Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iudith - 16

Iudith

Nova Vulgata Torna al libro

Interconfessionale

Nova Vulgata 16 Dixitque Iudith:

«Incipite Deo meo in tympanis,

cantate Domino meo in cymbalis,

modulamini illi psalmum novum,

exaltate et invocate nomen ipsius.

1 Deo: cum Sin x g r - exaltate: cum o v r e g p
Interconfessionale GdtGiuditta disse:
«Intonate un canto al mio Dio.
Cantate al Signore al suono dei cembali e dei tamburelli!
Cantategli un canto di lode;
lodatelo e invocate il suo aiuto!
Rimandi
16,1 Intonate un canto Sal 33,3; 147,7. — cembali, tamburelli Sal 150,4-5. — lodatelo Sal 105,1.
Nova Vulgata
16,2Tu es Deus conterens bella,

qui ponis castra in medio populi tui,
ut eripias me de manu persequentium me.

Interconfessionale GdtIl Signore è un Dio che distrugge armi ed eserciti.
Egli mi ha salvata dai miei inseguitori
e mi ha fatta tornare sana e salva nell’accampamento
in mezzo al mio popolo.
Rimandi
16,2 che distrugge armi ed eserciti 9,7+. — mi ha salvata… Sal 31,16.
Note al Testo
16,2 e mi ha… accampamento in mezzo al mio popolo: altri (seguendo le antiche versioni): egli, che stabilisce i suoi accampamenti in mezzo al popolo.
Nova Vulgata
16,3Venit Assur a montibus, a borra,

venit in milibus virtutum suarum,
quorum multitudo obturavit torrentes,

et equitatus ipsorum texit colles.

Interconfessionale GdtL’esercito assiro è venuto dai monti del nord;
i suoi soldati sono venuti a migliaia,
la loro moltitudine ha sbarrato i torrenti,
la cavalleria ha coperto le colline.
Rimandi
16,3 del nord Ez 38,15; 39,2. — a migliaia 7,2.
Nova Vulgata
16,4Et dixit incensurum se fines meos

et iuvenes meos occisurum gladio

et mammantes meos daturum ad solum

et infantes meos daturum in partitionem

et virgines spoliaturum.

Interconfessionale GdtVolevano incendiare le nostre terre,
uccidere con la spada i nostri giovani,
calpestare i bambini piccoli,
far prigionieri i nostri figli,
e portar via le nostre figlie.
Rimandi
16,4 volevano… Es 15,9. — con la spada i bambini piccoli Os 14,1.
Nova Vulgata
16,5Dominus omnipotens sprevit illos
et confudit illos in manu feminae!

Interconfessionale GdtMa il Signore Onnipotente li ha fermati
con il braccio di una donna!
Rimandi
16,5 li ha fermati Sal 33,10. — con il braccio di una donna 9,10+.
Nova Vulgata
Non enim cecidit potens eorum a iuvenibus,

nec filii Titanum percusserunt illum,

nec alti gigantes superposuerunt se illi,

sed Iudith filia Merari

in specie faciei suae dissolvit illum.

6 Titanum: cum x
Interconfessionale GdtIl loro comandante non fu buttato a terra da giovani,
non fu colpito da enormi titani,
non fu attaccato dai giganti.
È stata Giuditta, la figlia di Merarì,
che l’ha rovinato con la bellezza del suo volto.
Rimandi
16,6 figlia di Merarì 8,1. — la bellezza del suo volto 10,7+.
Note al Testo
16,6 il loro comandante: Oloferne. — titani: divinità della mitologia greca, famosi per la loro forza e per aver lottato contro Zeus.
Nova Vulgata
16,7Dispoliavit enim se stola viduitatis suae

in exaltationem dolentium in Israel.
Unxit faciem suam unguento

Interconfessionale Gdt16,7Per liberare Israele dall’oppressione
essa si tolse gli abiti da lutto,
mise sul suo volto ricchi profumi,
Nova Vulgata
16,8et colligavit capillos suos in mitra

et accepit stolam lineam in seductionem eius.

Interconfessionale Gdt16,8e legò con un nastro i capelli.
Per sedurlo indossò una veste di lino.
Nova Vulgata
16,9Sandalum eius rapuit oculum ipsius,

et species eius captivam fecit animam illius,

et transiit gladius cervicem eius.

Interconfessionale GdtI suoi sandali incantarono gli occhi di Oloferne, la sua bellezza lo affascinò.
Con la spada Giuditta gli tagliò il collo.
Rimandi
16,9 lo affascinò 12,16.
Nova Vulgata
16,10Horruerunt Persae audaciam eius,

et Medi turbati sunt constantia ipsius.

Interconfessionale Gdt16,10I Persiani rabbrividirono per il suo coraggio,
i Medi rimasero atterriti davanti alla sua audacia.
Nova Vulgata
16,11Tunc ululaverunt humiles mei,

et exclamaverunt aegrotantes et territi sunt,

in altum extulerunt vocem suam

et conversi sunt.

Interconfessionale GdtI poveri del nostro popolo lanciarono il grido di guerra
e gli Assiri furono presi dallo spavento;
i nostri, deboli, urlarono ed essi tremarono.
Alle loro grida ci fu lo scompiglio tra i nemici.
Rimandi
16,11 il grido di guerra Gdc 7,20-21.
Nova Vulgata
16,12Filii puellarum compunxerunt illos

et tamquam pueros ultroneos vulnerabant;

perierunt a praelio Domini mei.

Interconfessionale GdtFurono trafitti da uomini che essi credevano buoni a nulla,
furono colpiti a morte come disertori.
I nemici morirono perché il Signore entrò in battaglia.

Rimandi
16,12 il Signore entrò in battaglia 2 Cr 20,15.
Nova Vulgata
Cantabo Deo meo hymnum novum:

Domine, magnus es tu et clarus,

mirabilis in virtute et insuperabilis.

13 Insuperabilis: cum x
Interconfessionale GdtCanterò al mio Dio un canto nuovo.
Signore, tu sei grande e glorioso,
tremendo per la tua potenza, invincibile!
Rimandi
16,13 un canto nuovo Sal 33,3+. — tu sei grande… Es 15,6.11; Sal 86,10; 147,5.
Nova Vulgata
16,14Tibi serviat omnis creatura tua,

quoniam dixisti, et facta sunt,

misisti spiritum tuum, et aedificata sunt,

et non est qui resistat voci tuae.

Interconfessionale GdtTutte le tue creature ti ubbidiscono.
Tu parlasti ed esse furono create,
mandasti il tuo spirito ed esse furono fatte.
Nessuno può opporsi ai tuoi ordini.
Rimandi
16,14 Tu parlasti Sal 33,9+. — mandasti il tuo spirito Sal 104,30.
Nova Vulgata
16,15Montes enim a fundamentis agitabuntur cum aquis,

petrae autem a facie tua tamquam cera liquescent.

Illis autem, qui timent te,
propitius adhuc eris.

Interconfessionale GdtDavanti a te i monti saranno scardinati dalla loro base
e si mescoleranno alle acque;
le rocce si sciolgono come cera;
ma tu circondi con il tuo amore chi ti ama.
Rimandi
16,15 scardinati Gdc 5,5; Sal 18,8; Sir 16,19. — come cera Mic 1,4; Sal 97,5. — chi ti ama Sal 103,13.17; Sir 2,7-9.
Nova Vulgata
16,16Quoniam pusillum omne sacrum ad odorem suavitatis,

et minimus omnis adeps in holocaustum tibi.

Qui autem timet Dominum,

magnus apud eum semper.

Interconfessionale GdtPer il Signore valgono poco il profumo dei sacrifici
e la carne grassa bruciata sull’altare.
Per lui conta molto di più chi lo rispetta.
Rimandi
16,16 dei sacrifici Sal 40,7+. — conta molto di più Sir 10,24; 25,10-11.
Note al Testo
16,16 rispetta: altri: teme.
Nova Vulgata
16,17Vae gentibus assurgentibus generi meo!

Dominus omnipotens vindicabit illos,

in die iudicii visitabit eos,

ut det ignem et vermes in carnes eorum,

et comburentur, ut sentiant usque in aeternum».

Interconfessionale GdtSiano maledette le nazioni che attaccano il nostro popolo!
Il Signore Onnipotente si vendicherà di loro
nel giorno del giudizio.
Manderà su di loro fuoco e vermi
e così piangeranno per sempre dal dolore».
Rimandi
16,17 maledette le nazioni Ger 10,25; Sal 79,6-7. — fuoco e vermi Is 66,24; Sir 7,17; Mc 9,48. — per sempre Dn 12,2.
Nova Vulgata
Ut autem venerunt in Ierusalem, adoraverunt Deum; et, postquam mundatus est populus, rettulerunt holocaustum Domino et voluntaria sua et munera.
18 Ut: cum o m n - Deum: cum o R n
Interconfessionale Gdt16,18Quando il corteo degli Israeliti arrivò a Gerusalemme, tutti adorarono Dio. Dopo aver compiuto un rito di purificazione, offrirono sacrifici completi, presentarono offerte spontanee e doni al Signore.
Nova Vulgata 16,19Et attulit Iudith omnia vasa Holofernis, quaecumque dederat ei populus, et conopeum, quod sustulerat de cubiculo ipsius, in consecrationem Domino dedit.
Interconfessionale GdtGiuditta dedicò a Dio tutti gli oggetti di Oloferne che il popolo le aveva regalato. I drappi portati via dal letto di Oloferne, Giuditta li offrì al Signore come parte del bottino riservata a lui.
Rimandi
16,19 le aveva regalato 15,11. — I drappi 13,9.15.
Note al Testo
16,19 Per il bottino riservato completamente al Signore vedi Deuteronomio 2,34 e nota.
Nova Vulgata 16,20Et populus laetabatur in Ierusalem contra faciem sanctorum per menses tres, et Iudith cum illis mansit.
Interconfessionale Gdt16,20Tutti restarono a Gerusalemme tre mesi per far festa davanti al tempio. Anche Giuditta rimase là con tutto il popolo.
Nova Vulgata
Post illos autem dies rediit unusquisque in hereditatem suam, et Iudith abiit in Betuliam et demorata est in possessione sua. Et facta est secundum tempus suum clara in omni terra,
21 Possessione: cum R g; cfr. o m n - secundum tempus suum: cum R m
Interconfessionale Gdt16,21Passati quei giorni ciascuno tornò a casa. Giuditta tornò a Betulia e continuò a vivere in mezzo alle sue proprietà. Per il resto della sua vita rimase famosa in tutta la regione.
Nova Vulgata et multi concupierunt eam, et non cognovit vir illam omnibus diebus vitae eius, ex qua die mortuus est Manasses maritus illius et appositus est ad populum suum.
22 Non cognovit: cum o m R - die: cum x
Interconfessionale GdtMolti uomini desiderarono averla in moglie, ma essa, dopo la morte e la sepoltura di suo marito Manasse, non volle più sposarsi.
Rimandi
16,22 suo marito Manasse 8,2-3.
Nova Vulgata 16,23Et procedens magna facta est valde et senuit in domo mariti sui Manasses annos centum quinque; et dimisit abram suam liberam. Et mortua est in Betulia, et sepelierunt eam in spelunca.

Nova Vulgata
16,24Et planxit eam omnis Israel diebus septem. Divisitque bona sua, priusquam moreretur, omnibus proximis viri sui Manasses et proximis ex genere suo.
Nova Vulgata 16,25Et non fuit adhuc, qui in timorem mitteret filios Israel in diebus Iudith et post mortem eius diebus multis.
Interconfessionale GdtFinché visse Giuditta, e ancora per molti anni dopo la sua morte, nessuno osò più minacciare il popolo d’Israele.
Rimandi
16,25 nessuno osò più minacciare Gdc 3,11.30; 5,31; 8,28.