Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Sapientiae - 16

Sapientiae

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 16 16,1Propter haec per his similia castigati sunt digne
et per multitudinem bestiarum tormenta passi sunt.
CEI 1974 Sap Per questo furon giustamente puniti con esseri simili
e tormentati da numerose bestiole.
16,1 Cfr. 11, 5-14.
Nova Vulgata
16,2Pro qua castigatione bene disponens populum tuum
ad concupiscentiam delectamenti sui,
novum saporem, escam parasti eis ortygometram:
CEI 1974 Sap Invece di tale castigo, tu beneficasti il tuo popolo;
per appagarne il forte appetito gli preparasti
un cibo di gusto squisito, le quaglie.
16,2 Cfr. Es 16, 9-13. cfr. Nm 11, 10-32.
Nova Vulgata
16,3ut illi quidem concupiscentes escam
propter foeditatem eorum animalium, quae missa sunt,
etiam a necessaria concupiscentia averterentur;
hi autem in brevi inopes facti
etiam novam gustarent escam.
CEI 1974 Sap Gli egiziani infatti, sebbene bramosi di cibo,
disgustati dagli animali inviati contro di loro
perdettero anche il naturale appetito;
questi invece, dopo una breve privazione,
gustarono un cibo squisito.
16,3 Rane per gli Egiziani (cfr. Es 8, 1 12), quaglie per gli Ebrei (cfr. Es 16, 12-13).
Nova Vulgata
16,4Oportebat enim illis quidem sine excusatione
supervenire interitum exercentibus tyrannidem,
his autem tantum ostendere
quemadmodum inimici eorum exterminabantur.
CEI 1974 Sap16,4 Era necessario che a quegli avversari
venisse addosso una carestia inevitabile
e che a questi si mostrasse soltanto
come erano tormentati i loro nemici.
Nova Vulgata
16,5Etenim, cum illis supervenit saeva bestiarum ira,
morsibus perversorum colubrorum exterminabantur;
sed non in perpetuum ira tua permansit,
CEI 1974 Sap Quando infatti li assalì il terribile furore delle bestie
e perirono per i morsi di tortuosi serpenti,
la tua collera non durò sino alla fine.
16,5 Cfr. Nm 21.
Nova Vulgata
16,6sed ad correptionem in brevi turbati sunt,
signum habentes salutis ad commemorationem mandati legis tuae.
CEI 1974 Sap16,6 Per correzione furono spaventati per breve tempo,
avendo già avuto un pegno di salvezza
a ricordare loro i decreti della tua legge.
Nova Vulgata
16,7Qui enim conversus est, non per hoc, quod videbat, sanabatur,
sed per te omnium salvatorem.
CEI 1974 Sap16,7 Infatti chi si volgeva a guardarlo
era salvato non da quel che vedeva,
ma solo da te, salvatore di tutti.
Nova Vulgata
16,8In hoc autem ostendisti inimicis nostris
quia tu es, qui liberas ab omni malo.
CEI 1974 Sap16,8 Anche con ciò convincesti i nostri nemici
che tu sei colui che libera da ogni male.
Nova Vulgata
16,9Illos enim locustarum et muscarum occiderunt morsus,
et non est inventa sanitas animae illorum,
quia digni erant ab huiusmodi exterminari;
CEI 1974 Sap Gli egiziani infatti furono uccisi
dai morsi di cavallette e di mosche,
né si trovò un rimedio per la loro vita,
meritando di essere puniti con tali mezzi.
16,9 Cfr. Es 8, 16-17. cfr. Es 10, 4-5.
Nova Vulgata
16,10filios autem tuos nec draconum venenatorum vicerunt dentes:
misericordia enim tua adveniens sanabat illos.
CEI 1974 Sap16,10 Invece contro i tuoi figli
neppure i denti di serpenti velenosi prevalsero,
perché intervenne la tua misericordia a guarirli.
Nova Vulgata
16,11In memoriam enim sermonum tuorum
pungebantur et velociter salvabantur,
ne in altam incidentes oblivionem
non possent distrahi a tua beneficientia.
CEI 1974 Sap16,11 Perché ricordassero le tue parole,
feriti dai morsi, erano subito guariti,
per timore che, caduti in un profondo oblio,
fossero esclusi dai tuoi benefici.
Nova Vulgata
16,12Etenim neque herba neque malagma sanavit eos,
sed tuus, Domine, sermo, qui sanat omnia.
CEI 1974 Sap16,12 Non li guarì né un`erba né un emolliente,
ma la tua parola, o Signore, la quale tutto risana.
Nova Vulgata
16,13Tu enim vitae et mortis habes potestatem,
et deducis ad portas mortis et reducis.
CEI 1974 Sap16,13 Tu infatti hai potere sulla vita e sulla morte;
conduci giù alle porte degli inferi e fai risalire.
Nova Vulgata
16,14Homo autem occidit quidem per malitiam suam
et spiritum, qui exierit, restituere non potest,
nec liberare animam, quae recepta est.
CEI 1974 Sap16,14 L`uomo può uccidere nella sua malvagità,
ma non far tornare uno spirito già esalato,
né liberare un`anima già accolta negli inferi.
Nova Vulgata
16,15Sed tuam manum effugere impossibile est:
CEI 1974 Sap16,15 E` impossibile sfuggire alla tua mano:
Nova Vulgata
16,16negantes enim te nosse impii
per fortitudinem brachii tui flagellati sunt,
novis pluviis et grandinibus et imbribus persecutionem passi
et per ignem consumpti.
CEI 1974 Sap16,16 gli empi, che rifiutavano di conoscerti,
furono colpiti con la forza del tuo braccio,
perseguitati da strane pioggie e da grandine,
da acquazzoni travolgenti, e divorati dal fuoco.
Nova Vulgata
16,17Quod enim valde mirabile erat,
in aqua, quae omnia exstinguit, plus ignis valebat;
vindex est enim orbis iustorum.
CEI 1974 Sap E, cosa più strana, l`acqua che tutto spegne
ravvivava sempre più il fuoco:
l`universo si fa alleato dei giusti.
16,17-19 Cfr. Es 9, 22-25.
Nova Vulgata
16,18Quodam enim tempore mansuetabatur flamma,
ne combureret, quae ad impios missa erant, animalia,
sed ut ipsi videntes
scirent quoniam Dei iudicio patiuntur persecutionem.
CEI 1974 Sap16,18 Talvolta la fiamma si attenuava
per non bruciare gli animali inviati contro gli empi
e per far loro comprendere a tal vista
che erano incalzati dal giudizio di Dio.
Nova Vulgata
16,19Quodam autem tempore et in medio aquarum
supra virtutem ignis exardescit,
ut iniquae terrae genimina exterminet.
CEI 1974 Sap16,19 Altre volte anche in mezzo all`acqua
la fiamma bruciava oltre la potenza del fuoco
per distruggere i germogli di una terra iniqua.
Nova Vulgata
16,20Pro quibus angelorum esca nutrivisti populum tuum
et paratum panem de caelo praestitisti illis sine labore,
omne delectamentum in se habentem
et ad omnem gustum aptum.
CEI 1974 Sap Invece sfamasti il tuo popolo con un cibo degli angeli,
dal cielo offristi loro un pane già pronto senza fatica,
capace di procurare ogni delizia e soddisfare ogni gusto.
16,20-23 La manna, inviata per ministero di angeli, cioè proveniente da Dio, è figura dell'eucaristia: cfr. Gv 6, 31-33.cfr. Gv 49-52.
Nova Vulgata
16,21Substantia enim tua dulcedinem tuam in filios ostendebat;
et deserviens sumentis voluntati,
ad quod quisque volebat, convertebatur.
CEI 1974 Sap16,21 Questo tuo alimento manifestava
la tua dolcezza verso i tuoi figli;
esso si adattava al gusto di chi l`inghiottiva
e si trasformava in ciò che ognuno desiderava.
Nova Vulgata
16,22Nix autem et glacies sustinebant ignem et non tabescebant,
ut scirent quoniam fructus inimicorum
exterminabat ignis ardens in grandine et in pluviis coruscans;  
CEI 1974 Sap16,22 Neve e ghiaccio resistevano al fuoco senza sciogliersi,
perché riconoscessero che i frutti dei nemici
il fuoco distruggeva ardendo tra la grandine
e folgoreggiando tra le piogge.
Nova Vulgata
16,23hic autem iterum, ut nutrirentur iusti,
etiam suae virtutis oblitus est.
CEI 1974 Sap16,23 Al contrario, perché si nutrissero i giusti,
dimenticava perfino la propria virtù.
Nova Vulgata
16,24Creatura enim tibi Factori deserviens
invalescit in tormentum adversus iniustos
et lenior fit ad benefaciendum
pro his, qui in te confidunt.
CEI 1974 Sap16,24 La creazione infatti a te suo creatore obbedendo,
si irrigidisce per punire gli ingiusti,
ma s`addolcisce a favore di quanti confidano in te.
Nova Vulgata
16,25Propter hoc, et tunc in omnia transfigurata,
omnium nutrici gratiae tuae deserviebat
ad voluntatem eorum, qui a te desiderabant,
CEI 1974 Sap16,25 Per questo anche allora, adattandosi a tutto,
serviva alla tua liberalità che tutti alimenta,
secondo il desiderio di chi era nel bisogno,
Nova Vulgata
16,26ut discerent filii tui, quos dilexisti, Domine,
quoniam non nativitates fructuum pascunt homines,
sed sermo tuus credentes in te conservat.  
CEI 1974 Sap perché i tuoi figli, che ami, o Signore, capissero
che non le diverse specie di frutti nutrono l`uomo,
ma la tua parola conserva coloro che credono in te.
16,26 Cfr. Dt 8, 3. cfr. Mt 4, 4. cfr. Gv 4, 34.
Nova Vulgata
16,27Quod enim ab igne non poterat exterminari,
statim ab exiguo radio solis calefactum tabescebat,
CEI 1974 Sap Ciò che infatti non era stato distrutto dal fuoco
si scioglieva appena scaldato da un breve raggio di sole,
16,27 Era ciò che restava della manna.
Nova Vulgata
16,28ut notum esset quoniam oportet praevenire solem
ad benedictionem tuam
et ad ortum lucis te adorare.
CEI 1974 Sap16,28 perché fosse noto che si deve prevenire il sole per renderti grazie
e pregarti allo spuntar della luce,
Nova Vulgata
16,29Ingrati enim spes tamquam hibernalis glacies tabescet
et disperiet tamquam aqua supervacua.
CEI 1974 Sap16,29 poiché la speranza dell`ingrato
si scioglierà come brina invernale
e si disperderà come un`acqua inutilizzabile.