Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iudith - 10

Iudith

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 10 10,1Et factum est, ut cessavit clamans ad Deum Israel et consummavit omnia verba ista,
CEI 1974 Gdt10,1 Quando Giuditta ebbe cessato di supplicare il Dio di Israele ed ebbe terminato di pronunziare tutte queste parole,
Nova Vulgata 10,2surrexit de prostratione sua et vocavit abram suam et descendit in domum suam, in qua commorabatur in diebus sabbatorum et in diebus festis suis.
CEI 1974 Gdt10,2 si alzò dalla prostrazione, chiamò la sua ancella particolare e scese nella casa, dove usava passare i giorni dei sabati e le sue feste.
Nova Vulgata Et abstulit cilicium, quod induerat, et exuit se vestimenta viduitatis suae et lavit corpus suum aqua et unxit se unguento spisso et pectinavit capillos capitis sui et imposuit mitram super caput suum et induit se vestimenta iucunditatis suae, quibus vestiebatur in diebus vitae viri sui Manasses.
3 Vestimenta: cum p
Quibus: cum x
CEI 1974 Gdt10,3 Qui si tolse il sacco di cui era rivestita, depose le vesti di vedova, poi lavò con acqua il corpo e lo unse con profumo denso; spartì i capelli del capo e vi impose il diadema. Poi si mise gli abiti da festa, che aveva usati quando era vivo suo marito Manàsse.
Nova Vulgata Et accepit soleas in pedes suos et imposuit periscelides et dextralia et anulos et inaures et omnem ornatum suum et composuit se nimis in seductionem oculorum virorum, quicumque viderent eam.
4 Ornatum: cum x
CEI 1974 Gdt10,4 Si mise i sandali ai piedi, cinse le collane e infilò i braccialetti, gli anelli e gli orecchini e ogni altro ornamento che aveva e si rese molto affascinante agli sguardi di qualunque uomo che l`avesse vista.
Nova Vulgata Et porrexit abrae suae ascopam vini et vas olei et peram implevit alphitis et massa fici et panibus et caseo et plicavit omnia vasa sua et imposuit ei.
5 Alphitis: cum x - panibus: cum x
CEI 1974 Gdt10,5 Poi affidò alla sua ancella un otre di vino, un`ampolla di olio; riempì anche una bisaccia di farina tostata, di fichi secchi e di pani puri e, fatto un involto di tutti questi recipienti, glielo mise sulle spalle.
Nova Vulgata
10,6Et abierunt ad portam civitatis Betuliae et invenerunt adstantem ad eam Oziam et seniores civitatis Chabrin et Charmin.
CEI 1974 Gdt10,6 Allora uscirono verso la porta della città di Betulia e trovarono pronti sul luogo Ozia e gli anziani della città, Cabri e Carmi.
Nova Vulgata Qui cum vidissent eam, et erat mutata facies eius, et vestem mutatam, mirati sunt valde et dixerunt ei:
7 Ei: cum x
CEI 1974 Gdt10,7 Costoro, quando la videro trasformata nell`aspetto e con gli abiti mutati, restarono molto ammirati della sua bellezza e le dissero: "
Nova Vulgata «Deus patrum nostrorum det te in gratiam et consummet cogitationes tuas in gloriam filiorum Israel et in exaltationem Ierusalem».
8 Exaltationem: cum o
CEI 1974 Gdt10,8 Il Dio dei padri nostri ti conceda di trovar favore e di portare a termine quello che hai stabilito di fare, a vanto degli Israeliti e ad esaltazione di Gerusalemme".
Nova Vulgata Et procidens in faciem adoravit Deum et dixit ad eos: «Praecipite aperiri portam civitatis, et exeam in consummationen verborum, quae locuti estis mecum». Et constituerunt iuvenibus aperiri ei, sicut locuti sunt;
9 Aperiri: cum t r
CEI 1974 Gdt10,9 Essa si chinò ad adorare Dio e rispose loro: "Fatemi aprire la porta della città e io uscirò per dar compimento alle parole augurali che mi avete rivolto". Quelli diedero ordine ai giovani di guardia di aprirle come aveva chiesto.
Nova Vulgata 10,10et fecerunt sic. Et exiit Iudith, ipsa et ancilla eius cum ea; et speculabantur eam viri civitatis, quoadusque descendit montem, usquedum transiit convallem, et iam non videbant eam.
CEI 1974 Gdt10,10 Così fecero e Giuditta uscì: essa sola e l`ancella che aveva con sé. Dalla città gli uomini la seguirono con gli sguardi mentre scendeva il monte, finché attraversò la vallata e non poterono più scorgerla.Giuditta condotta da Oloferne
Nova Vulgata
Et ibant in convallem in directum, et obviavit ei prima custodia Assyriorum.
11 Ibant: cum o
CEI 1974 Gdt10,11 Esse andavano avanti diritte per la valle, quando si fecero loro incontro le sentinelle assire.
Nova Vulgata Et comprehenderunt eam et interrogaverunt eam: «Quorum es et unde venis et quo vadis?». Dixitque eis: «Filia sum ego Hebraeorum et recedo a facie ipsorum, quoniam incipiunt tradi vobis in devorationem.
12 Devorationem: cum o x
CEI 1974 Gdt La presero e la interrogarono: "Di qual popolo sei, donde vieni e dove vai?". Essa rispose: "Sono figlia degli Ebrei e fuggo da loro, perché stanno per essere consegnati in vostra balìa.
10,12 Le 'bugie' di Giuditta - il più spesso parole ambigue - erano in realtà una risorsa assai apprezzata dagli antichi nell'arte della guerra. D'altra parte, non si può pretendere dai personaggi dell'A.T. una virtù perfetta né si deve giudicarli in base alla morale evangelica, verso la quale Dio dirigeva lentamente il suo popolo.
Nova Vulgata 10,13Et ego venio ad faciem Holofernis principis militiae virtutis vestrae, ut renuntiem ei verba veritatis et ostendam ante faciem ipsius viam, per quam vadat et dominetur universae montanae, et non discumveniat ex viris eius caro una, nec spiritus vitae».
CEI 1974 Gdt10,13 Io quindi vengo alla presenza di Oloferne, comandante supremo dei vostri eserciti, per rivolgergli parole di verità e mettergli sotto gli occhi la strada per cui potrà passare e impadronirsi di tutti questi monti senza che perisca uno solo dei suoi uomini".
Nova Vulgata Et, ut audierunt viri verba eius et inspexerunt faciem eius — et erat in conspectu eorum mirabilis specie valde — dixerunt ad eam:
14 Ut audierunt: cum x - inspexerunt: cum x
CEI 1974 Gdt10,14 Quegli uomini, quando sentirono queste parole e considerarono l`aspetto di lei, che appariva loro come un miracolo di bellezza, le dissero:
Nova Vulgata 10,15«Salvasti animam tuam in bonum festinans descendere ad faciem domini nostri. Et nunc accede ad tabernaculum eius; et ex nostris praemittent te, quousque tradant te in manibus eius.
CEI 1974 Gdt10,15 "Hai messo in salvo la tua vita, scendendo in fretta e venendo alla presenza del nostro signore. Vieni dunque alla tenda di lui; alcuni di noi ti accompagneranno, finché non ti abbiano affidato alle sue mani.
Nova Vulgata Si autem steteris in conspectu eius, noli timere corde tuo, sed renuntia illi secundum verba tua, et bene tibi faciet».
16 Sed renuntia illi: cum x
CEI 1974 Gdt10,16 Quando poi sarai alla sua presenza, non tremare dentro di te, ma riferisci a lui quanto ci hai detto ed egli ti tratterà bene".
Nova Vulgata
10,17Et elegerunt ex seipsis viros centum et adiunxerunt ei et abrae eius et perduxerunt eas ad tabernaculum Holofernis.
CEI 1974 Gdt10,17 Scelsero pertanto cento uomini tra di loro, i quali si affiancarono a lei e alla sua ancella e le condussero alla tenda di Oloferne.
Nova Vulgata 10,18Et factus est concursus in omnibus castris; innotuit enim in tabernaculis adventus eius. Et venerunt et circumdederunt eam stantem extra tabernaculum Holofernis, quoadusque nuntiaverunt ei de ea.
CEI 1974 Gdt10,18 In tutto il campo ci fu un grande accorrere, essendosi sparsa la voce della sua venuta tra gli attendamenti. La circondarono in massa mentre era fuori della tenda di Oloferne, in attesa che gliela annunziassero.
Nova Vulgata Et mirabantur ad speciem eius et percipiebant verba eius, quia erant bona valde, et laudabant filios Israel propter eam. Et dixit unusquisque ad proximum suum: «Quis contemnet populum hunc, qui habet in se mulieres tales? Quoniam non est bonum derelinquere virum unum ex eis, qui relicti possint decipere totam terram».
19 In se; cum x
CEI 1974 Gdt10,19 Erano ammirati della bellezza di lei e ammirati degli Israeliti a causa di lei e si dicevano l`un l`altro: "Chi disprezzerà un popolo che possiede tali donne? Sarà bene non lasciarne sopravvivere alcun uomo, perché, liberi, potrebbero far perdere la testa a tutto il mondo".
Nova Vulgata 10,20Et exierunt omnes cubicularii Holofernis et omnes famuli eius et induxerunt eam in tabernaculum eius.
CEI 1974 Gdt10,20 Venne fuori la guardia del corpo di Oloferne e tutti gli inservienti e la introdussero nella tenda.
Nova Vulgata
10,21Et erat Holofernes requiescens in lectu suo in conopeo, quod erat ex purpura et auro et smaragdo et lapidibus pretiosissimis contextum.
CEI 1974 Gdt10,21 Oloferne era adagiato sul suo divano sotto un baldacchino, che era di porpora ricamata d`oro, di smeraldo e di pietre preziose.
Nova Vulgata Et nuntiaverunt ei de ea. Qui cum audisset, exiit in proscaenium; et lampades argenteae praecedentes eum multae valde. Et induxerunt eam ad eum.
22 Proscaenium: cum m
CEI 1974 Gdt10,22 Gli annunziarono la presenza di lei ed egli uscì nel recinto d`ingresso, preceduto da fiaccole d`argento.
Nova Vulgata 10,23Cum autem venit contra faciem eius Iudith et famulorum eius, laudaverunt omnes speciem faciei eius; procidensque in faciem adoravit eum, et suscitaverunt eam servi eius.
CEI 1974 Gdt10,23 Quando Giuditta avanzò alla presenza di lui e dei suoi ministri, stupirono tutti per la bellezza del suo aspetto. Essa si prostrò con la faccia a terra per riverirlo, ma i servi la fecero rialzare.