Interconfessionale - Antico Testamento - Legge - Genesi - 15
Genesi 15
Interconfessionale Torna al libro
Nova Vulgata
Promessa del Signore ad Abramo
Interconfessionale
Dopo questi fatti il Signore parlò in visione ad Abram:
— Non temere — gli disse — io ti proteggo come uno scudo. La tua ricompensa sarà grandissima.
— Non temere — gli disse — io ti proteggo come uno scudo. La tua ricompensa sarà grandissima.
Nova Vulgata
Gn15,1His itaque transactis, factus est sermo Domini ad Abram per visionem dicens: «Noli timere, Abram! Ego protector tuus sum, et merces tua magna erit nimis».
Interconfessionale
Ma Abram rispose:
— Signore Dio, cosa mai potrai darmi, dal momento che non ho figli? Ormai sto per andarmene e l’erede in casa mia sarà Elièzer di Damasco.
— Signore Dio, cosa mai potrai darmi, dal momento che non ho figli? Ormai sto per andarmene e l’erede in casa mia sarà Elièzer di Damasco.
Nova Vulgata
Gn15,2Dixitque Abram: «Domine Deus, quid dabis mihi? Ego vadam absque liberis, et heres domus meae erit Damascenus Eliezer».
Interconfessionale
15,3Ecco, tu non mi hai dato nemmeno un figlio — continuò a dire Abram — e così un servo della mia famiglia sarà mio erede!
Nova Vulgata
Gn15,3Addiditque Abram: «En mihi non dedisti semen, et ecce vernaculus meus heres meus erit».
Interconfessionale
15,4Il Signore rispose:
— No! Non il tuo servo, ma uno che nascerà da te sarà il tuo erede.
— No! Non il tuo servo, ma uno che nascerà da te sarà il tuo erede.
Nova Vulgata
Gn15,4Sed ecce sermo Domini factus est ad eum: «Non erit hic heres tuus, sed qui egredietur de visceribus tuis, ipsum habebis heredem».
Interconfessionale
Poi lo condusse all’aperto e gli disse: «Contempla il cielo e conta le stelle, se le puoi contare!». E aggiunse: «I tuoi discendenti saranno altrettanto numerosi».
Nova Vulgata
Gn15,5Eduxitque eum foras et ait illi: «Suspice caelum et numera stellas, si potes». Et dixit ei: «Sic erit semen tuum».
Interconfessionale
Abram ∆ebbe fiducia nel Signore e per questo il Signore lo considerò giusto.
Rimandi
15,6
la fede di Abramo Rm 4,3+.
Note al Testo
15,6
Oppure: Abramo ebbe fiducia nel Signore e lo considerò giusto. — ebbe fiducia: ossia credette. Da questo verbo, in ebraico, derivano le parole Amen, verità, fedeltà.
Alleanza del Signore con Abramo
Interconfessionale
Il Signore disse ad Abram:
— Io sono il Signore; io ti ho fatto uscire da Ur, città dei Caldei, per darti questa terra.
— Io sono il Signore; io ti ho fatto uscire da Ur, città dei Caldei, per darti questa terra.
Nova Vulgata
Gn15,7Dixitque ad eum: «Ego Dominus, qui eduxi te de Ur Chaldaeorum, ut darem tibi terram istam, et possideres eam».
Gn15,7Dixitque ad eum: «Ego Dominus, qui eduxi te de Ur Chaldaeorum, ut darem tibi terram istam, et possideres eam».
Interconfessionale
15,8— Signore Dio! — rispose Abram. — Come posso sapere che questa terra sarà mia?
Interconfessionale
15,9Il Signore gli rispose:
— Procurami una vitella, una capra, un montone, tutti di tre anni, una tortora e un piccione giovane.
— Procurami una vitella, una capra, un montone, tutti di tre anni, una tortora e un piccione giovane.
Nova Vulgata
Gn15,9Respondens Dominus: «Sume, inquit, mihi vitulam triennem et capram trimam et arietem annorum trium, turturem quoque et columbam».
Interconfessionale
Abram si procurò tutti questi animali, li tagliò in due e mise ogni metà di fronte all’altra. Ma non divise gli uccelli.
Note al Testo
15,10
mise ogni metà di fronte all’altra: cerimoniale per concludere un’alleanza (vedi Geremia 34,18) o per confermare un solenne impegno. Le due parti accettavano di subire la sorte dell’animale tagliato in due se non mantenevano il loro impegno.
Nova Vulgata
Gn15,10Qui tollens universa haec divisit ea per medium et utrasque partes contra se altrinsecus posuit; aves autem non divisit.
Interconfessionale
Allora il Signore gli disse: «I tuoi discendenti abiteranno come stranieri in una terra che non sarà la loro. Saranno ridotti in schiavitù e oppressi per quattrocento anni.
Rimandi
15,13
ridotti in schiavitù Es 1,11-14; Gdt 5,10-11; At 7,6-7.
Note al Testo
15,13
quattrocento anni: allusione ai fatti narrati in Esodo 1,12; Esodo 12,40 parla però di quattrocentotrent’anni (vedi Atti 7,6).
Nova Vulgata
Gn15,13Dictumque est ad eum: «Scito praenoscens quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua, et subicient eos servituti et affligent quadringentis annis.
Interconfessionale
Ma io giudicherò quel popolo che li terrà schiavi e allora usciranno da quella terra con molte ricchezze.
Nova Vulgata
Gn15,14Verumtamen et gentem, cui servituri sunt, ego iudicabo, et post haec egredientur cum magna substantia.
Interconfessionale
15,15-16Dopo quattro generazioni i tuoi discendenti torneranno. Solo allora infatti io scaccerò gli Amorrei, che abitano in questa terra, perché saranno tanto malvagi che meriteranno d’essere scacciati. Tu, invece, vivrai una felice vecchiaia, morirai in pace e riceverai degna sepoltura».
Interconfessionale
Dopo il tramonto seguì una notte molto buia. Ed ecco un braciere fumante e una torcia accesa passarono tra le metà degli animali uccisi.
Nova Vulgata
Gn15,17Cum ergo occubuisset sol, facta est caligo tenebrosa, et apparuit clibanus fumans et lampas ignis transiens inter divisiones illas.
Gn15,17Cum ergo occubuisset sol, facta est caligo tenebrosa, et apparuit clibanus fumans et lampas ignis transiens inter divisiones illas.
Interconfessionale
In quel giorno il Signore concluse un’alleanza con Abram. Gli disse: «Io prometto di dare a te e ai tuoi discendenti questa terra che si estende dal fiume dell’Egitto sino al grande fiume, l’Eufrate.
Nova Vulgata
Gn15,18In illo die pepigit Dominus cum Abram foedus dicens: «Semini tuo dabo terram hanc a fluvio Aegypti usque ad magnum fluvium Euphraten,
Gn15,18In illo die pepigit Dominus cum Abram foedus dicens: «Semini tuo dabo terram hanc a fluvio Aegypti usque ad magnum fluvium Euphraten,