Nova Vulgata19Operarius ebriosus non locupletabitur; et, qui spernit modica, paulatim decidet.
La: 3c. 28b
Nova Vulgata 19,2Vinum et mulieres apostatare faciunt sensatos; et, qui se iungit fornicariis, peribit: putredo et vermes hereditabunt illum.
Nova Vulgata 19,3Anima audax perdet dominum suum; et tolletur de numero anima eius, et extolletur in exemplum maius.
Nova Vulgata 19,4Qui credit cito, levis corde est et minorabitur; et, qui delinquit in animam suam, quis innoxium faciet?
Nova Vulgata 19,5Qui gaudet iniquitate, denotabitur, et, qui odit correptionem, minuetur vita, et, qui odit loquacitatem, exstinguit malitiam.
Nova Vulgata19,(6)
Nova Vulgata 19,7Ne umquam iteres verbum nequam et durum et prorsus non minoraberis.
Nova Vulgata 19,8De amico et inimico noli narrare et, si notum est tibi delictum, noli denudare:
Nova Vulgata 19,9audiet enim te et cavebit te et quasi defendens peccatum odiet te.
Nova Vulgata 19,10Audisti verbum adversus proximum tuum? Commoriatur in te fidens quoniam non te dirumpet.
Nova Vulgata 19,11A facie verbi parturiet fatuus tamquam parturiens a facie infantis;
Nova Vulgata 19,12sagitta infixa femori carnis, sic verbum in corde stulti.
Nova Vulgata 19,13Corripe amicum, ne forte fecerit malum et ipse dicat: «Non feci»; aut, si fecerit, ne iterum addat facere.
Nova Vulgata 19,14Corripe proximum, ne forte dixerit et, si dixerit, ne forte iteret.
Nova Vulgata 19,15Corripe amicum, saepe enim fit criminatio,
Nova Vulgata 19,16et non omni verbo credas. Est qui labitur lingua sed non ex animo;
Nova Vulgata 19,17quis est enim qui non deliquerit in lingua sua? Corripe proximum, antequam commineris,
Nova Vulgata 19,18et da locum legi Altissimi. Quia omnis sapientia timor Dei et in illa timere Deum, et in omni sapientia dispositio legis.
Nova Vulgata 19,19Et non est sapientia nequitiae scientia, et non est consilium peccatorum prudentia.
Nova Vulgata 19,20Est astutia et ipsa exsecratio, et est insipiens, qui minuitur sapientia.
Nova Vulgata 19,21Melior est homo, qui minuitur sapientia et deficiens sensu in timore, quam qui abundat sensu et transgreditur legem Altissimi.
Nova Vulgata 19,22Est solertia certa et ipsa iniqua.
Nova Vulgata 19,23Et est qui pervertit gratiam, ut proferat iudicium; est qui videtur oppressus et fractus animo, et interiora eius plena sunt dolo.
Nova Vulgata 19,24Et est qui se nimium submittit a multa humilitate; et est qui inclinat faciem suam et fingit se non audire: ubi ignoratus est, praeveniet te.
Nova Vulgata 19,25Et, si ab imbecillitate virium vetetur peccare, si invenerit tempus malefaciendi, malefaciet.
Nova Vulgata 19,26Ex visu cognoscitur vir, et ab occursu faciei cognoscitur sensatus:
Nova Vulgata 19,27amictus corporis et risus dentium et gressus hominis enuntiant de illo.
Nova Vulgata 19,28Est correptio inopportuna, et est indicium, quod non probatur esse bonum; et est tacens, et ipse est prudens.
