Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iob - 34

Iob

Nova Vulgata Torna al libro

AT ebraico

Nova Vulgata 34 34,1Pronuntians itaque Eliu etiam haec locutus est:
AT ebraico Gb34,1 וַיַּ֥עַן אֱלִיה֗וּא וַיֹּאמַֽר׃
Nova Vulgata
34,2«Audite, sapientes, verba mea;

et eruditi, auscultate me.
AT ebraico Gb34,2 שִׁמְע֣וּ חֲכָמִ֣ים מִלָּ֑י וְ֝יֹדְעִ֗ים הַאֲזִ֥ינוּ לִֽי׃
Nova Vulgata
34,3Auris enim verba probat,

et guttur escas gustu diiudicat.
AT ebraico Gb34,3 כִּי־אֹ֭זֶן מִלִּ֣ין תִּבְחָ֑ן וְ֝חֵ֗ךְ יִטְעַ֥ם לֶאֱכֹֽל׃
Nova Vulgata
34,4Iudicium eligamus nobis

et inter nos videamus quid sit melius.
AT ebraico Gb34,4 מִשְׁפָּ֥ט נִבְחֲרָה־לָּ֑נוּ נֵדְעָ֖ה בֵינֵ֣ינוּ מַה־טּֽוֹב׃
Nova Vulgata
34,5Quia dixit Iob: “Iustus sum,

et Deus avertit iudicium meum;
AT ebraico Gb34,5 כִּֽי־אָ֭מַר אִיּ֣וֹב צָדַ֑קְתִּי וְ֝אֵ֗ל הֵסִ֥יר מִשְׁפָּטִֽי׃
Nova Vulgata
34,6in iudicando enim me mendacium est,

violenta sagitta mea absque ullo peccato”.
AT ebraico Gb34,6 עַל־מִשְׁפָּטִ֥י אֲכַזֵּ֑ב אָנ֖וּשׁ חִצִּ֣י בְלִי־פָֽשַׁע׃
Nova Vulgata
34,7Quis est vir, ut est Iob,

qui bibit subsannationem quasi aquam,
AT ebraico Gb34,7 מִי־גֶ֥בֶר כְּאִיּ֑וֹב יִֽשְׁתֶּה־לַּ֥עַג כַּמָּֽיִם׃
Nova Vulgata
34,8qui graditur una cum operantibus iniquitatem

et ambulat cum viris impiis?
AT ebraico Gb34,8 וְאָרַ֣ח לְ֭חֶבְרָה עִם־פֹּ֣עֲלֵי אָ֑וֶן וְ֝לָלֶ֗כֶת עִם־אַנְשֵׁי־רֶֽשַׁע׃
Nova Vulgata
34,9Dixit enim: “Non prodest viro,

etiamsi cum Deo familiariter agit”.
AT ebraico Gb34,9 כִּֽי־אָ֭מַר לֹ֣א יִסְכָּן־גָּ֑בֶר בִּ֝רְצֹת֗וֹ עִם־אֱלֹהִֽים׃
Nova Vulgata
34,10Ideo, viri cordati, audite me:

Absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
AT ebraico Gb34,10 לָכֵ֤ן ׀ אַ֥נֲשֵׁ֥י‪c‬ לֵבָ֗ב שִׁמְע֫וּ לִ֥י חָלִ֖לָה לָאֵ֥ל מֵרֶ֗שַׁע וְשַׁדַּ֥י מֵעָֽוֶל׃
Nova Vulgata
34,11Opus enim hominis reddet ei

et iuxta vias singulorum restituet eis.
AT ebraico Gb34,11 כִּ֤י פֹ֣עַל אָ֭דָם יְשַׁלֶּם־ל֑וֹ וּֽכְאֹ֥רַח אִ֝֗ישׁ יַמְצִאֶֽנּוּ׃
Nova Vulgata
34,12Vere enim Deus non operatur malum,

nec Omnipotens subvertet iudicium.
AT ebraico Gb34,12 אַף־אָמְנָ֗ם אֵ֥ל לֹֽא־יַרְשִׁ֑יעַ וְ֝שַׁדַּ֗י לֹֽא־יְעַוֵּ֥ת מִשְׁפָּֽט׃
Nova Vulgata
Quis commisit ei terram suam,
aut quis posuit totum orbem?
13 Terram suam – Lege ’arṣô; TM ’arṣāh (suff. fem.?)
AT ebraico Gb34,13 מִֽי־פָקַ֣ד עָלָ֣יו אָ֑רְצָה וּמִ֥י שָׂ֝֗ם תֵּבֵ֥ל כֻּלָּֽהּ׃
Nova Vulgata
Si direxerit ad se cor suum,

spiritum illius et halitum ad se trahat,
14 Sic Vg (et TM iāśîm «ponet»); Gr et mss Hebraici iāšîb «converterit, reduxerit»
AT ebraico Gb34,14 אִם־יָשִׂ֣ים אֵלָ֣יו לִבּ֑וֹ רוּח֥וֹ וְ֝נִשְׁמָת֗וֹ אֵלָ֥יו יֶאֱסֹֽף׃
Nova Vulgata
34,15deficiet omnis caro simul,
et homo in cinerem revertetur.
AT ebraico Gb34,15 יִגְוַ֣ע כָּל־בָּשָׂ֣ר יָ֑חַד וְ֝אָדָ֗ם עַל־עָפָ֥ר יָשֽׁוּב׃
Nova Vulgata
34,16Si habes ergo intellectum, audi hoc

et ausculta vocem eloquii mei:
AT ebraico Gb34,16 וְאִם־בִּ֥ינָה שִׁמְעָה־זֹּ֑את הַ֝אֲזִ֗ינָה לְק֣וֹל מִלָּֽי׃
Nova Vulgata
34,17Numquid, qui non amat iudicium, reget imperio?

Num iustum magnum condemnabis,
AT ebraico Gb34,17 הַאַ֬ף שׂוֹנֵ֣א מִשְׁפָּ֣ט יַחֲב֑וֹשׁ וְאִם־צַדִּ֖יק כַּבִּ֣יר תַּרְשִֽׁיעַ׃
Nova Vulgata
34,18qui dicet regi: “Nequam!”,

qui vocabit duces: “Impios!”,
AT ebraico Gb34,18 הַאֲמֹ֣ר לְמֶ֣לֶךְ בְּלִיָּ֑עַל רָ֝שָׁ֗ע אֶל־נְדִיבִֽים׃
Nova Vulgata
34,19qui non accipit personas principum

nec cognovit opulentum,
cum disceptaret contra pauperem?
Opus enim manuum eius sunt universi.
AT ebraico Gb34,19 אֲשֶׁ֤ר לֹֽא־נָשָׂ֨א ׀ פְּנֵ֥י שָׂרִ֗ים וְלֹ֣א נִכַּר־שׁ֭וֹעַ‪c‬ לִפְנֵי־דָ֑ל כִּֽי־מַעֲשֵׂ֖ה יָדָ֣יו כֻּלָּֽם׃
Nova Vulgata
34,20Subito morientur; et in media nocte

turbabuntur populi et pertransibunt,

et auferent violentum absque conatu.
AT ebraico Gb34,20 רֶ֤גַע ׀ יָמֻתוּ֮ וַחֲצ֪וֹת לָ֥יְלָה יְגֹעֲשׁ֣וּ עָ֣ם וְיַעֲבֹ֑רוּ וְיָסִ֥ירוּ אַ֝בִּ֗יר לֹ֣א בְיָֽד׃
Nova Vulgata
34,21Oculi enim eius super vias hominum,

et omnes gressus eorum considerat.
AT ebraico Gb34,21 כִּי־עֵ֭ינָיו עַל־דַּרְכֵי־אִ֑ישׁ וְֽכָל־צְעָדָ֥יו יִרְאֶֽה׃
Nova Vulgata
34,22Non sunt tenebrae, et non est umbra mortis,

ut abscondantur ibi, qui operantur iniquitatem.
AT ebraico Gb34,22 אֵֽין־חֹ֭שֶׁךְ‪c‬ וְאֵ֣ין צַלְמָ֑וֶת לְהִסָּ֥תֶר שָׁ֝֗ם פֹּ֣עֲלֵי אָֽוֶן׃
Nova Vulgata
Nec enim ultra homini ponit conveniendi locum,

ut veniat ad Deum in iudicium.
23 Conveniendi locum – Lege ēd; TM «adhuc»
AT ebraico Gb34,23 כִּ֤י לֹ֣א עַל־אִ֭ישׁ יָשִׂ֣ים ע֑וֹד לַהֲלֹ֥ךְ אֶל־אֵ֝֗ל בַּמִּשְׁפָּֽט׃
Nova Vulgata
34,24Conteret potentes sine inquisitione

et stare faciet alios pro eis.
AT ebraico Gb34,24 יָרֹ֣עַ כַּבִּירִ֣ים לֹא־חֵ֑קֶר וַיַּעֲמֵ֖ד אֲחֵרִ֣ים תַּחְתָּֽם׃
Nova Vulgata
34,25Novit enim opera eorum

et idcirco inducet noctem, et conterentur.
AT ebraico Gb34,25 לָכֵ֗ן יַ֭כִּיר מַעְבָּֽדֵיהֶ֑ם וְהָ֥פַךְ לַ֝֗יְלָה וְיִדַּכָּֽאוּ׃
Nova Vulgata
34,26Quasi impios percussit eos
in loco videntium,
AT ebraico Gb34,26 תַּֽחַת־רְשָׁעִ֥ים סְפָקָ֗ם בִּמְק֥וֹם רֹאִֽים׃
Nova Vulgata
34,27qui quasi de industria recesserunt ab eo

et omnes vias eius intellegere noluerunt,
AT ebraico Gb34,27 אֲשֶׁ֣ר עַל־כֵּ֭ן סָ֣רוּ מֵֽאַחֲרָ֑יו וְכָל־דְּ֝רָכָ֗יו לֹ֣א הִשְׂכִּֽילוּ׃
Nova Vulgata
34,28cum induceret ad se clamorem egeni
et audiret vocem pauperum.
AT ebraico Gb34,28 לְהָבִ֣יא עָ֭לָיו צַֽעֲקַת־דָּ֑ל וְצַעֲקַ֖ת עֲנִיִּ֣ים יִשְׁמָֽע׃
Nova Vulgata
34,29Ipse enim si quieverit, quis est qui condemnet?

Et si absconderit vultum, quis est qui contempletur eum,

super gentem et super homines simul?
AT ebraico Gb34,29 וְה֤וּא יַשְׁקִ֨ט ׀ וּמִ֥י יַרְשִׁ֗עַ וְיַסְתֵּ֣ר פָּ֭נִים וּמִ֣י יְשׁוּרֶ֑נּוּ וְעַל־גּ֖וֹי וְעַל־אָדָ֣ם יָֽחַד׃
Nova Vulgata
34,30Ne regnet homo impius,
ne sint laquei populo.
AT ebraico Gb34,30 מִ֭מְּלֹךְ אָדָ֥ם חָנֵ֗ף מִמֹּ֥קְשֵׁי עָֽם׃
Nova Vulgata
34,31Si enim dixit quispiam Deo:

“Ferre debui! Iam non perverse agam.
AT ebraico Gb34,31 כִּֽי־אֶל־אֵ֭ל הֶאָמַ֥ר נָשָׂ֗אתִי לֹ֣א אֶחְבֹּֽל׃
Nova Vulgata
34,32Dum videam, tu doce me;

si iniquitatem operatus sum, ultra non addam”.
AT ebraico Gb34,32 בִּלְעֲדֵ֣י אֶ֭חֱזֶה אַתָּ֣ה הֹרֵ֑נִי אִֽם־עָ֥וֶל פָּ֝עַ֗לְתִּי לֹ֣א אֹסִֽיף׃
Nova Vulgata
34,33Numquid pro te Deus satisfaciet,

quia respuisti?
Tu enim eliges,
et non ego;
et si quid nosti melius, loquere.
AT ebraico Gb34,33 הַֽמֵעִמְּךָ֬ יְשַׁלְמֶ֨נָּה כִּֽי־מָאַ֗סְתָּ כִּי־אַתָּ֣ה תִבְחַ֣ר וְלֹא־אָ֑נִי וּֽמַה־יָדַ֥עְתָּ דַבֵּֽר׃
Nova Vulgata
34,34Viri intellegentes loquentur mihi,

et vir sapiens, qui audiet me:
AT ebraico Gb34,34 אַנְשֵׁ֣י לֵ֭בָב יֹ֣אמְרוּ לִ֑י וְגֶ֥בֶר חָ֝כָ֗ם שֹׁמֵ֥עַֽ לִֽי׃
Nova Vulgata
34,35“Iob autem non in sapientia locutus est,

et verba illius non sonant disciplinam”.
AT ebraico Gb34,35 אִ֭יּוֹב לֹא־בְדַ֣עַת יְדַבֵּ֑ר וּ֝דְבָרָ֗יו לֹ֣א בְהַשְׂכֵּֽיל׃
Nova Vulgata
Utique, probetur Iob usque ad finem

de responsionibus hominum iniquitatis.
36 Utique Lege ’abal; TM «Pater mi»
AT ebraico Gb34,36 אָבִ֗י יִבָּחֵ֣ן אִיּ֣וֹב עַד־נֶ֑צַח עַל־תְּ֝שֻׁבֹ֗ת בְּאַנְשֵׁי־אָֽוֶן׃
Nova Vulgata
34,37Quia addit super peccata sua delictum,

inter nos plaudit manibus

et multiplicat sermones suos contra Deum».
AT ebraico Gb34,37 כִּ֥י יֹ֘סִ֤יף עַֽל־חַטָּאת֣וֹ פֶ֭שַׁע בֵּינֵ֣ינוּ יִסְפּ֑וֹק וְיֶ֖רֶב אֲמָרָ֣יו לָאֵֽל׃ ס