Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Genesis - 24

Genesis

Nova Vulgata Torna al libro

NT greco

Nova Vulgata 24 24,1Erat autem Abraham senex dierumque multorum; et Dominus in cunctis benedixerat ei.

Nova Vulgata
24,2Dixitque Abraham ad servum seniorem domus suae, qui praeerat omnibus, quae habebat: «Pone manum tuam subter femur meum,
Nova Vulgata 24,3ut adiurem te per Dominum, Deum caeli et Deum terrae, ut non accipias uxorem filio meo de filiabus Chananaeorum, inter quos habito;
Nova Vulgata 24,4sed ad terram et cognationem meam proficiscaris et inde accipias uxorem filio meo Isaac».

Nova Vulgata
24,5Respondit servus: «Si noluerit mulier venire mecum in terram hanc, num reducere debeo filium tuum ad terram, a quo tu egressus es?».
Nova Vulgata 24,6Dixit Abraham: «Cave, ne quando reducas illuc filium meum.
Nova Vulgata 24,7Dominus, Deus caeli, qui tulit me de domo patris mei et de terra nativitatis meae, qui locutus est mihi et iuravit mihi dicens: “Semini tuo dabo terram hanc”, ipse mittet angelum suum coram te, et accipies inde uxorem filio meo.
Nova Vulgata 24,8Sin autem noluerit mulier sequi te, non teneberis iuramento; filium tantum meum ne reducas illuc».
Nova Vulgata 24,9Posuit ergo servus manum sub femore Abraham domini sui et iuravit illi super hac re.

Nova Vulgata
24,10Tulitque servus decem camelos de grege domini sui et abiit ex omnibus bonis eius portans secum; profectusque perrexit in Aram Naharaim ad urbem Nachor.

Nova Vulgata
24,11Cumque camelos fecisset accumbere extra oppidum iuxta puteum aquae vespere, tempore quo solent mulieres egredi ad hauriendam aquam, dixit:
Nova Vulgata 24,12«Domine,Deus domini mei Abraham, occurre obsecro mihi hodie et fac misericordiam cum domino meo Abraham.
Nova Vulgata 24,13Ecce ego sto prope fontem aquae, et filiae habitatorum huius civitatis egredientur ad hauriendam aquam.
Nova Vulgata 24,14Igitur puella, cui ego dixero: “Inclina hydriam tuam, ut bibam”, et illa responderit: “Bibe, quin et camelis tuis dabo potum”, ipsa est, quam praeparasti servo tuo Isaac, et per hoc intellegam quod feceris misericordiam cum domino meo».

Nova Vulgata
Necdum intra se verba compleverat, et ecce Rebecca egrediebatur filia Bathuel filii Melchae uxoris Nachor fratris Abraham habens hydriam in scapula:
15 Intra se - Adde cum Sam, Gr et Vg ’el libbô
Nova Vulgata 24,16puella decora nimis, virgo et incognita viro. Descendit ad fontem et implevit hydriam ac revertebatur.
Nova Vulgata 24,17Occurritque ei servus et ait: «Pauxillum mihi ad sorbendum praebe aquae de hydria tua».
Nova Vulgata 24,18Quae respondit: «Bibe, domine mi». Celeriterque deposuit hydriam super ulnam suam et dedit ei potum.
Nova Vulgata 24,19Cumque ille bibisset, adiecit: «Quin et camelis tuis hauriam aquam, donec cuncti bibant».
Nova Vulgata 24,20Effundensque hydriam in canalibus recurrit ad puteum, ut hauriret aquam; et haustam omnibus camelis dedit.
Nova Vulgata 24,21Ille autem contemplabatur eam tacitus, scire volens utrum prosperum fecisset iter suum Dominus an non.

Nova Vulgata
24,22Postquam ergo biberunt cameli, protulit vir anulum aureum pondo dimidii sicli pro naribus et duas armillas pro manibus eius pondo siclorum decem;
Nova Vulgata 24,23dixitque: «Cuius es filia? lndica mihi. Est in domo patris tui locus nobis ad pernoctandum?».
Nova Vulgata 24,24Quae respondit: «Filia Bathuelis sum filii Melchae, quem peperit Nachor».
Nova Vulgata 24,25Et addidit dicens: «Palearum quoque et pabuli plurimum est apud nos et locus ad pernoctandum».
Nova Vulgata
24,26Inclinavit se homo et adoravit Dominum
Nova Vulgata dicens: «Benedictus Dominus, Deus domini mei Abraham, qui non abstulit misericordiam et veritatem suam a domino meo et recto itinere me perduxit in domum fratris domini mei».
27 Fratris - Lege cum Gr, Syr et Vg ’ǎhî (cfr. v. 48); TM «fratrum»
Nova Vulgata
24,28Cucurrit itaque puella et nuntiavit in domum matris suae omnia, quae evenerant.
Nova Vulgata
24,29Habebat autem Rebecca fratrem nomine Laban, qui festinus egressus est ad hominem, ubi erat fons.
Nova Vulgata 24,30Cumque vidisset anulum in naribus et armillas in manibus sororis suae et audisset cuncta verba referentis: «Haec locutus est mihi homo», venit ad virum, qui stabat iuxta camelos et prope fontem aquae;
Nova Vulgata 24,31dixitque ad eum: «Ingredere, benedicte Domini, cur foris stas? Praeparavi domum et locum camelis».
Nova Vulgata Et introduxit eum in hospitium ac destravit camelos; deditque paleas et pabulum camelis et aquam ad lavandos pedes eius et virorum, qui venerant cum eo.
32 Et introduxit - Lege cum Vg wajjābē’ (cfr. v. 48); TM «et intravit»
Nova Vulgata 24,33Et apposuit in conspectu eius panem. Qui ait: «Non comedam, donec loquar sermones meos». Respondit: «Loquere».
Nova Vulgata
24,34At ille: «Servus, inquit, Abraham sum;
Nova Vulgata 24,35et Dominus benedixit domino meo valde, magnificatusque est; et dedit ei oves et boves, argentum et aurum, servos et ancillas, camelos et asinos.
Nova Vulgata 24,36Et peperit Sara uxor domini mei filium domino meo in senectute sua; deditque illi omnia, quae habuerat.
Nova Vulgata 24,37Et adiuravit me dominus meus dicens: “Non accipies uxorem filio meo de filiabus Chananaeorum, in quorum terra habito;
Nova Vulgata 24,38sed ad domum patris mei perges et de cognatione mea accipies uxorem filio meo”.
Nova Vulgata 24,39Ego vero respondi domino meo: Quid, si noluerit venire mecum mulier?
Nova Vulgata 24,40“Dominus, ait, in cuius conspectu ambulo, mittet angelum suum tecum et diriget viam tuam; accipiesque uxorem filio meo de cognatione mea et de domo patris mei.
Nova Vulgata 24,41Innocens eris a maledictione mea, cum veneris ad propinquos meos, et non dederint tibi; tunc innocens eris a maledictione mea”.
Nova Vulgata
24,42Veni ergo hodie ad fontem et dixi: Domine, Deus domini mei Abraham, si direxisti viam meam, in qua nunc ambulo,
Nova Vulgata 24,43ecce sto iuxta fontem aquae; et virgo, quae egredietur ad hauriendam aquam, audierit a me: “Da mihi pauxillum aquae ad bibendum ex hydria tua”;
Nova Vulgata 24,44et dixerit mihi: “Et tu bibe, et camelis tuis hauriam”, ipsa est mulier, quam praeparavit Dominus filio domini mei.
Nova Vulgata
24,45Dum haec tacitus mecum volverem, apparuit Rebecca veniens cum hydria, quam portabat in scapula; descenditque ad fontem et hausit aquam. Et aio ad eam: Da mihi paululum bibere.
Nova Vulgata 24,46Quae festina deposuit hydriam de umero et dixit mihi: “Et tu bibe, et camelis tuis potum tribuam”. Bibi, et adaquavit camelos.
Nova Vulgata 24,47Interrogavique eam et dixi: Cuius es filia? Quae respondit: “Filia Bathuelis sum filii Nachor, quem peperit illi Melcha”.
    Suspendi itaque anulum in naribus eius et armillas posui in manibus eius.
Nova Vulgata 24,48Pronusque adoravi Dominum benedicens Domino, Deo domini mei Abraham, qui perduxit me recto itinere, ut sumerem filiam fratris domini mei filio eius.
Nova Vulgata 24,49Quam ob rem, si facitis misericordiam et veritatem cum domino meo, indicate mihi; sin autem aliud placet, et hoc dicite mihi, ut vadam ad dexteram sive ad sinistram».
Nova Vulgata
24,50Responderunt Laban et Bathuel: «A Domino egressus est sermo; non possumus extra placitum eius quidquam aliud loqui tecum.
Nova Vulgata 24,51En Rebecca coram te est; tolle eam et proficiscere, et sit uxor filii domini tui, sicut locutus est Dominus».
Nova Vulgata
24,52Quod cum audisset puer Abraham, procidens adoravit in terram Dominum. 
Nova Vulgata 24,53Prolatisque vasis argenteis et aureis ac vestibus, dedit ea Rebeccae; res pretiosas dedit fratri eius et matri.
Nova Vulgata 24,54Tunc comederunt et biberunt ipse et viri, qui erant cum eo, et pernoctaverunt ibi.
    Surgens autem mane locutus est puer: «Dimittite me, ut vadam ad dominum meum».
Nova Vulgata 24,55Responderuntque frater eius et mater: «Maneat puella saltem decem dies apud nos et postea proficiscetur».
Nova Vulgata 24,56«Nolite, ait, me retinere, quia Dominus direxit viam meam; dimittite me, ut pergam ad dominum meum».
Nova Vulgata 24,57Dixerunt: «Vocemus puellam et quaeramus ipsius voluntatem».
Nova Vulgata 24,58Cumque vocata venisset, sciscitati sunt: «Vis ire cum homine isto?». Quae ait: «Vadam».
Nova Vulgata
24,59Dimiserunt ergo Rebeccam sororem eorum et nutricem illius servumque Abraham et comites eius,
Nova Vulgata 24,60imprecantes prospera sorori suae atque dicentes:
«Soror nostra es,
crescas in mille milia,
et possideat semen tuum
portas inimicorum suorum!».
Nova Vulgata
24,61Igitur surrexit Rebecca et puellae illius et, ascensis camelis, secutae sunt virum; sumpsitque servus Rebeccam et abiit.
Nova Vulgata
24,62Isaac autem venerat a regione putei Lahairoi et habitabat in terra Nageb.
Nova Vulgata Et egressus est Isaac ad lamentandum in agro, inclinata iam die. Cumque levasset oculos, vidit camelos venientes.
63 Ad lamentandum (scil. de morte matris, cfr. v. 67) - Lege šûaḥ (vel laśîaḥ); TM laśûaḥ = «ad meditandum» Vg, vel «ad colloquendum» Gr, Aq et Sym, vel «ad deambulandum» Syr
Nova Vulgata 24,64Rebecca quoque levavit oculos et vidit Isaac; descenditque de camelo
Nova Vulgata 24,65et ait ad puerum: «Quis est ille homo, qui venit per agrum in occursum nobis?». Dixitque ei: «Ipse est dominus meus». At illa tollens cito velum operuit se.
Nova Vulgata 24,66Servus autem cuncta, quae gesserat, narravit Isaac;
Nova Vulgata 24,67qui introduxit eam in tabernaculum Sarae matris suae et accepit Rebeccam uxorem; et dilexit eam et consolatus est a morte matris suae.