Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Leviticus - 25
Leviticus
Nova Vulgata Torna al libro
Interconfessionale
Nova Vulgata
25,2«Loquere filiis Israel et dices ad eos: Quando ingressi fueritis terram, quam ego dabo vobis, sabbatizet terra sabbatum Domino.
Interconfessionale
Lvdi comunicare agli Israeliti le seguenti prescrizioni: «Quando sarete entrati nella terra che sto per darvi, voi mi onorerete lasciando che il suolo si riposi periodicamente.
Nova Vulgata
25,3Sex annis seres agrum tuum et sex annis putabis vineam tuam colligesque fructus eius;
Interconfessionale
Lv25,3Per sei anni potrete seminare i vostri campi, potare le vostre vigne e raccogliere i prodotti;
Nova Vulgata
25,4septimo autem anno, sabbatum requietionis erit terrae, sabbatum Domino: agrum tuum non seres et vineam tuam non putabis.
Interconfessionale
Lv25,4ma il settimo anno sarà consacrato a me, sarà un anno di riposo completo per la terra: non dovrete seminare i vostri campi, né potare le vostre vigne;
Nova Vulgata
25,5Quae sponte gignit humus, non metes et uvas vineae tuae non putatae non colliges quasi vindemiam; annus enim requietionis erit terrae.
Interconfessionale
Lv25,5non dovrete mietere quel che crescerà naturalmente dall’anno precedente, o vendemmiare le viti che daranno grappoli maturi senza essere coltivate, perché quello sarà un anno di riposo completo per il suolo.
Nova Vulgata
25,6Et erit sabbatum terrae vobis in cibum: tibi et servo tuo, ancillae et mercennario tuo et advenis, qui peregrinantur apud te,
Interconfessionale
Lv25,6Tuttavia potrete consumare quello che crescerà spontaneamente, voi e i vostri servitori e le vostre serve, i vostri operai e gli stranieri che abiteranno presso di voi.
Nova Vulgata
25,7iumentis tuis et animalibus, quae in terra tua sunt, omnia, quae nascuntur, praebebunt cibum.
Interconfessionale
Lv25,7Tutti questi prodotti serviranno anche per nutrire il vostro bestiame e perfino le bestie selvatiche del vostro paese».
Nova Vulgata
25,9et clanges bucina mense septimo, decima die mensis expiationis die clangetis tuba in universa terra vestra.
Nova Vulgata
25,10Sanctificabitisque annum quinquagesimum et vocabitis remissionem in terra cunctis habitatoribus eius: ipse est enim iobeleus. Revertemini unusquisque ad possessionem suam, et unusquisque rediet ad familiam pristinam.
Interconfessionale
Lv25,10In questo modo dichiarerete santo il cinquantesimo anno, e proclamerete la liberazione per tutti gli abitanti della vostra terra. Quest’anno porterà il nome di Giubileo. In questa occasione, ciascuno di voi potrà rientrare in possesso delle sue terre e ritornare nella sua famiglia.
Nova Vulgata
25,11Iobeleus erit vobis quinquagesimus annus. Non seretis neque metetis sponte in agro nascentia neque vineas non putatas vindemiabitis
Interconfessionale
Lv25,11È così che voi celebrerete ogni volta i cinquant’anni del Giubileo. Non dovrete seminare i vostri campi, né mietere le spighe che saranno cresciute naturalmente, né vendemmiare i grappoli che saranno maturati nelle vigne non coltivate,
Interconfessionale
Lv25,12perché è l’anno del Giubileo, di cui voi rispetterete la santità. Voi potrete invece mangiare quel che i campi producono spontaneamente.
Interconfessionale
Lv25,13«Nell’anno del Giubileo, ciascuno di voi rientrerà in possesso delle sue terre.
Nova Vulgata
25,14Quando vendes quippiam civi tuo vel emes ab eo, ne contristet unusquisque fratrem suum; sed iuxta numerum annorum post iobeleum emes ab eo,
25,14Quando vendes quippiam civi tuo vel emes ab eo, ne contristet unusquisque fratrem suum; sed iuxta numerum annorum post iobeleum emes ab eo,
Interconfessionale
Lv25,14Se voi acquistate o vendete del terreno a un connazionale, non fategli torto.
Interconfessionale
Lv25,15Acquistate o vendete tenendo conto degli anni trascorsi dal tempo dell’ultimo Giubileo e, di conseguenza, anche degli anni di raccolto che restano fino al prossimo Giubileo.
Nova Vulgata
25,16Quanto plures anni remanserint post iobeleum, tanto crescet et pretium; et quanto minus temporis numeraveris, tanto minoris et emptio constabit: tempus enim frugum vendet tibi.
Interconfessionale
Lv25,16Più anni avanzeranno, più il prezzo d’acquisto sarà elevato; meno anni resteranno, minore sarà il prezzo: infatti, quel che si vende è un certo numero di raccolti.
Nova Vulgata
25,17Nolite affligere contribules vestros, sed timeas Deum tuum, quia ego Dominus Deus vester.
Interconfessionale
Lv25,17Manifestate il vostro rispetto verso di me, il Signore vostro Dio, non provocando nessun danno ai vostri connazionali.
Nova Vulgata
25,18Facite praecepta mea et iudicia, custodite et implete ea, ut habitare possitis in terra absque ullo pavore,
25,18Facite praecepta mea et iudicia, custodite et implete ea, ut habitare possitis in terra absque ullo pavore,
Interconfessionale
Lv25,18Mettete in pratica le mie leggi e osservate le norme che io vi do, allora abiterete al sicuro nella vostra terra.
Nova Vulgata
25,19et gignat vobis humus fructus suos, quibus vescamini usque ad saturitatem, et habitabitis super terram, nullius impetum formidantes.
Interconfessionale
Lv25,19La terra produrrà raccolti molto abbondanti per nutrirvi, e voi potrete vivere senza preoccupazioni.
Nova Vulgata
25,20Quod si dixeritis: “Quid comedemus anno septimo, si non seruerimus neque collegerimus fruges nostras?”.
25,20Quod si dixeritis: “Quid comedemus anno septimo, si non seruerimus neque collegerimus fruges nostras?”.
Interconfessionale
Lv25,20«Forse vi chiederete: “Avremo abbastanza da mangiare quando, ogni sette anni, non avremo il diritto di seminare i nostri campi, né di raccogliere quel che essi producono?”.
Interconfessionale
Lv25,21Ebbene, Io, il Signore, vi colmerò di beni nel corso del sesto anno, ordinerò alla terra di produrre raccolto per tre anni.
Nova Vulgata
25,22seretisque anno octavo et comedetis veteres fruges usque ad nonum annum; donec nova nascantur, edetis vetera.
Interconfessionale
LvL’ottavo anno, seminerete di nuovo i vostri campi, ma quest’anno vivrete ancora del vecchio raccolto, perché avrete sufficienti riserve per attendere il raccolto dell’anno nuovo».
Nova Vulgata
25,23Terra quoque non veniet in perpetuum, quia mea est, et vos advenae et coloni mei estis.
25,23Terra quoque non veniet in perpetuum, quia mea est, et vos advenae et coloni mei estis.
Nova Vulgata
25,24Unde cuncta regio possessionis vestrae sub redemptionis condicione a vobis vendetur.
Interconfessionale
LvPer questo, in tutto il paese che io vi darò, vi fisserò le norme che permettono di riscattare una proprietà.
Nova Vulgata
25,25Si attenuatus frater tuus vendiderit partem possessionis suae, veniet ut redemptor propinquus eius, et redimet, quod ille vendiderat.
25,25Si attenuatus frater tuus vendiderit partem possessionis suae, veniet ut redemptor propinquus eius, et redimet, quod ille vendiderat.
Nova Vulgata
25,26Sin autem non habuerit redemptorem et ipse pretium ad redimendum potuerit invenire,
Interconfessionale
Lv25,26Se uno non ha parenti che abbiano tale diritto, ma trova egli stesso i mezzi per riscattare il suo terreno,
Nova Vulgata
25,27computabuntur fructus ex eo tempore, quo vendidit; et, quod reliquum est, reddet emptori sicque recipiet possessionem suam.
Interconfessionale
Lv25,27calcolerà l’ammontare dovuto al compratore secondo il numero di anni che restano per arrivare fino al Giubileo, lo pagherà e rientrerà in possesso della sua terra.
Nova Vulgata
25,28Quod si non invenerit manus eius, ut reddat pretium, habebit emptor, quod emerat, usque ad annum iobeleum. In ipso enim omnis venditio rediet ad dominum et ad possessorem pristinum.
Interconfessionale
Lv25,28Se non trova il modo di fare questo rimborso, il terreno resterà proprietà dell’acquirente fino all’anno del Giubileo. Allora il primo proprietario ne riprenderà possesso.
Nova Vulgata
25,29Qui vendiderit domum intra urbis muros, habebit licentiam redimendi, donec unus impleatur annus.
25,29Qui vendiderit domum intra urbis muros, habebit licentiam redimendi, donec unus impleatur annus.
Interconfessionale
Lv25,29«Se un uomo vende una casa per abitazione, situata in una città fortificata, il diritto di riscatto sarà temporaneo; non si estenderà al di là di un anno, a partire dal momento della vendita.
Nova Vulgata
25,30Si non redemerit, et anni circulus fuerit evolutus, emptor possidebit eam et posteri eius in perpetuum; et redimi non poterit, etiam in iobeleo.
Interconfessionale
Lv25,30Se la casa non è riscattata nel giro di un anno, resterà definitivamente proprietà del compratore e dei suoi discendenti. Essi non dovranno restituirla nell’anno del Giubileo.
Nova Vulgata
25,31Sin autem in villa fuerit domus, quae muros non habet, agrorum iure vendetur: potest redimi et in iobeleo revertetur ad dominum.
Interconfessionale
Lv25,31Al contrario, le case situate nelle località non fortificate, saranno soggette alle stesse regole delle terre del paese: ci sarà un diritto di riscatto permanente per una tale casa, ma in ogni modo essa ritornerà al primo proprietario durante l’anno del Giubileo.
Nova Vulgata
25,32Aedes Levitarum, quae in urbibus possessionis eorum sunt, semper possunt ab eis redimi.
25,32Aedes Levitarum, quae in urbibus possessionis eorum sunt, semper possunt ab eis redimi.
Interconfessionale
Lv«I leviti avranno sempre un diritto di riscatto sulle loro case situate nelle città levitiche.
Rimandi
25,32
città levitiche Nm 35,1-8; Gs 21,1-42; Ez 48,13-14.
Note al Testo
25,32
città levitiche: contrariamente agli altri Israeliti, i membri della tribù di Levi non possedevano un territorio (vedi Giosuè 14,4). Il testo ebraico dei vv. Lv 25,32-33 è per noi oscuro.
Nova Vulgata
25,33Si autem quis redemerit a Levitis, domus et urbs in iobeleo revertentur ad dominos; quia domus urbium leviticarum pro possessionibus eorum sunt inter filios Israel.
Interconfessionale
Lv25,33Anche se una di queste case è stata acquistata da un altro levita, dovrà ritornare al primo proprietario durante l’anno del Giubileo. Infatti, quelle case costituiranno l’unica proprietà dei leviti nella terra d’Israele.
Interconfessionale
Lv25,34Ma i campi situati nei dintorni delle loro città non dovranno essere venduti, perché saranno proprietà definitiva dei leviti».
Nova Vulgata
25,35Si attenuatus fuerit frater tuus, et infirma manus eius apud te, suscipies eum quasi advenam et peregrinum, et vivet tecum.
25,35Si attenuatus fuerit frater tuus, et infirma manus eius apud te, suscipies eum quasi advenam et peregrinum, et vivet tecum.
Interconfessionale
Lv«Quando uno dei vostri connazionali, caduto in miseria, non potrà tener fede ai suoi impegni nei vostri riguardi, voi dovete venirgli in aiuto, perché possa continuare a vivere al vostro fianco. Agirete così anche verso uno straniero o un emigrato che abita nella vostra terra.
Nova Vulgata
25,36Ne accipias usuras ab eo nec amplius quam dedisti: time Deum tuum, ut vivere possit frater tuus apud te.
Interconfessionale
LvNon gli chiederete interessi di nessun genere. Dimostrate con la vostra condotta che mi rispettate, e permettetegli così di vivere al vostro fianco.
Rimandi
25,36
interessi di nessun genere Es 22,24; Dt 23,20-21; Ez 22,12. — il Signore è Dio d’Israele Lv 11,45+.
Interconfessionale
Lv25,37Se gli prestate del denaro, non esigete interessi; se gli date del cibo, non chiedetegli di restituirvelo con un supplemento.
Nova Vulgata
25,38Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Aegypti, ut darem vobis terram Chanaan et essem vester Deus.
Nova Vulgata
25,39Si paupertate compulsus vendiderit se tibi frater tuus, non eum opprimes servitute servorum,
25,39Si paupertate compulsus vendiderit se tibi frater tuus, non eum opprimes servitute servorum,
Interconfessionale
Lv«Quando uno dei vostri connazionali, caduto in miseria, dovrà vendersi a voi come schiavo, non fatelo lavorare come schiavo,
Nova Vulgata
25,40sed quasi mercennarius et colonus erit tecum. Usque ad annum iobeleum operabitur apud te
Interconfessionale
Lv25,40ma trattatelo come un salariato o un emigrato che abita in mezzo a voi. Egli sarà al vostro servizio fino all’anno del Giubileo.
Nova Vulgata
25,41et postea egredietur cum liberis suis et revertetur ad cognationem suam et ad possessionem patrum suorum.
Interconfessionale
Lv25,41Allora egli sarà reso libero, insieme con i suoi figli; rientrerà nella sua famiglia e ritornerà in possesso dei suoi terreni.
Nova Vulgata
25,42Mei enim servi sunt, et ego eduxi eos de terra Aegypti: non venient condicione servorum;
Interconfessionale
Lv25,42In effetti, gli Israeliti sono miei servi, perché li ho liberati dall’Egitto: per questo essi non devono essere venduti come si vendono gli schiavi.
Interconfessionale
Lv25,43Non trattateli con brutalità. Dimostrate con la vostra condotta che rispettate me, vostro Dio.
Nova Vulgata
25,44Servus et ancilla sint tibi de nationibus, quae in circuitu vestro sunt; de illis emetis servum et ancillam.
25,44Servus et ancilla sint tibi de nationibus, quae in circuitu vestro sunt; de illis emetis servum et ancillam.
Interconfessionale
Lv25,44«Se avete bisogno di schiavi o di schiave, procuratevene presso le popolazioni straniere che vi circondano.
Nova Vulgata
25,45De filiis quoque advenarum, qui peregrinantur apud vos, emetis et de cognatione eorum, quae est apud vos et quam genuerint in terra vestra, hos habebitis in possessionem
Interconfessionale
Lv25,45Potrete anche acquistarne tra i figli degli stranieri che risiedono nel vostro paese o tra i membri delle loro famiglie nati sul posto. Essi vi apparterranno.
Nova Vulgata
25,46et hereditario iure transmittetis ad posteros ac possidebitis in aeternum ut servos; fratres autem vestros filios Israel ne opprimatis cum potentia.
Interconfessionale
Lv25,46Più tardi, li lascerete in eredità ai vostri figli, perché essi ne abbiano la proprietà a loro volta. Voi potrete conservarli come schiavi per sempre. Al contrario, nessuno, tra voi, tratti con brutalità uno dei suoi fratelli Israeliti.
Nova Vulgata
25,47Si invaluerit apud vos manus advenae atque peregrini, et attenuatus frater tuus vendiderit se ei aut cuiquam de stirpe eius,
25,47Si invaluerit apud vos manus advenae atque peregrini, et attenuatus frater tuus vendiderit se ei aut cuiquam de stirpe eius,
Interconfessionale
Lv25,47«Se uno straniero, residente nel vostro paese, si arricchisce e uno dei vostri connazionali, caduto in miseria, si vende a lui o a un altro membro di un clan straniero,
Interconfessionale
Lv25,48il vostro connazionale potrà beneficiare di un diritto di riscatto: uno dei suoi fratelli può riscattarlo;
Nova Vulgata
25,49et patruus et patruelis et consanguineus et affinis. Sin autem et ipse potuerit, redimat se,
Interconfessionale
Lve se non c’è un fratello, può farlo uno zio o un cugino o anche un altro parente della sua tribù. Egli può anche riscattarsi da sé, se ne ha i mezzi.
Nova Vulgata
25,50supputatis dumtaxat cum emptore annis a tempore venditionis suae usque ad annum iobeleum, et pecunia, qua venditus fuerat, iuxta annorum numerum et rationem mercennarii supputata.
Interconfessionale
Lv25,50In questo caso, egli conterà con il compratore il numero di anni compreso tra quello in cui si è venduto e quello del Giubileo; calcolerà il rapporto tra il prezzo di vendita e quel numero di anni, e valuterà il lavoro fornito secondo la tariffa di un salariato che lavora a giornata.
Nova Vulgata
25,51Si plures fuerint anni, qui remanent usque ad iobeleum, secundum hos reddet et pretium redemptionis de pecunia emptionis;
Interconfessionale
Lv25,51Se gli anni per arrivare al Giubileo sono numerosi, restituirà per il suo riscatto una parte proporzionata del prezzo di vendita.
Nova Vulgata
25,52si pauci, ponet rationem cum eo; iuxta annorum numerum reddet emptori, quod reliquum est annorum,
Interconfessionale
Lv25,52Se invece gli anni per arrivare al Giubileo sono pochi, ne farà il conto e non restituirà che la parte relativa a questo numero di anni.
Nova Vulgata
25,53quibus ante servivit, mercedibus mercennarii imputatis. Non affliget eum violenter in conspectu tuo.
Interconfessionale
Lv25,53Finché resta presso il suo padrone, deve essere considerato come un salariato annuale e controllerete che il padrone non lo tratti con brutalità.
Interconfessionale
Lv25,54Se un vostro connazionale non è riscattato in un modo o in un altro, sarà comunque concessa la libertà a lui e ai suoi figli, durante l’anno del Giubileo».