Nova Vulgata - Novum Testamentum - Epistula I Petri - 3

Epistula I Petri

3 1Similiter mulieres subditae sint suis viris, ut et si qui non credunt verbo, per mulierum conversationem sine verbo lucrifiant, 2considerantes castam in timore conversationem vestram; 3quarum sit non extrinsecus capillaturae aut circumdationis auri aut indumenti vestimentorum cultus, 4sed qui absconditus cordis est homo in incorruptibilitate mitis et quieti spiritus, qui est in conspectu Dei locuples. ⁵Sic enim aliquando et sanctae mulieres sperantes in Deo ornabant se subiectae propriis viris, ⁶sicut Sara oboediebat Abrahae dominum eum vocans; cuius estis filiae benefacientes et non timentes ullam perturbationem.
⁷Viri similiter cohabitantes secundum scientiam quasi infirmiori vaso muliebri impertientes honorem, tamquam et coheredibus gratiae vitae, uti ne impediantur orationes vestrae.
⁸In fine autem omnes unanimes, compatientes, fraternitatis amatores, misericordes, humiles, 9non reddentes malum pro malo vel maledictum pro maledicto, sed e contrario benedicentes, quia in hoc vocati estis, ut benedictionem hereditate accipiatis.
¹⁰“ Qui enim vult vitam diligere
et videre dies bonos,
coerceat linguam suam a malo,
¹¹et labia eius ne loquantur dolum;
declinet autem a malo et faciat bonum,
inquirat pacem et persequatur eam.
¹²Quia oculi Domini super iustos,
et aures eius in preces eorum;
vultus autem Domini super facientes mala ”.
¹³Et quis est qui vobis noceat, si boni aemulatores fueritis? 14Sed et si patimini propter iustitiam, beati! Timorem autem eorum ne timueritis et non conturbemini, 15Dominum autem Christum sanctificate in cordibus vestris, parati semper ad defensionem omni poscenti vos rationem de ea, quae in vobis est spe, 16sed cum mansuetudine et timore, conscientiam habentes bonam, ut in quo de vobis detrectatur, confundantur, qui calumniantur vestram bonam in Christo conversationem. ¹⁷Melius est enim benefacientes, si velit voluntas Dei, pati quam malefacientes. 18Quia et Christus semel pro peccatis passus est, iustus pro iniustis, ut vos adduceret ad Deum, mortificatus quidem carne, vivificatus autem Spiritu; 19in quo et his, qui in carcere erant, spiritibus adveniens praedicavit, ²⁰qui increduli fuerant aliquando, quando exspectabat Dei patientia in diebus Noe, cum fabricaretur arca, in qua pauci, id est octo animae, salvae factae sunt per aquam. 21Cuius antitypum, baptisma, et vos nunc salvos facit, non carnis depositio sordium sed conscientiae bonae rogatio in Deum, per resurrectionem Iesu Christi, ²²qui est in dextera Dei, profectus in caelum, subiectis sibi angelis et potestatibus et virtutibus.