Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Confronta il testo attuale con

CEI2008

CEI 2008
CEI1974

CEI 1974
INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale
EBRAICO

AT ebraico
GRECO_LXX

AT greco
GRECO_NT

NT greco

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Psalmorum - 147

Psalmorum

Nova Vulgata Torna al libro

NT greco

Nova Vulgata 147
147,1ALLELUIA.

Laudate Dominum, quoniam bonum est psallere Deo nostro,

quoniam iucundum est celebrare laudem.
 
Nova Vulgata
147,2Aedificans Ierusalem Dominus,

dispersos Israelis congregabit.
Nova Vulgata
147,3Qui sanat contritos corde

et alligat plagas eorum;
Nova Vulgata
147,4qui numerat multitudinem stellarum

et omnibus eis nomina vocat.
Nova Vulgata
147,5Magnus Dominus noster et magnus virtute,

sapientiae eius non est numerus.
Nova Vulgata
147,6Sustentat mansuetos Dominus,

humilians autem peccatores usque ad terram.
 
Nova Vulgata
147,7Praecinite Domino in confessione,

psallite Deo nostro in cithara.
Nova Vulgata
147,8Qui operit caelum nubibus

et parat terrae pluviam.
Qui producit in montibus fenum

et herbam servituti hominum
Nova Vulgata
147,9Qui dat iumentis escam ipsorum

et pullis corvorum invocantibus eum.
Nova Vulgata
147,10Non in fortitudine equi delectatur

nec in tibiis viri beneplacitum est ei.
Nova Vulgata
147,11Beneplacitum est Domino super timentes eum

et in eis, qui sperant super misericordia eius.
 
Nova Vulgata
147,12Lauda, Ierusalem, Dominum;

collauda Deum tuum, Sion.
 
Nova Vulgata
147,13Quoniam confortavit seras portarum tuarum,

benedixit filiis tuis in te.
Nova Vulgata
147,14Qui ponit fines tuos pacem

et adipe frumenti satiat te.
Nova Vulgata
147,15Qui emittit eloquium suum terrae,

velociter currit verbum eius.
Nova Vulgata
147,16Qui dat nivem sicut lanam,

pruinam sicut cinerem spargit.
 
Nova Vulgata
147,17Mittit crystallum suam sicut buccellas;

ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
Nova Vulgata
147,18Emittet verbum suum et liquefaciet ea,

flabit spiritus eius, et fluent aquae.
Nova Vulgata
147,19Qui annuntiat verbum suum Iacob,

iustitias et iudicia sua Israel.
Nova Vulgata
147,20Non fecit taliter omni nationi,

et iudicia sua non manifestavit eis. ALLELUIA.
Capitolo 146
Capitolo 148