum dicens: "Redde, quod debes!". 29Procidens igitur conservus eius rogabat eum dicens: "Patientiam habe in me, et reddam tibi". ³⁰Ille autem noluit, sed abiit et misit eum in carcerem, donec redderet debitum.
³¹Videntes autem conservi eius, quae fiebant, contristati sunt valde et venerunt et narraverunt domino suo omnia, quae facta erant. 32Tunc vocavit illum dominus suus et ait illi: "Serve nequam, omne debitum illud dimisi tibi, quoniam rogasti me; 33non oportuit et te misereri conservi tui, sicut et ego tui misertus sum?". ³⁴Et iratus dominus eius tradidit eum tortoribus, quoadusque redderet universum debitum. ³⁵Sic et Pater meus caelestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris ”.